คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 289

บทที่ 289 ตักเตือน

เซ่ซูเจี๋ยรู้ดีว่าความแค้นของตระกูลจาง ตระกูลจั่วและตระกูลหลิวนั้น ไม่สามารถจบสิ้นได้อย่างง่ายๆ ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าเป็นฝีมือของพวกนั้น

“คนจากเมืองจงไห่น่ะครับ” ลู่เฉินตอบ

“จงไห่เหรอ？ ตอนที่คุณเดินทางไปแข่งขันได้ขัดขาพวกเขาเข้าเหรอคะ？” หลินอี้จุนถาม

ลู่เฉินมองหลานหลินแล้วพยักหน้า

เขาไม่อยากจะพูดไปมากกว่านี้เนื่องจากกลัวหลินอี้จุนจะเข้าใจผิด

“วางใจได้ เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง” ลู่เฉินปลอบเธอ

หากว่าไจ้เย้าหวยไม่ได้มาที่ยวี่โจว เขาตั้งใจจะไปยังเมืองจงไห่เพื่อสอบถามเรื่องนี้ให้รู้เรื่อง

เขาไม่กลัวว่ามือสังหารเรานั้นจะลอบทำร้ายเขา

แต่เขาจะต้องคำนึงถึงคนในครอบครัว！

แม้เขาจะให้บอดี้การ์ดทุกคนรวมทั้งเสี่ยวจิงพกมีดและปืนเอาไว้ตลอดเวลา แต่พวกเขาเหล่านั้นก็ใช่ว่าจะมีความสามารถอย่างครบถ้วน

เมื่อหลานหลินได้ยินคำพูดของลู่เฉินประโยคนั้นก็เข้าใจดีว่าเป็นฝีมือของใคร เธอหยิบมือถือออกมาและส่งข้อความออกไปเพื่อจัดการเรื่องที่อยู่ตรงหน้า

เนื่องจากเรื่องนี้เธอเป็นคนสร้างมันขึ้นมา ลู่เฉินเพียงแค่เป็นแพะรับบาปให้เธอเท่านั้น

ตลอดการเดินทางไปร้านอาหารไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา อีกทั้งไม่มีมือสังหารหรือใครเข้ามาขวางไว้แม้แต่คนเดียว ในไม่ช้าพวกเขาก็ถึงร้านหยก 36

หลังรับประทานอาหารเสร็จลู่เฉินไปส่งเซ่ซูเจี๋ยและเจียงฉางชิงกลับไปด้วยตนเอง

ระหว่างการเดินทางกลับบ้าน เขาได้รับสายจากตู้เฟย

“สืบพบแล้วครับ พวกเขาพักอยู่ที่โรงแรมยวี่โจว” ตู้เฟยรายงาน

“อืม ขอบใจมาก เดี๋ยวผมจะไปพบกับพวกเขาสักหน่อย บอกเลขที่ห้องมาที” ลู่เฉินพยักหน้า หากทั้งสองคนอยู่ในยวี่โจวก็ดี เขาจะได้ไม่ต้องเดินทางไปยังเมืองจงไห่

หลังวางสายจากตู้เฟย ลู่เฉินก็พูดกับหลินตงว่า “ไปโรงแรมยวี่โจว”

“ครับ” หลินตงพยักหน้าและขับรถไปยังทิศทางที่ลู่เฉินสั่ง

ณ หน้าห้อง Super VIP ของโรงแรมยวี่โจว

“คุณเซี่ย มือปืนที่คุณหามาไม่ค่อยมีความสามารถเท่าไหร่นะ ทุกคนที่จ้างกลับหนีรอดมาได้เพียงคนเดียว”ไจ้เย้าหวย

พูดออกมา

พวกเขาจ่ายเงินจำนวนมากในการจ้างมือสังหารห้าคนนี้ และแบ่งกลุ่มปฏิบัติงานเป็นสองกลุ่ม แต่คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายแล้วจะถูกจัดการไปสี่คน รอดมาได้เพียงคนเดียว จะไม่ให้เขาโมโหได้อย่างไร？

เงินเรื่องทองนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย สิ่งที่เขาต้องการก็คือชีวิตของลู่เฉิน เขาต้องการที่จะแก้แค้นให้กับลูกชายของเขา

“พวกเขาบอกกับผมว่าทั้งห้าคนนี้แข็งแกร่งที่สุดแล้ว พวกเราจะต้องเพิ่มค่าแรงอีกยี่สิบล้านหากอยากได้ผู้มีความสามารถมากกว่านี้” เซี่ยซู่เองก็รู้สึกอึดอัดใจเช่นกัน เขาอยากจะรู้จริงๆว่าทำไมลู่เฉินถึงจัดการยากขนาดนี้ ตอนนั้นถ้าเขาตัดสินใจจ่ายเงินจำนวนอีก 20 ล้านไปก็คงจัดการทุกสิ่งได้ภายในครั้งเดียว

“หรือว่าพวกเขาส่งคนที่ไม่ใช่มืออาชีพมาให้เรากัน？” ไจ้เย้าหวยถาม