คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 291

บทที่ 291 ค้นหาประวัติของหลานหลิน

"ประธานลู่, รู้ไหมไจ้เย้าหวยและเซี่ยซู๋ถูกฆ่าตายที่สนามบิน?"

หลังจากวางสายโทรศัพท์ของตู้เฟย เสี่ยวซัวจุนก็โทรหาเขา

"อือ เมื่อกี้ตู่ช้เฟยบอกฉันแล้ว จับคนร้ายได้ยัง?” ลู่เฉินพูด

"ยังไม่ได้ ฆาตกรคือปรมาจารย์ เมื่อพวกเขาออกจากสนามบินพวกเขาหักกล้องรอบข้างทั้งหมดและฉันเดาว่าถ้าพวกเขาเป็นนักฆ่ามืออาชีพหรือทหารผ่านศึก มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมีความสามารถที่แข็งแกร่งขนาดนี้" เสี่ยวซัวจุนวิเคราะห์

"อือ เหลาเสี่ยว คุณรีบโทรเลย ใช่ที่เห็นในเน็ตไหม" ลู่เฉินรู้ว่าเสี่ยวซัวจุนต้องโทรหาเขาเพราะเขาเห็นรูปของพวกเขากับโรงแรมยวี่โจว

"ใช่ แต่คุณลู่เข้าใจผิดแล้ว สำหรับกลเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้นต้องมีใครบางคนจงใจที่จะโยนความผิดให้คุณ ฉันยังไม่ได้พูดอะไร คนด้านล่างทุกคนรู้ว่าเป็นการโยนความผิด

"คุณ เพราะมันชัดเจนมาก ฉันโทรหาคุณ เพื่อถาม นอกจากสามครอบครัวใหญ่ คุณเคยบังคับใครอีกบ้าง? "เสี่ยวซัวจุนอธิบายด้วยรอยยิ้ม

เขากำลังพูดความจริง พวกเขาไม่ได้สงสัยลู่เฉิน เขาโทรหาลู่เฉิน เพื่อดูว่าเขาจะได้เบาะแสสำคัญจากลู่เฉินไหม

การหาตัวตนของไจ้เย้าหวยและเซี่ยซู่นั้นค่อนข้างพิเศษ ทั้งคู่เป็นผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงในจงไห่ เสียชีวิตในยวี่โจว ตำรวจต้องคลี่คลายคดีโดยเร็วที่สุด

"ฉันก็กังวลเช่นกัน เมื่อตู่เฟยถามฉัน ฉันไม่ได้คิดว่าเป็นใคร ให้ฉันบอกความจริงกับคุณ นอกจากสามตระกูลใหญ่ ฉันเที่ยวกับบ้านวังในยวี่โจว แต่บ้านหวังไม่กล้าคิดว่าเป็นฉัน แต่ฉันคิดว่าสามตระกูลใหญ่ไม่น่าทำแบบนั้น แต่ฉันไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอน อาจเป็นไปได้ที่ใครจะไปรู้” ลู่เฉินวิเคราะห์

"ใช่สิ ยังมีคนที่ฉันทำให้เกลียด และฉันไม่รู้ว่าพวกเขามาจากปักกิ่งหรือเปล่า แต่ฉันคิดว่าพวกเขาจะไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน 100%เลยที่ไม่ทำ" ลู่เฉินพูดถึงบ้านเสี่ยว เขาฆ่าเสี่ยวเบซิงข่าวจะไปถึงบ้านเสี่ยวไม่ช้าก็เร็ว และบ้านเสี่ยวจะมาหาเขาเพื่อแก้แค้น

บ้านเสี่ยวแทบไม่ได้พูดคุยอะไรเลย และลู่เฉินรู้สึกว่าพวกเขาอาจไม่รู้ว่าเสี่ยวเบชิง ตายแล้ว

"อีกฝ่ายเป็นใคร" เสี่ยวซัวจุนถาม

"เสี่ยวจูน ฉันพูดได้แค่ว่า บางคนมีครอบครัวและพวกเขาแทบไม่ปรากฏตัว แม้ว่าคุณจะรู้ แต่คุณก็ไม่พบอะไรเลยเพราะพวกเขาไม่มีข้อมูลอะไรเลย" ลู่เฉินไม่ได้บอกว่าครอบครัวที่ซ่อนอยู่ เขาไม่รู้ว่าเสี่ยวซัวจุนจะเข้าใจหรือไม่หลังจากที่เขาพูด

"โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ประธานลู่ ฉันขอโทษคุณด้วยรบกวนเวลาคุณเยอะมาก" เสี่ยวซัวจุนรู้ว่าพอแล้ว และกำลังจะวางสาย

"เสี่ยวจูนรบกวนคุณด้วยนะ มันเป็นหน้าที่ของพลเมืองทุกคนที่ต้องร่วมมือกับคุณในการจัดการคดี ไม่ต้องกังวล ฉันจะแจ้งให้คุณทราบทันทีที่ฉันมีข่าว" ลู่เฉินหัวเราะ

"ขอบคุณมากประธานลู่" เสี่ยวซัวจุนพูด

หลังจากวางสายแล้วลู่เฉินก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง

"หรือว่าเป็นเธอ?”

"เธอทำแบบนี้ มันจะมีอะไรดีขึ้น"

ลู่เฉินกำลังทำอาหาร และคิดเรื่องนี้ ในที่สุดเขาก็คิดขึ่นได้ เรื่องนี้ื น่าจะเป็นหลานหลิน

เพราะตอนที่ฉันไปกินข้าววันนี้ได้เจอกับนักฆ่า หลานหลินรู้ว่านักฆ่าเหล่านั้นคือคนที่ ไจ้เย้าหวยและเซี่ยซู๋เชิญมา

"เธอกลัวว่าฉันจะบอกข่าวที่เธอฆ่าตี๋จวินและเซี่ยยี่ เธอเลยฆ่าไจ้เย้าหวยและเซี่ยซู๋ จากนั้นจะโยนความผิดให้ฉัน"

ยิ่งลู่เฉินคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งตระหนักว่ามันเป็นไปได้

วันนี้ขณะรับประทานอาหารที่ร้านหยก 36 เขาจะไปหาคนสองคน จากนั้นหลานหลินก็ส่งคนไปหาไจ้เย้าหวยและทั้งสอง จากนั้นตั้งเกมล่วงหน้า และถ่ายรูปเขาที่จะพบทั้งสอง

"น่าจะเป็นแบบนั้น” ลู่เฉินพยักหน้าอย่างลับๆ

"สาวน้อยคนนี้มีชื่อเสียงมากมายในยวี่โจว บ้านหลานของพวกเขากำลังจะทำการใหญ่ในยวี่โจวไหม?” ลู่เฉินพูดกับตัวเอง

เขารู้ว่าบ้านหลานกำลังจะเปิดร้านขายเครื่องประดับในยวี่โจว แต่หากวิธีการต่างๆของหลานหลินทำให้เขาสงสัยว่าบ้านหลานจะไม่เพียงเปิดร้านขายเครื่องประดับแน่นอน

"ฉันจะรอดูสิ่งที่หลานหลินทำ" ลู่เฉินตัดสินใจที่จะไม่บอกเสี่ยวซัวจุนเกี่ยวกับความสงสัยของหลานหลิน เพื่อไม่ให้เขาตกใจ

ลู่เฉินปิดไฟแก้ส และหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรหาตู้เฟย

"เฟย ช่วยฉันตรวจสอบหลานหลิงคนนี้ เพื่อดูว่าเธอมีชื่อเสียงมากแค่ไหนในยวี่โจว" ลู่เฉินพูดทันทีที่มีการเชื่อมต่อสาย

"คุณสงสัยว่าเป็นเธอหรอ?" ตู้เฟยถามอย่างสงสัย หลานหลินไปให้ของขวัญในพิธีเปิดบริษัทของลู่เฉิน พูดตามตรงพวกเขาควรเป็นเพื่อนกันสิ

"ไม่ใช่น่าสงสัย เธอต้องทำแน่นอน แต่เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา อย่าเปิดเผยก่อน มาดูกันว่าเธอกำลังจะทำอะไร" สำหรับตู้เฟย ลู่เฉินต้องเชื่อใจเขาอย่างแท้จริงและไม่ต้องการปิดบังเขา

"โอเค ฉันจะทำตอนนี้" ตู่เฟยพยักหน้า เนื่องจากลู่เฉิ่นแน่ใจว่าหลานหลินทำอย่างนั้นเขาจึงหยุดสอบสวนเรื่องนี้และโอนกลับไปให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบรายละเอียดของหลานหลิน

"ให้ฉันผัดดีกว่า ฉีฉีหิวแล้ว" ในขณะนี้หลินอี้จุนเดินเข้ามาและพูดเมื่อลู่เฉินกำลังรับโทรศัพท์

ลู่เฉินวางสายโทรศัพท์ของตู้เฟยและพูดว่า "โอเค เหลืออยู่แค่สองจาน เดียวฉันก็ทำเสร็จแล้ว"

"อือ งั้นฉันจะไปเรียกพวกเขามาทานข้าว" หลิรอี้จุนพยักหน้า ทักษะการทำอาหารของเธอไม่ดีเท่าของลู่เฉิน ถ้าลู่เฉินจะทำเธอก็จะไม่ทำ

ครอบครัวของหลินต้าไห่ก็ย้ายมาอาศัยอยู่ในวิลล่าเช่นกัน แม้ว่าสวนที่พวกเขาอาศัยอยู่สามารถทำอาหารและรับประทานอาหารได้เช่นกัน แต่โดยทั่วไปแล้วพวกเขาก็กินข้าวด้วย

ไม่นานลู่เฉินก็ทำอาหารเสร็จเขาก็นำออกมา ส่วนหลินอี้จุนก็เสิร์ฟข้าว

หลินอี้เจียทำงานในซูเปอร์มาร์เก็ตและเธอเลิกงานหลังเก้าโมง ดังนั้นหลินต้าไห่และ วังเสวี่ยเท่านั้นที่อยู่ที่นี่

ระหว่างรับประทานอาหารวังเสวี่ยถามว่า: "ลู่เฉิน ลุงของคุณเพิ่งโทรหาฉันและเขาถามว่าพรุ่งนี้คุณมีเวลาไหม?"

ลุงลู่เฉินที่หวังซู่กล่าวว่าคือหวังไค

"มีสิ มีอะไรเหรอ?” ลู่เฉินพยักหน้า

"คราวที่แล้วคุณเห็นด้วยที่จะลงทุนในบริษัทของเสี่ยวจี้ เสี่ยวจี้ได้เตรียมแผนไว้และต้องการให้คุณดูก่อน” วังเสวี่ยพูด

ลู่เฉินพยักหน้า เขานึกขึ้นได้ ตอนที่เขาย้าย ครั้งสุดท้ายหวังไคขอให้เขายืมเงินเสี่ยวจี้เพื่อช่วยบริษัทของเขาเอาชนะ แต่เขาปฏิเสธ เขาสัญญาว่าจะลงทุน แต่ให้เสี่ยวจี้ทำหนังสือให้เขาก่อน

เสี่ยวจี้ไม่ได้มาหาเขานาน เขาคิดว่าเสี่ยวจี้ยอมแพ้แล้ว

"ให้พวกเขามาเถอะ ฉันมีเวลาในช่วงนี้ แต่ฉันจะไปต่างประเทศในอีกไม่กี่วัน" ลู่เฉินพูด

บริษัทหินธรรมชาติคัยเทียนกรุ๊ป กำลังจะเปิด และเขามีแผนที่จะไปพม่ากับตู้เฟยเพื่อนำเข้าหินหยาบ