คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 308

บทที่ 308 บอกเหตุผลที่ทำให้จะผมไม่ฆ่าคุณ

ผู้ที่โทรศัพท์หาลู่เฉินก็คือหลานหลินนั่นเอง

หลังจากที่หลานหลินผิดพลาดในการลักพาตัวหลินอี้จุน เธอก็รู้ดีว่าไม่มีทางรอดแล้ว

เธอเชื่อว่าหากภายในวันพรุ่งนี้ยังไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่งหลานจั่วได้สำเร็จแล้วละก็ หลานจั่วคงไม่เอาเธอไว้แน่ อีกทั้งไม่ปล่อยครอบครัวเธอไปเช่นกัน

ดังนั้นเธอไม่มีทางเลือก จึงจำเป็นต้องนัดลู่เฉินออกมาพบ

เพื่อให้ลู่เฉินออกมาพบเธอ เธอจึงได้บอกเขาไปตามตรงว่าก่อนหน้านี้แผนการลักพาตัวหลินอี้จุนเป็นฝีมือของเธอเอง

หลานหลินเกรงว่าลู่เฉินจะเข้าใจผิดไป จึงได้นัดเขาที่ซากุระคลับ

เนื่องจากซากุระคลับเป็นพื้นที่ของลู่เฉิน นี่จึงเป็นเหตุผลที่ลู่เฉินพาเสี่ยวจิงติดตามมาเพียงคนเดียว

"ผมคิดว่าคุณจะสามารถให้คำตอบที่พอใจกับผมได้” เมื่อลู่เฉินพบกับหลานหลินที่ห้องวีไอพีในซากุระคลับ และเห็นว่าหลานหลินเดินทางมาตามลำพัง ทำให้เขาผิดคลาดเล็กน้อย

เขาไม่อาจคาดเดาถึงความคิดของหลานหลินได้ในตอนนี้

เธอวางแผนลักพาตัวภรรยาของเขา อีกทั้งยอมรับออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ แต่ยังกล้าเดินทางมาพบเขาตัวคนเดียว

เขาแอบชื่นชมหลานหลินอยู่ในใจ

นี่คือผู้หญิงที่แข็งแกร่งกล้าหาญที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา

ใจกล้ามากกว่าเขาเสียอีกด้วยซ้ำ!

"คุณเชื่อฉันไหมว่าฉันไม่ได้มีเรื่องราวโกรธแค้นใดๆกับคุณ?” หลานหลินถาม

"คุณหมายความว่าคุณและผมไม่มีความโกรธแค้นกันมาก่อน แต่ครอบครัวคุณกับผมมี สิ่งที่คุณทำลงไปจึงไม่ใช่ความผิดคุณงั้นหรือ?” ลู่เฉินประชดประชัน

เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่ใจกล้าแถมยังหน้าด้าน!

“ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” หลานหลินส่ายหัว คำพูดของลู่เฉินเมื่อสักครู่เธอทำได้เพียงฝืนยิ้มอยู่ในใจ

เธอรู้ดีว่าสำหรับลู่เฉินนั้น เธอไม่ใช่คนที่เขาจะเชื่อใจได้อีกต่อไป

เพียงแต่เธอก็เข้าใจว่าเธอทำให้เขาผิดหวังอยู่หลายต่อหลายครั้ง หากลู่เฉินยังคงตัดสินใจจะเชื่อในตัวเธอก็คงแปลกแล้ว

"อ้อ งั้นผมขอถามหน่อยว่า คุณหมายถึงการที่ผมต่อต้านคุณเป็นสิ่งผิด และควรให้คุณทำทุกสิ่งได้สำเร็จตามใจหวังงั้นหรือ?” ลู่เฉินพูดประชดประชันต่อไป

หลานหลินรู้สึกอึดอัดใจ แต่เธอก็ฝืนยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณเคยได้ยินเรื่องตระกูลลึกลับไหม? จากตัวตนของคุณคาดว่าคงได้ยินมาก่อนซินะ”

หลานหลินมองดูลู่เฉิน เธอคิดในใจว่าดีไม่ดีเขาอาจมาจากตระกูลนี้ก็เป็นได้

เธอเคยสืบข้อมูลลู่เฉิน แต่กลับไม่เจอข้อมูลใดๆเท่าไหร่นัก

ข้อมูลของลู่เฉินที่แท้จริงนั้นมีเพียงเสี่ยวเบชิงคนเดียวที่รู้ ในเมืองหลวงนั้นลู่เฉินเป็นเพียงคนที่ตายไปแล้วเท่านั้น

ดังนั้นต่อให้มีคนไปสืบข้อมูลของตระกูลลู่ ก็พบเพียงว่าลู่เฉินได้เสียชีวิตไปตั้งแต่อายุยังน้อย

คนธรรมดาทั่วไปไม่อาจสืบหาข้อมูลเขาพบ

"ตระกูลลึกลับงั้นเหรอ?” ลู่เฉินขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเขารู้ดีแต่ไม่เคยไปเยือนด้วยตนเองสักครั้ง หรือหลานหลินจะมาจากตระกูลลึกลับนั้นกัน?

ลู่เฉินมองดูหลานหลิน คนธรรมดาทั่วไปไม่น่าจะมีทักษะที่ดีขนาดนี้ ต่อให้เรียนกังฟูก็อาจมีความสามารถพอๆกับเฉินจื่อหราน ที่สามารถต่อสู้กับคนทั่วไปได้แต่ไม่อาจสู้กับผู้มีความสามารถอย่างแท้จริงได้

แต่ความสามารถของหลานหลินนั้นลู่เฉินรู้ดี เธอแข็งแกร่งกว่าเฉินจื่อหรานหลายเท่านัก

ดังนั้นเขาจึงคิดว่าหลานหลินคงจะเคยได้รับการถ่ายทอดวิชาการต่อสู้แบบต้นตำหรับมาก่อน

วิชาการต่อสู้เช่นนี้ มีเพียงตระกูลลึกลับเท่านั้นที่มี

"ถูกต้อง คุณปู่ของฉันเป็นญาติห่างๆของตระกูลลึกลับนั่น แต่ถูกคนในตระกูลดูถูกเหยียดหยามตลอดมา จึงได้หนีมายังจงหยวน และก่อตั้งตระกูลหลานขึ้นมา ก่อนหน้านี้ตระกูลหลานค้นพบพวกเราเข้า และต้องการให้ตระกูลเราจัดการกับเทคโนโลยีอี้ฉีของคุณซะ จึงทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆตามมา”หลานหลินอธิบาย

"ทำไมพวกเขาถึงต้องการจัดการเทคโนโลยีอี้ฉีของผมกัน? ตระกูลของพวกคุณขาดแคลนเงินพวกนี้หรือไง?”ลู่เฉินรู้สึกว่าสิ่งที่หลานหลินเอ่ยมาไม่ใช่เรื่องจริง ช่างน่าขำยิ่งนัก

ตระกูลลึกลับนี้สืบต่อกันมาหลายร้อยหลายพันปี พวกเขาจะขาดแคลนเงินเล็กน้อยแบบนี้ได้ยังไง?

เงินทองบนโลกใบนี้แบ่งออกเป็นสองส่วน หนึ่งคือเงินเก่าแก่ และเงินใหม่

เช่นเขาที่ต้องพยายามใช้เงินเพื่อสร้างให้ตัวเองเป็นเศรษฐีนั้น เรียกว่าเงินใหม่

แต่สำหรับตระกูลลึกลับเช่นนี้ พวกเขาได้คิดค้นวิธีการหาเงินมาหลายชั่วคน พวกเขาไม่ต้องเสียเวลาไปกับเรื่องเงินทองก็สามารถมีเงินทองไหลเข้าสู่กระเป๋าของพวกเขาอย่างไม่ขาดสาย

เนื่องจากพวกเขามีวิธีการสร้างรายได้มากมาย อีกทั้งมีที่ปรึกษาเฉพาะด้านแก่พวกเขาด้วย

สำหรับเงินของตระกูลลึกลับนี้จึงจะเรียกว่าเป็นเงินเก่าแก่

ความพยายามทั้งหมดที่ลู่เฉินทำไป ก็เพื่อให้เทียบเท่ากับพวกเขา ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นเขาจะไม่ต้องลงมือทำสิ่งใดๆเอง ในแต่ละวันมีเงินเข้าบัญชีมากมายนับไม่ถ้วน อย่าว่าแต่เขาใช้ไม่หมด เขาต้องการให้ลูกหลานภายภาคหน้าของเขาใช้ไม่หมดด้วย

บนโลกใบนี้ ตระกูลที่สามารถทำเช่นนี้ได้มีเพียงตระกูลลึกลับนี้เท่านั้น

นั่นก็คือตระกูลRothschild

แต่ทำไมถึงพูดว่า ตระกูลRothschildร่ำรวยที่สุด?

เนื่องจากการกระทำของพวกเขาปรากฏขึ้นต่อสาธารณชน จึงทำให้ทรัพย์สินบางส่วนถูกเปิดเผยขึ้น

แต่ความเป็นจริงแล้วตระกูลRothschildได้ถดถอยลง

และเนื่องจากเหตุผลนี้ ทรัพย์สินบางส่วนจึงถูกเปิดเผย

จึงทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึง

ตระกูลที่มั่งคั่งจริงๆ จะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้

ดังนั้นการที่หลานหลินบอกว่าตระกูลหลานที่ลึกลับของเธอต้องการจัดการกับเทคโนโลยีอี้ฉี จึงเป็นการโกหกที่เชื่อไม่ได้

เทคโนโลยีอี้ฉีของเขาใช้เงินก่อตั้งเพียงห้าหมื่นล้าน สำหรับตระกูลลึกลับนี้ เงินจำนวนห้าหมื่นล้านเป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

พวกเขาสามารถก่อตั้งขึ้นมาเองได้อย่างง่ายดาย

อีกทั้งเทคโนโลยีต่างๆก็ยังไม่ถูกวิจัยออกมา ไม่มีเหตุผลที่ตระกูลหลานตะทำเช่นนี้เลย

"นี่คือเหตุผลที่ฉันเรียกคุณออกมาพบในวันนี้” หลานหลินพูดจบก็มองไปยังลู่เฉิน

ลู่เฉินหรี่ตาลงมอง เขาเข้าใจความหมายของเธอดี เธอต้องการแลกเปลี่ยนบางอย่างกับเขา

แต่……เธอมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะให้เขาแลกเปลี่ยนงั้นหรือ?

ในวันนี้ที่หลานหลินเดินทางมาถึงที่นี่ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจให้เธอเดินทางกลับไปอยู่แล้ว

"บอกสถานการณ์ของตระกูลหลานทั้งหมดมาเถอะ บางทีอาจทำให้คุณมีโอกาสรอดชีวิตกลับไปได้” ลู่เฉินพูด

ก่อนหน้านี้หลานหลินลักพาตัวลูกสาวเขา ต่อมาก็วางแผนลักพาตัวภรรยาเขา หากเขาจะปล่อยเธอไปก็คงไม่ใช่นิสัยของลู่เฉินแน่!

"คุณคิดจะฆ่าฉันเหรอ?” หลานหลินรู้สึกเสียใจและขมขื่น

ต่อให้หลานจั่วข่มขู่เธอ แต่เธอไม่เคยคิดจะทำร้ายลู่เฉิน คิดไม่ถึงว่าลู่เฉินกลับจะทำร้ายเธอ

วินาทีนี้ เธอท้อแท้เป็นที่สุด

เขาผู้นี้เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เธอเคยพบเจอ แม้แต่เขามีครอบครัวแล้ว หลานหลินก็ไม่สนใจ และรักเขาอย่างไม่คิดถึงสิ่งอื่นใด

ทำไมโลกถึงโหดร้ายแบบนี้กัน

ทุกครั้งที่เธอพยายามเข้าใกล้เขา ก็ยิ่งทำให้เขาผิดหวัง

ที่จริงเธอรู้ดีว่าตนกับลู่เฉินคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่เธอก็ไม่อาจควบคุมความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ได้

ดวงตาของหลานหลินแดงก่ำ เธอกัดฟันอดทนไม่ให้น้ำตาร่วงลงมา

"บอกเหตุผลที่จะทำให้ผมไม่ฆ่าคุณมา หากคุณมีเหตุผลพอ ผมจะไม่ฆ่าคุณ”ลู่เฉินมองมาทางหลานหลินอย่างเลือดเย็น

ในสายตาของเขา ครอบครัวสำคัญยิ่งว่าสิ่งใดๆ หากในวันนี้หลานหลินให้เหตุผลไม่เพียงพอละก็ การที่เขาบอกว่าจะฆ่าเธอก็ไม่ใช่เรื่องที่พูดออกมาเล่นๆ