คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 309

บทที่ 309 แผนของหลานหลิน

หลานหลินยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ และพูดว่า"ฉันเชื่อว่าคุณกล้าทำอยู่แล้ว เมื่อกี้ที่ฉันพูดนั้นล้วนเป็นความจริง ในมือของตระกูลหลานมีลูกปัดวิเศษอยู่ลูกหนึ่ง ตอนแรกพวกเขานึกว่าเป็นของวิเศษอะไร แต่วิจัยไปแล้วหลายปีก็ไม่ได้เรื่องอะไร ดังนั้นพวกเขาเลยนึกถึงเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ จากนั้นจึงจับนักวิทยาศาสตร์สิบกว่าคนไปวิจัยลูกปัดลูกนั้น แต่ผลสุดท้ายที่นักวิทยาศาสตร์สรุปได้ก็คือ ภายในลูกปัดอันนั้นมีเทคโนโลยีที่พวกเขาไม่เคยเห็นซ่อนอยู่ ต้องใช้ฐานในการวิจารณ์เทคโนโลยีที่ครบชุด จึงจะมีโอกาสแก้รหัสของลูกปัดได้"

ลู่เฉินเลิกคิ้ว และถามว่า"แล้วทำไมพวกเขาไม่สร้างสวนเทคโนโลยีขึ้นมาเองล่ะ สร้างสวนเทคโนโลยีขึ้นมานั้นเป็นเรื่องง่ายสำหรับตระกูลหลานของพวกเขาไม่ใช่หรือ?"

หลานหลินพูดต่อว่า"เนื่องจากตระกูลที่ลึกลับที่เหลืออีกหลายตระกูลก็เดาได้ว่าตระกูลหบานมีลูกปัดวิเศษอยู่ลูกหนึ่ง ดังนั้นพวกเขาเลยไม่สามารถสร้างสวนเทคโนโลยีโดยตรง ไม่นั้นการเดาของคนอื่นก็จะกลายเป็นความจริงแล้ว ส่วนสวนที่มีความสามารถที่แข็งแกร่งจริงๆ ก็ล้วนผูกขาดอยู่ในมือของรัฐบาลแต่ละประเทศ ตระกูลหลานก็ไม่อยากร่วมมือกับพวกเขา"

เมื่อฟังจนถึงที่นี่ ลู่เฉินหัวเราะออกมา และพูดเยาะเย้ยว่า"ดังนั้นตระกูลหลานรู้สึกว่าฉันเป็นคนรังแกได้ง่าย เลยเตรียมที่จะแย่งสวนเทคโนโลยีของพวกเราไปเหรอ?"

หลานหลินพยักหน้า พูดอย่างจริงจัง"ใช่ค่ะ ตระกูลหลานได้คิดแบบนี้ค่ะ"

"แล้วตอนนี้ล่ะ คุณมาหาฉันวันนี้ก็เพื่อที่จะพูดพวกนี้กับฉันเหรอ?"ลู่เฉินหัสเราะออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปดูที่หลานหลินด้วยสายตาที่หยอกล้อ

ตระกูลหลานนึกว่าเขาเป็นคนรังแกได้ง่าย นั้นเขาก็จะลองดูว่าตระกูลหลานยังมีวิธีอะไร

"ฉันขอพูดตรงๆกับคุณนะ งานที่หลานจั่วมอบให้ฉันก็คือ ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จภายในสามวัน มิฉะนั้นเขาก็จะฆ่าฉันและคุณพ่อของฉันด้วย"

เดิมทีฉันคิดจะลักพาตัวหลินอี้จุน เพื่อบังคับให้คุณต้องมอบเทคโนโลยีอี้ฉีออกมา แต่คาดไม่ถึงว่างานของหลานจิงที่ไปลักพาตัวหลินอี้จุนนั้นไม่สำเร็จ ฉันเลยไม่มีทางอื่นแล้ว

ดังนั้นการที่ฉันมาหาคุณในวันนี้ ก็คือจะร่วมมือกับคุณ"

หลานหลินพูดอย่างเปิดอกเปิดใจ

"แล้วฉันมีผลประโยชน์อะไร?"ลู่เฉินเงียบขรึมไปสักครู่แล้วถาม

"คุณไม่อยากได้ลูกปัดวิเศษลูกนั้นหรอ?ไม่ว่าในนั้นเป็นเทคโนโลยีอนาคตหรือว่าเป็นศิลปะต่อสู้โบราณ ล้วนมีผลดีต่อคุณไม่ใช่หรือ"หลานหลินพูด

"ถ้าหากว่าสิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นความจริง นั้นก็จะสามารถดึงดูดความสนใจของฉันได้ แต่ฉันจะเชื่อคุณได้ยังไง?"ลู่เฉินพยักหน้า ถ้าหากสิ่งที่หลานหลินพูดนั้นเป็นความจริง นั้นลูกปัดลูกนั้นก็ต้องเป็นของล้ำค่าที่หายากอยู่แล้ว

ถ้าหากเป็นศิลปะการต่อสู้โบราณจะทำให้ความสามารถของเขายกลำดับขึ้นอีกครั้งแน่นอน

ถ้าหากเป็นเทคโนโลยีอนาคต ก็เพียงพอที่จะทำให้เทคโนโลยีอี้ฉีเจริญก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว

"ฉันมีแผนที่สมบูรณ์แบบอยู่ แต่อันดับแรกคือคุณกล้าที่จะต่อต้านตระกูลลึกลับที่มีมหาอำนาจขอให้คุณกล้า ฉันก็จะสามารถช่วยคนได้รับลูกปัดวิเศษอันนั้น"หลานหลินมองไปที่ลู่เฉินอย่างเร้าใจ

"คนทำเช่นนี้ อยากได้อะไร?"ลู่เฉินจ้องมองสายตาของหลานหลินโดยตรง

"คุณไม่ต้องมายุ่งกับฉัน คุณบอกมาว่ากล้าหรือไม่กล้าก็พอ ถ้าไม่กล้าก็ช่างเถอะ สมมุติว่าฉันไม่ได้มาในวันนี้ละกัน"หลานหลินพูด

ลู่เฉินเงียบขรึมสักครู่ จากนั้นเอื้อมพรไปข้างหน้าหลานหลิน"ฉันเดาว่าแผนของคุณน่าจะเขียนแล้วนะ หยิบออกมาเถอะ"

เขาคิดจะเชื่อหลานหลินเป็นครั้งสุดท้าย สิ่งสำคัญที่สุดคือเขาถูกลูกปัดวิเศษที่หลานหลินพูดนั้นดึงดูด

หลานหลินมองไปที่ลู่เฉิน จากนั้นเธอยิ้มออกมา หยิบกระดาษใบนี้ออกมาจากกระเป๋าและเอาให้ลู่เฉิน

ลู่เฉินมองไปที่แผนของหลานหลิน พอดูถึงเงื่อนไขที่หลานหลินเขียนสุดท้าย ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางหลานหลิน

ในมุมมองของเขา หลานหลินเสนอเงื่อนไขแบบนี้ออกมา ถึงได้ว่าบ้าไปแล้ว

"คุณทำไมถึงทำแบบนี้?"ลู่เฉินมอวไปที่หลานหลินอย่างมึนงง

"คุณอย่ายุ่งกับฉัน คุณเตรียมรับความตอบโต้อย่างบ้าคลั่งจากตระกูลหลานเถอะ"หลานหลินยิ้มออกมาอย่างราบเรียบ จากนั้นก็ลุกขึ้นออกจากห้องวีไอพี

เมื่อเห็นว่าหลานหลินเดินจากไป ลู่เฉินเลยหนิกระดาษขึ้นมาดูอีกครั้ง จากนั้นนำไฟแช็กออกและจุดไฟและเผากระดาษไปโดยตรง

"หลานจั่ว ตระกูลหลาน"

ในสายตาของลู่เฉินปรากฏความโหดเหี้ยมขึ้นมา จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องวีไอพี

หลังจากหลานหลินกลับมาถึงวิลล่าของตระกูลหลาน หลานจิงก็ขึ้นไปถามว่า"คุณหนู เป็นยังไงบ้างแล้ว ได้พบกับลู่เฉินหรือยัง?"

ตามแผนของวันนี้ พวกเขามีแต่ต้องไปพูดความจริงกับลู่เฉินทุกอย่าง ได้นั้นจะไม่สามารถทำงานของหลานจั่วมองไว้ให้ได้

"เออ เขาตกลงแล้ว"หลานหลินพูด

"อะไรนะ?เขาตกลงแล้วหรือ?นี่มันเป็นไปได้ยังไงอ่ะ?"หลานจิงมองไปที่หลานหลินอย่างเหลือเชื่อ

สิ่งที่พวกเขาอยากได้นั้นเป็นเทคโนโลยีอี้ฉีของลู่เฉินนะ เขายอมมอบเทคโนโลยีอี้ฉีออกมาให้หรือ?

หลานจิงส่ายหน้า เขารู้สึกว่าคุณหนูตัวเองกำลังหยอกล้อตัวเองอยู่แน่ๆเลย

"ใช่ เขาตกลงแล้ว แต่เขาจะคุยกับคุณชายจั่วก่อน ไม่นั้นก็ไม่ยอม"หลานหลินพูด

หลินจิงพยักหน้า ที่จริงเป็นอย่างนี้นี่เอง เขาก็เลยไม่สงสัยคำพูดของหลานหลินอีก

"แล้วพวกเราต้องไปพูดกับคุณชายหลานยังไงล่ะ?เขาให้พวกเรายึดเอาเทคโนโลยีอี้ฉีมาโดยตรงนะ"หลายจิงพูดอย่างเป็นห่วง

"นี่เป็นวิธีเดียวแล้ว ถ้าเขาไม่ไปคุยด้วย พวกเราก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว แม้ว่าเขามาฆ่าพวกเราไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะพวกเราก็ไม่ใช่คู่แข่งของลู่เฉิน ไม่สามารถชนะลู่เฉินได้ด้วยกำลังหรอก"หลานหลินอยู่บนโซฟา และพูดต่อว่า"คุณไปแจ้งสถานการณ์กับคุณชายหลานเถอะ ให้เขามาที่นี่คืนนี้ ลู่เฉินจะมาคุยกับเขาโดยตรง"

หลานจิงรู้สึกลำบากใจ แต่ก็รู้สึกว่านี่เป็นเพียงวิธีเดียวที่สามารถทำได้ จึงต้องพยักหน้าและพูดว่า"โอเค ผมจะไปเชิญคุณชายจั่วมาเดี่ยวนี้ครับ"

"รอก่อน"เมื่อเห็นว่าหลานจิงจะออกไป หลานหลินเลยเรียกเขาไว้ และกระซิบข้างหูของเขา"พวกเราไม่ต้องทพงานที่มอบหมายได้สำเร็จ คุณชายจั่วจะตองโมโหแน่นอน ดีสุดคุณพาลูกน้องหลายคนให้เขาไประบายความโกรธเถอะ"

สายตาของหลานจิงเปล่งประกายออกมา รู้สึกว่าที่คุณหนูพูดนั้นมีเหตุมีผลอยู่ เลยพยักหน้า และเดินออกมาอย่างตื่นเต้น

เมื่อกี้เขาไม่อยากไปหาหลานจั่ว ก็คือกลัวว่าหลานจั่วจะระบายความโกรธใส่เขา

เมื่อเห็นว่าหลานจิงจากไปอย่างตื่นเต้น สายตาของหลานหลินปรากฏความโหดร้ายออกมา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลานจั่วมาถึงวิลล่าของหลานหลินอย่างโกรธ

พอเข้ามาแล้ว หลานจั่วก็ตบหน้าหลานหลินอย่างรุนแรง

"แกนี่ไร้ประโยชน์หรือเกิน เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ยังทำไม่ดีเลย ตระกูลหลานของเราเลี้ยงพวกแปไปเพื่อ?"หลานจั่วตวาดใส่หลานหลิน

"ขอโทษค่ะ ความสามารถของพวกเรามีอยู่อย่างจำกัด ทำให้คุณชายผิดหวังแล้ว"มุมปากของหลานหลินมีเลือดไหลออกมา แต่เธอไม่ได้คิดจะไปเช็ค

เธอก้มหน้าไม่กล้าไปมองดวงตาของหลานจั่ว แต่ไม่มีใครพบว่า ในสายตาของเธอตอนนี้มีความโหดเหี้ยมปรากฏ

"คนอยู่ไหน?ไอ้ลู่เฉินคนนั้น ทำไมยังไม่มา?"หลานจั่วมองไปรอบห้อง แต่ไม่มีร่างเงาของลู่เฉินใดๆ เลยยิ่งโมโหกว่าเดิม

"เขาใกล้จะถึงแล้ว"หลานหลินพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ

"เฮ่อ เอ๋อ?"

หลานจั่วเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา แต่กลับพบว่าเรื่องมันผิดปกติ เขาหันมามองที่หลานหลินอย่างกระทันหัน ในสายตาเต็มไปด้วยความโกรธและฆาตกรรม