คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 311

บทที่ 311 อาวุธเข้าที่แล้ว

วันที่สอง ข่าววิลลาหลานหลินถูกรื้อถอนกลายเป็นข่าวดังหน้าหนึ่งเลย คำตอบของตำรวจคือ คดีอาฆาต รวมทั้งหลานหลินและคนอื่นๆอีกยี่สิบกว่าคนถูกะเบิดหมด

ตระกูลหลานในที่ราบภาคกลางเห็นข่าวนี้ จึงได้โทรหาหลานหลินเป็นเวลาแรก แต่ไม่ว่าจะโทรเท่าไหร่ ก็ปิดเครื่อง

ตระกูลหลานได้ส่งคนไปตรวจสอบในยวี่โจวเป็นเวลาแรก แต่สุดท้ายปรากฎว่าหลานจั่วและคนอื่นๆถูกระเบิดหมด

"ทีนี้ตายแน่ จะรายงานกับนายท่านดี?”ขณะนี้หลานหยู่เหินกังวลยิ่งกว่าอะไร

กังวลยิ่งกว่าความเศร้าเสียใจที่ลูกสาวเขาเสีย

"ลูกสาวเราตายแล้ว พวกเขายังจะว่าอะไรเราอีก? มากสุดก็แค่สืบหาคนทำ” หลิวฉุนเซียพูด

หลิวฉุนเซียเป็นแม่ของหลานหลิน เมื่อได้ข่าวหลายหลินเสียชีวิต เธอถึงกับเป็นลมไปเลย ดูออกว่าในใจเธอเสียใจมาก

"หวังว่าคงจะเป็นอย่างนั้น” หลานหยู่เหินพยักหน้า ที่ลูกสาวเขาเสียชีวิตก็เพราะบ้านเรา เขาคิดว่าต่อให้หลานจั่ว ตาย เขาก็คงไม่โทษที่ตัวะวกเขาเองหมด

"คุณว่า เป็นลู่เฉินหรือเปล่าที่ลงมือ?” หลิวฉุนเซียพูดขึ้นมาทันที

"ก็คงจะเป็นเขา แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่มีหลังฐานอะไร ทำได้แค่รอ” หลานหยู่เหินพยักหน้าพูด

ตระกูลหลานพวกเขาไปกำจัดลู่เฉินนั่นแหละ ตอนนี้ตระกูลหลานพวกเขาถูกระเบิดเสียชีวิตหมด หากไม่ใช่ลู่เฉิน แล้วจะเป็นใครอีก?

เกรงว่าจะพูดออกไปก็ไม่มีใครสงสัย

"พวกเขาจะกลับมาตอนไหน?” หลิวฉุนเซียถามอีก

"น่าจะสองสามวันนี่แหละ คุณให้พวกเขาเตรียมตัวพร้อมก่อน ตอนนี้ไม่ว่าจะเพื่อใคร เราก็ต้องหาลู่เฉินเจอให้ได้” นัยน์ตาหลานหยู่เหินมีความอาฆาตเลื่อนผ่าน สองมือได้กำหมัด

วันที่สาม ตระกูลหลานได้ส่งกำลังคนมาแล้ว

คราวนี้เป็นหญิงวัยกลางคน เธอชื่อหลี่ซิ่นเหลียน เป็นแม่ของหลานจั่ว นายหญิงของตระกูลหลาน

อย่ามองว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอมีถานะสูงมากในตระกูลหลาน

หลังจากที่สามีเธอเสียชีวิต เธอพาลูกชายของเธอและได้เอาชนะสายสืบทอดคนอื่นๆ จนได้นั่งที่ผู้สืบทอดมรดก

และหลี่ซิ่นเหลียนเองก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่สามในตระกูลหลาน

คนที่แข็งแกร่งกว่าเธอก็เหลือแต่นายท่านและคนรุ่นปู่สองคน

"ไปเถอะ ไปยวี่โจว” หลังจากที่มาบ้านของหลานหยู่เหินแล้ว หลี่ซิ่นเหลียนก็ไม่อยากจะอยู่เลยแม้แต่วินาทีเดียว

หลานจั่วเป็นที่พึ่งพิงของเธอ เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธออยากมีชีวิตต่อไป ตอนนี้เธออยากจะฆ่าลู่เฉินเพื่อแก้แค้นให้ลูกชายเธออย่างเดียว

"ครับ นายหญิง” หลานหยู่เหินพยักหน้า จากนั้นก็พาหลี่ซิ่นเหลียนไปสนาม

บนสนามมีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวจอดอยู่ หลานหยู่เหินก่าว่าจะนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปยวี่โจวทีเดียว

ไม่ช้าก็ถึงหนูโจว หลานหยู่เหินได้ให้คนไปตามหาความคืบหน้าของลู่เฉินทันที

หลังจากหลายชั่วโมงผ่านไป หลานหยู่เหินก็ได้รับข่าวสาร

"นายหญิง ตามหลักฐานต่างๆ ลู่เฉินได้ไปประเทศพม่าแล้ว เครื่องบินในเข้านี้ในสนามบินเนปิดอ แต่จะไปไหนนั้นไท่ทราบ” ลูกน้องรายงาน

"ไปพม่า?” หลานหยู่เหินขมวดคิ้ว ลู่เฉินไปพม่า แล้วพวกเขาจะตามหายังไง?

"ใช่ นี่คือบันทึกการเดินทางของเขา” ลูกน้องได้นำแบบบันทึกการเดินทางที่ลู่เฉินไปพม่าให้หลานหยู่เหิน

หลานหยู่เหินมอง แล้วหันหลังบอกหลี่ซิ่นเหลียน

"ไปพม่า ใช้กำลังทั้งหมดที่มี หามันออกมาให้ได้” หลี่ซิ่นเหลียนพูดด้วยเสียงต่ำ

"ครับ นายหญิง” หลานหยู่เหินพยักหน้า จากนั้นเตรียมตัวออกประเทศ

……

อาวุธของทหารจะถูกส่งมอบให้เขาในวันนี้ ดังนั้นลู่เฉินจึงนั่งเครื่องบินไปพม่า แต่เช้า

ตอนบ่าย อาวุธของทหารได้ถูกส่งไปโกกังฆ่าวิหาร

มองดูลู่เฉินที่สั่งซื้ออาวุธมามากมายทีเดียวแบบนี้ ทั้งกองทัพอึ้งไปหมด

พวกเขาไม่เคยเห็นอาวุธขั้นสูงที่ ลู่เฉิน ซื้อมา

หลายคนยังรู้สึกว่าอาวุธเหล่านี้ ต่อให้ในเนปิดอก็ไม่สามารถเทียบเท่าได้

ก่อนหน้านี้พวกเขายังกังวลใจว่าลู่เฉินพวกเขาสามคนไม่ใช่คนเมียนมาร์ จะถูกเนปิดอกวาดล้างหรือเปล่า และช่วงนี้และขุนศึกของ หลิวฉางซานได้ยั่วยุพวกเขาตลอดเวลาทำให้เขากังวลใจมาก

แต่ตอนนี้เห็นซื้ออาวุธเก่งกาจมาเยอะขนาดนี้ ทุกคนรู้สึก หากเนปิดอตีเข้ามา พวกเขาก็ไม่กลัว

แต่ดูอาวุธที่เยอะมากมาย รวมถึงรถถังและรถหุ้มเกราะที่เป็นเวอร์ชันล่าสุดของการปรับปรุงให้ทันสมัย หลังจากที่ทุกคนไม่รู้วิธีการควบคุมก็ต่างรู้สึกถอดหายใจ

พวกเขาแค่เคยขับรถถังธรรมดาและรถหุ้มเกราะที่เก่าแก่ที่สุดเพียงไม่กี่คันเท่านั้น กับอุปกรณ์อัตโนมัตินี้ใช้ไม่เป็น

หลังจากส่งมอบอาวุธแล้ว ลู่เฉินเชิญได้ช่างเทคนิคมากกว่าหนึ่งร้อยคนที่มาช่วยฝึกทานอาหารเย็นด้วยกัน จากนั้นก็จัดให้พวกเขาเข้าพักในโรงแรมที่ดีที่สุดในโกกัง

หลังจากกลับมาถึงกองทัพ ตู้เฟยและเซียวจ้างก็มาพบลู่เฉิน

"นี่คุณได้ซื้ออาวุธที่สุดยอดมากมานขนาดนี้ ต่อให้เนปิดอฆ่ามา เราก็สามารถเอาชนะได้เลยนะเนี่ย” ตู้เฟยพูดอย่างตื่นเต้น

เซียวจ้างมองหน้าลู่เฉินด้วยความอึ้ง

ก่อนหน้านี้ที่ตู้เฟยพูดถึงถานะของลู่เฉิน ถึงแม้ว่าเขาจะอึ้งด้วย แต่ไม่คิดเลยว่าลู่เฉินจะสุดยอดได้ขนาดนี้

ไม่ได้คาดคิดเลยว่าลู่เฉินจะกลับไปครึ่งเดือนนี้ แล้วซื้ออาวุธมามากมายขนาดนี้ แม้แต่อุปกรณ์ของเนปิดอว์ก็เทียบไม่ได้

"อาวุธเหล่านี้จ่ายไปหลายพันล้านหยวนเลยใช่มั้ย?” เซียวจ้างถามอย่างสงสัย

แม้ว่าเครื่องต่างๆทั้งหมดจะถูกปลดออกจากโดยจีน แต่พวกมันเป็นหนึ่งในอาวุธที่ไม่มีขาย

สิ่งนี้แข็งแกร่งกว่าความร่วมมือระหว่างเมียนมาและปากีสถานอีก

และมีจำนวนมากกว่าพม่าหลายเท่า

ในความเป็นจริงจำนวนของอาวุธเช่นรถถังรถหุ้มเกราะเครื่องยิงจรวด ฯลฯ นั้นมากจนน่ากลัวกว่า มันเพียงพอที่จะรองรับกองทัพได้ หลักหมื่นคนคน

อาวุธเหล่านี้ สำหรับเซียวจ้าง ยังไงก็ต้องมากกว่าหลายพันล้านหยวนแน่

"แค่แปดร้อยล้านหยวนเอง” ลู่เฉินตอบ

"แค่แปดร้อยล้านหยวนเอง?”

ทีนี้ตู้เฟยและเซียวจ้างก็อึ้งกันไปหมด ไม่อยากจะเชื่อกับหูตัวเองที่ได้ยิน

"นี่ซื้อด้วยความสัมพันธ์นา ให้นายเอาเงินให้เขาหมื่นล้านหยวน พวกเขาก็ไม่อาจจะขายให้นาย” ลู่เฉินยิ้ม

โอเค

เมื่อฟังคำอธิบายของลู่เฉินทั้งคู่ก็โล่งใจ

คนจีนก็วี้แหละ หลายครั้งความสัมพันธ์ยิ่งใหญ่กว่าทุกสิ่ง

"ใช่แล้ว ช่วงนี้ทางหลิวฉางซานเป็นไงบ้าง ยังท้าทายเราอยู่มั้ย?”ลู่เฉินถาม

"อืม มันเล่นเอาไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ ผมรู้สึกว่าเขาอยากจะสู้กับเราจริงๆ” ตู้เฟยพูดอย่างโกรธ

ในช่วงเวลานี้เขาถือว่ามีความอดทนและอดกลั้นสูงแล้ว ไม่เช่นนั้นสู้กับคนของหลิวฉางซานนานแล้ว

"เขาอยากเปิดศึก งั้นก็เปิด ผมให้เวลาพวกคุณห้าวัน ต้องเรียนรู้การใช้อาวุธไฮเทคทั้งหมดให้ได้ หลังจากห้าวห้าวัน เปิดศึกกับหลิวฉางซาน

ลู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา แล้วพูด