คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 347

บทที่ 347 แผนการร้ายของฮัวหลุน

เมื่อมองดูลู่เฉินเดินไปที่วิลล่าก่อนฮัวหลุนก็แอบเหงื่อตก เขาไม่เคยเห็นชายหนุ่มที่มีออร่าขนาดนี้มาก่อนและเขายังคงกลัวนิดหน่อยที่ลู่เฉินจะมา

คำพูดที่ไม่ธรรมดาเพียงไม่กี่คำทำให้เขากดดันมาก

เขาในใจว่าแม้ว่าลู่เฉินจะตกอยู่ในเงื้อมมือของครอบครัวเฉิง แต่ถ้าหากครอบครัวเฉิงไม่สามารถฆ่าลู่เฉินได้เขาและครอบครัวเฉิงก็คงจะตายเป็นแน่

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาไม่กล้าบอกครอบครัวเฉิงเกี่ยวกับตัวตนของลู่เฉิน ถ้าอย่างนั้นครอบครัวเฉิงจะฆ่าเขาหรือ?

ถ้าเขาบอกครอบครัวเฉิงเกี่ยวกับตัวตนของลู่เฉินเขาเชื่อว่าครอบครัวเฉิงต้องคุกเข่าแน่นอน

ขอโทษต่อลู่เฉิน

“ฉันหวังว่าฉันคงจะคิดมากเกินไป" ฮัวหลุนส่ายหัวปลอบตัวเองและก้าวไปตามจังหวะของลู่เฉิน

นี่คือวิลล่าของครอบครัวเฉิง แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเห็นว่าฮัวหลุนที่อยู่ข้างหลังลู่เฉินกระพริบตาให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเปิดประตูเพื่อให้ลู่เฉินเข้าไป

ในเวลานี้เฉิงกงหมิงและเฉิงเฉวียนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นของวิลล่าของครอบครัวเฉิงด้านหลังพวกเขามีชายร่างกำยำมากกว่าสิบกว่าคน

หนุ่มร่างกำยำเหล่านี้ล้วนเป็นบอดี้การ์ดที่ได้รับการว่าจ้างจากครอบครัวเฉิงแล้วและพวกเขาทั้งหมดเป็นบอดี้การ์ดมืออาชีพที่มีอัตลักษณ์พิเศษ

“แตร๊กแตร๊กแตร๊ก”

ในขณะนี้มีเสียงเคาะประตูเฉิงเฉวียนกล่าวอย่างตื่นเต้น: "มาแล้ว ไปเปิดประตู"

ทันทีที่คำพูดของเขาลดลงคนรับใช้ข้างๆเขาก็เดินไปเปิดประตูจากนั้นก็เห็นลู่เฉินและฮัวหลุนเดินเข้ามาทีละคน

“เด็กชายคุณไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ?” เมื่อเห็นลู่เฉินเข้ามาเฉิงเฉวียนก็ลุกขึ้นยืนมองไปที่ลู่เฉินด้วยท่าทางที่น่ากลัว

ลู่เฉินมองไปที่เฉิงเฉวียนจากนั้นก็มองไปที่กลุ่มบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเขาและพูดประชดประชันว่า "ฉันมาที่นี่เพียงคนเดียวเท่านั้น ทำไมต้องกังวลขนาดนี้"

“เด็กชาย กลัวหรือมั้ย ถ้ากลัวก็ถูกแล้ว หากคุกเข่าแล้วขอโทษเสียตอนนี้ ท่านชายสามารถพิจารณาลดโทษให้ได้” เฉิงเฉวียนหัวเราะ

“กลัว?”

ลู่เฉินยิ้มติดตลกเดินไปที่โซฟาของครอบครัวเฉิงและนั่งลงอย่างสงบแล้วค่อยๆพูดว่า "มีหลายสิ่งในโลกนี้ที่ฉันกลัว แต่มันไม่รวมถึงการมาหาพวกคุณ"

เฉิงกงหมิงมองไปที่ลู่เฉิน ความเงียบสงบของลู่เฉินทำให้เขาขมวดคิ้ว

เด็กคนนี้รู้ว่ามันเป็นกับดัก แต่เขาก็ยังกล้าที่จะมาคนเดียวความกล้านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายแม้ว่าเขาจะเผชิญกับงานเลี้ยงประตูแดงเช่นนี้เขาก็ไม่กล้าที่จะไปกินอย่างแน่นอน

“คุณรู้ไหมว่าเราจะจัดการกับคุณ" เฉิงกงหมิงถามอย่างสงสัย

ลู่เฉินมองไปที่เฉิงกงหมิงและพูดด้วยรอยยิ้ม "แน่นอนฉันไม่รู้มาก่อน แต่ในตอนที่มาถึงหน้าวิลล่าของคุณ ถึงได้รู้"

เขาพูดโดยมองไปที่ฮัวหลุนข้างๆเขาและพูดแผ่วเบา "ฉันสัญญาว่าจะให้คุณเป็นตัวแทนของผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีล้ำสมัยทำไมคุณถึงไม่ขยับตัวคุณต้องรู้ ทำไมคุณถึงได้ยืนยันหนักแน่นล่ะ? คุณต้องรู้สิ”

“เรากำลังจะเปิดตัวผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีล้ำสมัยสามชิ้นในปีนี้ซึ่งแต่ละผลิตภัณฑ์มีกำไรอย่างน้อย 100 พันล้านหยวน ผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้แม้ว่าเทคโนโลยีอี้ฉีจะเป็นผู้นำ แต่คุณสามารถสร้างรายได้หลายหมื่นล้านได้ในหนึ่งปี ฉันสงสัยมากว่าครอบครัวเฉิงให้เงื่อนไขอะไรกับคุณ ถึงทำให้คุณไม่สนใจผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีล้ำสมัยของฉันได้?”

เทค เทคโนโลยีอี้ฉี?

เมื่อครอบครัวเฉิงได้ยินคำพูดของลู่เฉินพวกเขาต่างก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเทคโนโลยีอี้ฉีมีชื่อเสียงมากไม่ว่าจะเป็นในประเทศหรือต่างประเทศ

แน่นอนว่าครอบครัวเฉิงรู้จักบริษัทยักษ์ใหญ่นี้

แต่เขาเป็นเจ้าของเทคโนโลยีอี้ฉีจริงๆหรือ?

เฉิงกงหมิงและเฉิงเฉวียนต่างมองไปที่ฮัวหลุน พวกเขาเชื่อว่าฮัวหลุนต้องรู้จักตัวตนของลู่เฉิงอย่างแน่นอน

จิตใจของฮัวหลุนก็สั่นสะท้านเช่นกันเขาไม่ได้คาดหวังว่าผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีล้ำสมัยที่ลู่เฉินกล่าวจะมีกำไรมากมายเช่นนี้

ด้วยผลกำไรรวมหลายแสนล้านแม้ว่าผลิตภัณฑ์จำนวนมากจะเป็นของเทคโนโลยีอี้ฉีเขาเชื่อว่าตราบใดที่เขากลายเป็นตัวแทนเขาจะทำเงินได้มากกว่าหลายหมื่นล้านแน่นอน

มูลค่าสุทธิปัจจุบันของเขาอยู่ที่มากกว่าหนึ่งหมื่นล้านหากเขาเลือกที่จะร่วมมือกับเทคโนโลยีอี้ฉีมูลค่าสุทธิของเขาจะไม่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในเวลาอันสั้นหรือ?

และแน่นอนว่าในอนาคตจะยิ่งดีขึ้น

ในตอนนี้ฮัวหลุนค่อนข้างเสียใจ

เขารู้สึกว่าควรคิดให้มากขึ้นก่อนที่จะตัดสินใจ

แต่ในเวลานี้มันสายเกินไปที่จะเสียใจเขาได้ก้าวไปในทางที่ผิดและแน่นอนว่าเขาต้องเดินต่อไปในทิศทางนี้

“ท่านชายเฉิง คุณเชื่อเรื่องโกหกของเขา?”

เมื่อฮัวหลุนเห็นว่าครอบครัวเฉิงทั้งสองมองมาที่เขา เขาก็รีบทำจิตใจให้มั่นคง “ฉันมีข้อมูลของเขาอยู่ที่นี่เด็กคนนี้ร่ำรวยมากแต่ว่าเป็นเพียงแค่เงินฝากห้าพันล้านหยวนเท่านั้น พวกคุณลองคิดดูสิเทคโนโลยีอี้ฉีทรงพลังเพียงใด เจ้านายของพวกเขาจะมีเงินฝากเพียงแค่ไม่กี่ล้านหรือ? พูดออกไปคนทั้งโลกก็คงไม่เชื่อ เหตุผลที่เขาพูดแบบนี้ก็เพราะว่าเขาพบว่าตัวเองได้เข้ามาในกับดักของพวกเราแล้ว ถ้าไม่ใช้เล่ห์เหลี่ยมวันนี้เขาคงออกไปจากวิลล่าไม่ได้

เมื่อฟังการวิเคราะห์ของฮัวหลุนเฉิงกงหมิงพยักหน้าและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

เรื่องที่เทคโนโลยีอี้ฉีลงทุนห้าสิบพันล้านหยวนในตอนนั้นไม่ใช่ความลับอะไร

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีอุตสาหกรรมหลัก ๆ อีกมากมายภายใต้เทคโนโลยีอี้ฉี บริษัทยักษ์ใหญ่เช่นนั้นจะมีเงินฝากเพียงไม่กี่พันล้านได้อย่างไร?

และถ้าหากเด็กชายคนนี้เป็นเจ้าของเทคโนโลยีอี้ฉีจริงๆ แม้ว่าเขาจะมอบความกล้าให้ฮัวหลุนอีกเพียงเท่าใดเขาก็เชื่อว่าฮัวหลุนจะต้องไม่กล้าร่วมมือกับครอบครัวเฉิงแน่

“เด็กชาย มองไม่ออกเลยว่าคุณเป็นคนฉลาด แต่น่าเสียดายที่ต่อหน้าเฉิงกงหมิงกลอุบายทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์" เฉิงกงหมิงหัวเราะอย่างแดกดัน

“ใช่แล้ว ฉันจะตอบคำถามก่อนหน้าของคุณในตอนนี้"

เฉิงกงหมิงดูเหมือนจะแสดงออกและพูดต่อ "คุณถามฮัวหลุนว่าครอบครัวเฉิงของฉันให้เงื่อนไขอะไรกับเขาเขาถึงได้ทรยศคุณใช่ไหม?”

ลู่เฉินส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม "มันไม่ใช่การทรยศ แต่เพียงว่าเขาอยู่ผิดทีมเท่านั้น"

ฮัวหลุนไม่ใช่คนของเขาดังนั้นแน่นอนว่ามันไม่ใช่การทรยศ แต่อย่างมากที่สุดคือการเพิกเฉยต่อสถานการณ์ปัจจุบัน

“หึ เหมือนกันหมดเลย" เฉิงกงรู้สึกไม่พอใจอย่างมากเมื่อลู่เฉินขัดจังหวะเขา

“คุณให้ชายชราฟังชัดเจนแล้ว บริษัทของฮัวหลุนสามารถพัฒนาในต้าหลี่ได้ทั้งหมดเป็นเพราะเฉิงเฉวียนช่วยเขา ในเวลานี้ถ้าเขากล้าหักหลังครอบครัวเฉิง ครอบครัวเฉิงอาจทำให้เขาสูญเสียทุกอย่างได้เช่นกัน ในสถานการณ์แบบนี้เขาจะกล้าช่วยคุณได้อย่างไร?” เฉิงกงหมิงหัวเราะ

แม้ว่าฮัวหลุนจะอยู่ข้างพวกเขาในตอนนี้ เขาก็ไม่เห็นฮัวหลุนอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

ถ้าฮัวหลุนไม่โทรศัพท์บอกให้เขายอมแพ้มาโดยตลอด เขาก็อยากจะชื่นชมฮัวหลุนในฐานะลูกผู้ชาย แต่เนื่องจากฮัวหลุนโทรให้เขามาร่วมมืออีกครั้งเขาจึงดูถูกฮัวหลุนมากยิ่งขึ้น

อันที่จริง เขารู้ได้อย่างไรว่าฮัวหลุนไม่เคยมองเขา เฉิงกงหมิงไว้ในสายตาของเขาเลยล่ะ?

เหตุผลที่เขาเลือกเส้นทางนี้ก็เพียงแค่ต้องการยืมมือของครอบครัวเฉิงเพื่อฆ่าลู่เฉินเพียงเท่านั้น