บทที่ 348 ตระกูลเฉิงหมดทางเลือก
“คิดว่าตระกูลเฉิงมีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ลู่เฉินหัวเราะเยาะแล้วหันไปทางฮัวหลุนถามว่า “ฮัวหลุน คุณพูดออกมาเองแล้วกัน ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังมีอะไรปิดบังอยู่อีก?”
ลู่เฉินไม่เชื่อว่าฮัวหลุนจะร่วมมือกับตระกูลเฉิงอย่างกะทันหันแบบนี้มีเหตุผลมาจากตระกูลเฉิงสร้างความกดดันแก่เขา
จากที่เขามองดูเฉินกงหมิงไม่ได้มีอำนาจขนาดนั้น
ก่อนหน้านี้การที่ฮัวหลุนก่อตั้งยวนโจวกรุ๊ปขึ้นมาอาจจะได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลเฉิง แต่บัดนี้ยวนโจวกรุ๊ป สามารถต่อสู้กับตระกูลเฉิงได้โดยไม่ต้องสงสัย
ถ้าเป็นอย่างนั้นเหตุผลที่ฮัวหลุนเลือกตัดสินใจแบบนี้ต้องมีเหตุผลอื่น
ฮัวหลุนตกตะลึงชั่วครู่ แต่เขาก็กลับมาเป็นปกติในไม่ช้า ยังไม่กล้าสบตากับลู่เฉิน
เขาเพียงมองไปที่เฉินกงหมิงแล้วพูดว่า “หลังจากที่คุณออกไปจากบริษัท ผมได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง ผมไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ผมเชื่อว่าคนในสายสามารถทำให้บริษัทผมล้มละลายได้ภายในหนึ่งวัน ามารถทำให้ผมหมดสิ้นทุกอย่างได้”
“อะไรนะ?แกไม่ได้กลัวฉันถึงได้ตอบตกลงเหรอ?” เฉินกงหมิงอุทานออกมา
ฮัวหลุนหัวเราะเหอะๆแล้วพูดว่า “คุณท่านเฉิงครับ ยุคสมัยของคุณมันจบสิ้นแล้ว ขอบอกตามตรงนะว่าคุณควรที่จะไปหาข้อมูลยวนโจวกรุ๊ปของผมเพิ่มเติมสักหน่อย ตอนนี้พวกเรากลัวคุณอย่างนั้นหรือ?”
“แก......!” เฉินกงหมิงโมโหจนแทบกระอักเลือด เขาคิดไม่ถึงว่าฮัวหลุนกล้าดูถูกเขาแบบนี้
“แกสองคนไม่กลัวว่าจะไม่สามารถออกไปจากต้าหลี่ได้อย่างนั้นเหรอ?” เฉินกงหมิงพูด
ฮัวหลุนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดว่า “ผมให้คำสัญญากับคนในเมืองหลวงแล้ว บอกพวกเขาว่าตระกูลเฉิงของคุณจะช่วยเรากำจัดลู่เฉิน คนที่ปักกิ่งนั้นได้พูดออกมาแล้วว่าถ้าพวกคุณกำจัดลู่เฉินไม่ได้ ตระกูลเฉิงของคุณก็จะไม่เหลืออะไรแม้แต่สิ่งเดียว ดังนั้นคุณก็ควรที่จะคิดหาหนทางว่าจะกำจัดลู่เฉินได้ยังไงดีกว่า”
“ผมจะบอกกับพวกคุณให้นะว่า เขาเป็นเจ้าของเทคโนโลยีอี้ฉีจริงๆ แต่บังเอิญไปมีปัญหากับผู้มีอำนาจในเมืองหลวงเข้า ดังนั้นพวกเขาต้องการให้ลู่เฉินตายที่นี่ พวกคุณลองไปคิดดูเองแล้วกัน ถ้าหากว่าผู้มีอำนาจในเมืองหลวงนั้นไม่แข็งแกร่งกว่าลู่เฉิน ถ้าหากว่าเขาไม่สามารถทำให้ผมล้มละลายได้ภายในหนึ่งวัน ผมจะกล้าต่อกรกับเจ้าของเทคโนโลยีอี้ฉีเหรอ?”
“ถ้าหากว่าผมอยู่ข้างเดียวกับเขา เขาจะให้ผมเป็นตัวแทนจำหน่ายเทคโนโลยีล้ำค่าของเขาหนึ่งอย่าง กำไรปีหนึ่งไม่ต่ำกว่าแสนล้าน พวกคุณเชื่อผมหรือยังล่ะว่าผู้มีอำนาจในเมืองหลวงคนนั้น มีความสามารถที่จะทำให้ตระกูลเฉิงของคุณไม่เหลืออะไรได้”
“ดังนั้นพวกคุณเก็บไปคิดดูให้ดีเถอะว่าจะจัดการกับลู่เฉินหรือไม่!”
คำพูดของเขาจริงครึ่งไม่จริงครึ่ง ที่ผู้มีอำนาจในเมืองหลวงนั้นข่มขู่เขาเป็นเรื่องจริง
แต่ไม่ได้ข่มขู่ตระกูลเฉิง!
แล้วยังไงล่ะ เฉินกงหมิงไม่รู้หรอกว่าเป็นเรื่องจริงหรือปลอม เขาเดาว่าเฉินกงหมิงจะต้องคิดแบบเดียวกับเขานั่นคือไม่กล้าเสี่ยงเอาทรัพย์สินของตัวเองมาล้อเล่น
กว่าที่พวกเขาจะมีวันนี้ขึ้นมาได้ ต้องผ่านความลำบากมามากมาย
ให้พวกเขาสูญเสียทุกสิ่งอย่างภายในข้ามคืนอย่างนั้นหรือ???
ดังนั้นต่อให้เป็นเรื่องโกหกพวกเขาก็ยินดีจะเสี่ยง
และบัดนี้เฉินกงหมิงกับเฉิงเฉวียนก็ได้ตกหลุมพรางนี้ไปเรียบร้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์