คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 353

บทที่ 353 เข้าซื้อกิจการของหลี่ชิงเฉิง

ถ้าถังดาลองไปที่ต้าหลี่จริงๆ เรื่องนี้ก็จะได้จบลงแบบนี้

แน่นอน แต่ก่อนที่เขาจะไปต้าหลี่ เขาต้องจัดการเรื่องที่นี่ให้เรียบร้อยเสียก่อน

เรื่องนี้ลู่เฉินมอบให้วังเหว่ย และในที่สุดวังเหว่ยก็เสนอให้รองผู้จัดการแผนกบุคคลมาแทนถังดาลอง และยังได้เตรียมจัดหารองผู้จัดการคนใหม่อีกด้วย

หลังจากเริ่มงานลู่เฉินได้ติดต่อหลี่ชิงเฉิงไป

หลายปีก่อนพวกเขาวางแผนที่จะซื้อกิจการ บริษัท เครื่องยนต์เพื่อประกอบเครื่องยนต์อวกาศ YQ-01 หลังจากปล่อยข่าวออกมา ลู่เฉินได้โทรศัพท์ไปหาหลี่ชิงเฉิงบอกว่าเขาจะไปเยี่ยมโรงงานเครื่องยนต์ของเธอได้ในปีหน้า

ในวันแรกที่เริ่มทำงาน เขาก็คิดที่จะติดต่อหลี่ชิงเฉิงแล้ว

แม้ว่าเขาจะเชื่อว่าหากวันนี้เขาไม่ติดต่อหลี่ชิงเฉิงไป หลี่ชิงเฉิงก็จะต้องติดต่อเขามาในอีกไม่กี่วันนี้อย่างแน่นอน

แต่มีหลายอย่างมากที่เขาต้องทำต่อ เพราะฉะนั้นเขาจะเสียเวลาไปโดยไม่จำเป็นได้อย่างไร

เมื่อได้รับโทรศัพท์จากลู่เฉิน ใบหน้าอันงดงมของหลี่ชิงเฉิงก็เผยให้เห็นแสงสว่าง

เธอไม่รอให้โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เธอเห็นว่าเป็นสายจากลู่เฉิน เธอก็รีบรับสายทันทีเลย

"ประธานลู่ ช่วงวันหยุดที่ผ่นมาคุณคุณคงมีความสุขน่ะ" หลี่ชิงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าลู่เฉินมองไม่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอตอนนี้ก็ตาม มันอาจเป็นโรคที่จากการทำงานและหลี่ชิงเฉิงก็ยังคงยิ้มอยู่เช่นนั้น

“ ก็ดีครับ อ่อใช่แล้ว ผมขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะ เมื่อปีก่อนคุณเคยบอกว่าจะพาเราไปดูบริษัท เครื่องยนต์ของคุณ ไม่ทราบว่าคุณสะดวกเมื่อไหร่เหรอครับ?” ลู่เฉินถามอย่างตรงไปตรงมา

“วันนี้ฉันก็มีเวลานะ อย่างไรก็ตามถ้าคุณมีเครื่องบินพิเศษ ไปเฉียนหยางคงจะใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเอง” หลี่ชิงเฉิงพูดขึ้น

ถึงแม้ว่าวันนี้เธอจะมีงานอื่น ๆ ที่ต้องจัดการ แต่เธอไม่คิดอะไรเลยและผลักงานพวกนี้ออกไปหมด

เห็นได้ชัดว่าในความคิดของเธอนั้น การได้มีความร่วมมือกับเทคโนโลยีอี้ฉี นั้นมีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด

“ ตกลง งั้นคุณก็มาหาผมที่อุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แล้วเดี๋ยวเราจะไปเฉียนหยางด้วยกัน” ลู่เฉินพูดและวางสายโทรศัพท์ไป

หลังจากวางสายโทรศัพท์ไป รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ชิงเฉิงก็ยังคงอยู่เป็นเวลาสองนาทีเต็มก่อนที่จะค่อยๆหายไป

หลังจากที่เธอสงบจิตสงบใจลงเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเรียกให้เลขาเข้ามา

"ค่ะ ประธานหลี่" ในไม่ช้าเลขาก็มาที่ห้องทำงานของหลี่ชิงเฉิง

"โทรหาทีมทนาย แล้วพวกเราจะไปที่เทคโนโลยีอี้ฉีกัน" หลี่ชิงบอกกับเลขาของเธอ

"ห่ะ หรือว่าเทคโนโลยีอี้ฉี ตกลงที่จะร่วมมือกับเราแล้วค่ะ?" เลขามองไปที่หลี่ชิงเฉิงด้วยความประหลาดใจ

เธอรู้เกี่ยวกับเรื่องที่หลี่ชิงเฉิงเรียกร้องความร่วมมือเมื่อปีที่แล้ว และตอนนี้ก็กำลังจะไปที่เทคโนโลยีอี้ฉีอีก นั่นหมายความว่าความร่วมมือจะต้องมีความพัฒนาขึ้นมแล้ว

"ใช่ วันนี้เราจะพาพวกเขาไปที่เฉียนหยางเพื่อดูโรงงานของเรา" หลี่ชิงเฉิงพยักหน้าและบอกเลขาของเธอ

"ถ้าคุณแค่ไปดูโรงงานคุณก็ไม่จำเป็นต้องนำทีมทนายความไปด้วยนี้ค่ะ อีกไม่กี่วันหลังจากนั้นถึงจะมีข้อสรุปออกมา" จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเลขานุการรู้สึกว่าแม้ว่าเทคโนโลยีอี้ฉีจะเต็มใจที่จะร่วมมือกับ บริษัท ของพวกเขาจริงๆ แต่เธอก็มั่นใจว่าวันนี้น่าจะยังไม่สามารถเซ็นสัญญากับ บริษัทของพวกเธอแน่นอน

"เรียกพวกเขามาเถอะ " หลี่ชิงเฉิงกล่าวโดยไม่มีคำถามใดใด

แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าแม้ว่าลู่เฉินตั้งใจจะร่วมมือกับเธอตั้งแต่แรกก็ตาม แต่โอกาสที่จะเซ็นสัญญากับเธอในวันนี้นั้นมีน้อยมาก และเป็นไปไม่ได้ที่จะเจรจากันได้เลยในวันนี้

แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เตรียมพร้อมอยู่เสมอ

จะเป็นอย่างไรถ้าหากว่าลู่เฉินรีบ และถ้าวันนี้เขาอยากจะเจรจากับพวกเขาขึ้นมาล่ะ ?พวกเขาต้องโทรหาทนายให้ตามไปที่นั่นอีกครั้ง นั้นจะไม่ทำให้เวลาของลู่เฉินเสียเวลาหรือ?

และถ้าหากต้องการขายให้กับโลกภายนอกจริงๆในอนาคต ก็สามารถที่จะขยายได้อีก

และสู้นเจี๋ยกรุ๊ปยังมีสายการผลิตเครื่องยนต์รถยนต์อีก 5 สาย แต่ถ้าพูดถึงเรื่องนี้ ลู่เฉินกำลังจะเตรียมเครื่องยนต์สำหรับรถยนต์ไฟฟ้า เขายังต้องขยายอีกหลายสายเลย

อย่างไรก็ตามพวกเขาสังเกตเห็นโครงร่างและที่ตั้งของโรงงานทั้งหมดและเห็นแล้วว่ามีพื้นที่เพียงพอสำหรับการขยายตัว

ระหว่างทางที่หลี่ชิงเฉิงอยู่กับลู่เฉิน เธอก็อธิบายสถานการณ์และรายละเอียดต่างๆให้เขาฟัง

สิ่งที่เธอไม่เข้าใจ ก็ได้รับการอธิบายโดยผู้จัดการโรงงานแล้วเช่นกัน

พวกเขาทุกคนหวังว่าลู่เฉินจะได้เห็นโรงงานของพวกเขา

"ประธานลู่ค่ะ คุณคิดว่าเป็นยังไงบ้างค่ะ? ที่นี่ไม่ไกลจากบริษัทสายการบินของคุณและเพียงพอที่จะขยายสายการผลิตหลายสาย และทางเรายังมีคนงานที่มีทักษะเยอะพออีดกด้วย" ในที่สุดหลังจากเยี่ยมชมโรงงานทั้งหมดหลี่ชิงเฉิงจึงเอ่ยถาม

นั้นก็เป็นเพราะตลอดทางที่เยี่ยมชมนั้น ลู่เฉินไม่ได้พูดอะไรเลย และเธอไม่สามารถบอกได้ว่าลู่เฉินจะชอบโรงงานของเธอหรือไม่ ทันใดนั้นเธอจึงรู้สักกระวนกระวายใจเล็กน้อย

“ คุณจะขายทั้งหมดหรือขายแค่บางส่วนของส่วนของผู้ถือหุ้นครับ?” ลู่เฉินถาม

แน่นอนว่าเขาต้องการซื้อกิจการทั้งหมด โดยการครอบครองโรงงานทั้งหมดนี้ในคราวเดียว

"ขายส่วนของผู้ถือหุ้นค่ะ" หลี่ชิงเชิงตอบ เพราะถ้าหากลู่เฉินเป็นเจ้าของทั้งหมดเธอจะได้รับความร่วมมือกับเทคโนโลยีอี้ฉี ได้อย่างไรกันเล่า?

แน่นอนว่าเธอขายหุ้นได้เพียงบางส่วนเท่านั้น

"ถ้าคุณจะขายส่วนของผู้ถือหุ้นส่วนหนึ่ง ผมคิดว่าผมจะพัฒนาเทคโนโลยีและถือหุ้นของคุณ 70% และแน่นอนว่าผลกำไรของเครื่องยนต์จะถูกแจกจ่ายให้กับคุณในอนาคต ยังไงคุณลองพิจารณาดูก่อนนะครับ"

ลู่เฉินหันกลับมาและเดินไปที่สำนักงานโรงงาน