คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 371

บทที่ 371 สิบห้านาทีสุดท้าย

"ไม่แน่นะ คุณไม่รู้หรอว่าบนสนานบอลเกิดการเปลี่ยนแปลงได้ทุกอย่าง?"ลู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มที่ราบเรียบ

หูชอนตะลึง ใช่ไง แม้ว่าทีมที่แข็งแกร่งกว่าจะมีโอกาสชนะในสนามฟุตบอลมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะชนะแน่นอน

บางที ทีมฟุตบอลที่ไม่มีชื่อเสียงก็อาจชนะทีมฟุตบอลที่โด่งดังได้นะ

ยกทีมของเขาเป็นตัวอย่างเลยก็ได้ ในการแข่งขันซูเปอร์ลีกก่อนหน้านี้ ทีมเขาถือได้ว่าเป็นทีมที่มีโอกาสชิงแชมป์สูงมาก แต่ก่อนหน้านี้ก็เคยถูกทีมครองระดับทำคะแนนเท่าด้วย

และยังมีการแข่งขันลาลิกาของไม่กี่วันก่อน ลาลิกาบาร์เซโลน่าทำคะแนน 1:0 นำหน้าอยู่ตลอด แต่ช่วงระยะสุดท้าย กลับถูกทีมบอลที่ไม่มีชื่อเสียงทีมหนึ่งเตะบอลเข้าประตูไปสามบอล สุดท้ายคะแนนกลายเป็น 1:3 แพ้การแข่งขัน

พอคิดไปแบบนี้ หูชอนก็กระวนกระวายใจขึ้นมาอีกครั้ง

เขาแพ้ไม่ได้!

ถ้าหากแพ้ไปแล้วจริงๆ จะทำยังไงดีล่ะ?

ทีมบอลของเขาเป็นทีมที่มีโอกาสได้ชิงแชมป์สูงมากในการแข่งขันซูเปอร์ลีก มีมูลค่าทางตลาดมากกว่า 2 พันล้าน นี่เป็นทรัพย์สมบัติของเขาทั้งหมดแล้ว

"เป็นไปไม่ได้ ฉันเชื่อทีมบอลของฉัน ฉันเชื่อถือนักบอลของฉัน ปัญหาจิ๋วๆแบบนี้พวกเขาแก้ไขได้อยู่แล้ว!"หูชอนพูดอย่างแน่วแน่

ลู่เฉินยิ้ม ไม่ได้ทำลายความมั่นใจของเขาอีก

ถ้าพูดตามตรง แม้ว่าทีมเวยซือเข้าลูกหนึ่ง แต่ยังล้าหลังทีมจงไห่อยู่หนึ่งบอลเลย ถ้าหากวันนี้อยากจะชนะ อย่างน้อยพวกเขาต้องทำให้เข้าอีก 2 ประตู แถมยังไม่สามารถให้ทีมจงไหได้เข้าอีก

ลูกทีมของทีมเวยซือไม่มีเวลาในการฉลองมากนัก เพราะว่าพวกเขารู้ว่านี่ยังไม่ใช่เวลาที่ฉลอง

พวกเขารีบอุ้มบอกมาที่กลางสนาม รอการเตะบอลก่อนของทีมจงไห

ตามด้วยเสียงนกหวีดของกรรมการ การแข่งขันก็เล่นต่อ

ทีมจงไห่เตะบอลก่อน แต่พวกเขาก็ไม่ได้วางทีมซือเวยเข้าสายตาเช่นเดิม

เป็นแค่บอลเดียวเอง พวกเขายังนำหน้าอยู่บอลหนึ่งด้วยซ้ำ

แถมพวกเขาล้วนเชื่อมั่นว่า เดี๋ยวทีมของตัวเองจะเตะเข้าประตูอีกแน่นอน

พอทำใจแบบนี้

ลูกทีมของทีมจงไห่ก็กลายเป็นแบบเกียจคร้าน

เพราะยังไงก็ยังมีอีกครึ่งชั่วโมง ไม่ต้องรีบหรอก

ส่วนทีมซือเวย

เพราะบอลที่เข้าในเมื่อกี้นี้ นำพาความมั่นใจให้กับพวกเขา

ดังนั้นในใจของลูกทีมมีความมั่นใจมากกว่าคนที่เตะเข้าประตูอีก

นับบัดนี้ แรงผลักดันและความกระตือรือร้นของพวกเขาล้วนถูกจุดขึ้นโดยลูกที่เข้าประตูเมื่อกี้นี้ นักบอลทุกคนตั้งใจและมีสมาธิเจาะจงอย่างไม่เคยมีมาก่อน

เพียงแค่ระยะทางในการวิ่งของยี่สิบกว่านาทีนี้ ก็มากกว่าการแข่งขันครึ่งแรกโดยสิ้นเชิง

เมื่อผู้บรรยายรายงานสถิติอยู่ ทุกคนก็รู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ

"บอลขาดอีกแล้ว!"

"เป็นหยางขื่อ นักบอลของกลางสนามอีกแล้ว ครึ่งหลังนี้เขาเล่นได้เทพสุดๆ นี้เป็นครั้งที่แปดที่เขาแย่งบอลจากขาของลูกทีมจงไห่แล้ว!"

"มาอีกแล้ว การตอบโต้ของทีมซือเวยมาอีกแล้ว!สวยงามมาก!"

"กองหลังของทีมจงไห่กำลังพยายามแย่งบอลกลับมา เขาจะสามารถแย่งบอลมาก่อนที่บอลจะไปถึงอี้เจิงกองหน้าของทีมซือเวยได้ไหม?"

"อี้เจิงสู้ๆ!"

"สวยงามมาก!อี้เจิงส่งบอลออกไปก่อนที่จะกองหลังของทีมจงไห่มาแย่ง กองหน้าหลี่เฟืองของทีมซือเวบกำลังวิ่งอย่างเร็ว เขาได้วิ่งนำหน้ากองหลังของทีมจงไห่ไป และวิ่งเข้าหาบอลอย่างรวดเร็ว!"

"ตายแล้ว ผู้รักษาประตูลงมือแล้ว......"