บทที่379 เจอคนเกาหลีที่ผับ
Black Beauty Barเป็นแหล่งรวมความบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหรื่นหม่า เป็นร้านที่นักธุรกิจชาวเกาหลีและเป็นบุตรชายของหัวหน้าพื้นที่ร่วมทุนกันเปิดขึ้นมา
ด้านในห้องโถงมีทั้งฟลอร์เต้นรำและห้องคาราโอเกะ ปกติที่นี่จะที่นั่งเต็มทุกคืน โดยที่ทุกชนชาติทุกสีผิว บางครั้งอาจจะมีโอกาสได้เจอกับหัวหน้าพื้นที่หรือแม้แต่พวกรัฐมนตรีที่นี่ก็ได้
แต่คงจะไม่มีทางได้เจอกับราชาเจ้าหน้าที่ในนี้แน่นอน
ในคืนนี้ ลูข่าน้อยลูกชายคนเล็กของกาซีเกลูข่าโทรมาเชิญชวน โดยที่ชุยหยุ่งจวี้นเองก็เดินทางมาถึงร้านแล้วเหมือนกัน
ชุยหยุ่งจวี้นเป็นลูกชายของประธานบริษัทเล่อเทียนกรุ๊ปแห่งเกาหลี ที่กำลังจะมาร่วมธุรกิจขุดเจาะเหมืองแร่ที่นี่
ในขณะที่พวกเขากำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะวีไอพีของทางร้าน และกำลังมองสาวผิวเข้มสุดเซ็กซี่เต้นรำอยู่บนเวที
กลุ่มของลู่เฉินก็เดินเข้ามาในผับ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะว่าง แล้วสั่งเครื่องดื่ม พร้อมกับมองไปรอบด้าน
ไม่นานเขาก็เห็นคนเกาหลีกลุ่มนั้น และคนเกาหลีกลุ่มนั้นก็เห็นพวกเขาแล้วเช่นกัน
“พวกนั้นไง เป็นฝีมือพวกนั้นที่รุมทำร้ายพวกเรา”พอเห็นพวกลู่เฉิน หนึ่งในกลุ่มของชุยหยุ่งจวี้นก็พูดขึ้นมาข้างหูชุยหยุ่งจวี้น
คงเป็นเพราะว่าภายในผับเสียงดังมาก พวกเขาจึงต้องพูดเสียงดังไปด้วย
“ดีมาก ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าคนจีนพวกนั้นจะมีกล้าดียังไง ถึงได้กล้าทำร้ายคนของฉัน”ชุยหยุ่งจวี้นทำสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที
“ชุย มีเรื่องอะไรกันเหรอ ให้ฉันลงมือจัดการให้ไหม” ลูข่าน้อยเอ่ยถาม
ลูข่าน้อยคือลูกชายคนเล็กของกาซีเกลูข่าเขาเป็นผู้ชายร่างใหญ่ผิวเข้ม ส่วนสูงราวๆหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร เป็นคนที่กลุ่มของชุยหยุ่งจวี้นกำลังทำธุรกิจร่วมกัรอยู่ จึงค่อนข้างสนิทสนมกันมาก
“พวกคนจีนกลุ่มนั้นทำร้ายคนของฉันเมื่อคืนนี้ นายให้คนของนายไปสั่งสอนพวกเขาหน่อย “ชุยหยุ่งจวี้นพูดกับลูข่าน้อย
ที่นี่เป็นถิ่นของ ลูข่าน้อย สาเหตุที่เขาขอให้อีกฝ่ายช่วยเหลือเขา หนึ่งคือทำให้ลูข่าน้อยรู้สึกว่าตัวเป็นคนสำคัญ สองคือสามารถหลีกเลี่ยงการเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของตัวเองออกมา
“พวกนั้นใช่ไหม?” ลูข่าน้อยชี้ไปที่กลุ่มของลู่เฉินแล้วถาม
“ใช่”ชุยหยุ่งจวี้นพยักหน้ารับ
“โอเค เดี๋ยวฉันจะให้คนจับพวกมันไปที่ถิ่นของฉัน ถึงตอนนั้นพวกมันก็หนีไปไหนไม่รอดแล้ว” ลูข่าน้อยทำท่าทาง ก่อนจะลุกขึ้นจากที่นั่ง
ชุยหยุ่งจวี้นและคนอื่น ๆ ก็ลุกขึ้นเดินจากไปพร้อมกับ ลูข่าน้อยทันที
อีกด้านหนึ่งพวกหลินตงเองก็เห็นแววตาของพวกลูข่าน้อยเหมือนกัน พวกเขาจึงเข้าใจทันทีว่าอีกฝ่ายจะต้องการหาคนมาหาเรื่องพวกเขาแน่ๆ
เฉินจิงตกใจเล็กน้อยและพูดอย่างเป็นห่วง: “คุณชายคะ ฉันคิดว่าคนเกาหลีพวกนั้นอาจกำลังมองหาคนมาจัดการกับพวกเรา คนพวกนี้มีอำนาจ พกปืนติดตัวกันทุกคน พวกเราไปจากที่นี่กันก่อนดีไหมคะ.”
“ ถ้ามีปืนก็จะสนุกสิ”เสี่ยวจิงยิ้มอย่างมั่นใจ เทคโนโลยีอี้ฉีได้พัฒนาเสื้อกันกระสุนให้พวกเขาที่มีประสิทธิภาพเหมือนกับไหมทองโบราณ ที่แข็งแรงและไม่กลัวที่จะโดนกระสุน
ตราบใดที่พวกเขาป้องกันส่วนศีรษะได้ กระสุนก็ไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้แล้ว
เกราะตัวนี้ล้ำหน้าเกราะป้องกันในสมัยนี้ไปแล้ว ทำให้คุณไม่มีความรู้สึกว่ากำลังสวมใส่มันอยู่ และมันยังสามารถสะท้อนกลับลูกกระสุนโดยอัตโนมัติ ลดผลกระทบของกระสุนได้สูง
แต่ราคาของเสื้อกันกระสุนนี้สูงมาก ซึ่งราคาของมันสูงถึงสามล้านต่อหนึ่งชุด เป็นราคาที่เกินเอื้อมมาก
ลู่เฉินพัฒนาเพียงชุดนี้ขึ้นมาเพื่อให้คนที่มีความสำคัญต่อเขาสวมใส่เท่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้นทางกรมทหารยังคงสั่งซื้อประมาณร้อยชุด โดยส่วนใหญ่เป็นนายพลอาวุโสที่ได้ใส่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์