คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 409

บทที่ 409 เผยแพร่ไปทั่วโลก

เมื่อโจวซวี่นฉายและคนอื่นๆได้ยินดังนั้นก็ค่อยๆพากันหันไปมองหลันอวี่เหิงผู้นำครอบครัวตระกูลหลันที่ยืนเงียบอยู่ด้านข้างมาโดยตลอดด้วยสายตาคลางแคลงใจ

หลันอวี่เหิงมองไปทางลู่เฉินก่อนจะพูดว่า “แท้ที่จริงแล้วประธานลู่ยังเป็นหัวหน้าใหญ่แห่งสำนักสังหารกั่วก่าน ตอนแรกตระกูลเรารนหาที่ตายไปล่วงเกินประธานลู่เข้าและยังตามไปที่กั่วก่าน จนกระทั่งปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงกว่าห้าร้อยคนโดนประธานลู่สังหารจนหมด แต่ก็ได้รับความเมตตาจากประธานลู่ที่ไว้ชีวิตไว้ ผมถึงได้กลับมาภาคกลางอย่างปลอดภัย”

เขายกมือคารวะลู่เฉินแล้วโค้งคำนับ

พอเห็นหลันอวี่เหิงมีท่าทีแบบนี้ ทุกคนต่างก็หมดข้อสงสัย

ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าทำไมหลินเจิ้นตงถึงได้ถอยไป

เพราะตระกูลหลินอย่างพวกเขาก็กลัวเช่นกัน

“ลู่ ประธานลู่...” โจวซวี่นฉายเองก็ไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้อย่างไรต่อไป เนื่องจากเรื่องนี้พวกเขาเป็นฝ่ายทำผิด อีกอย่างลู่เฉินก็แข็งแกร่งปานนั้น เขาไม่รู้จริงๆว่าจะต้องทำอย่างไรดี

“เดิมทีผมก็ไม่ได้เห็นตระกูลโจวอยู่ในสายตาอยู่แล้ว แต่พวกคุณก็ยังก่อเรื่องจนได้ สำหรับเหตุการณ์ในวันนี้ผมจะให้พวกคุณแค่สองทางเลือก เลือกเอาว่าจะจ่ายแปดพันล้านหรือจะรอล้มละลาย ผมให้เวลาคุณคิดห้านาที” ลู่เฉินพูดแล้วหยิบบุหรี่ออกมา เขาเตรียมรอคำตอบจากโจวซวี่นฉายแล้วค่อยจากไป

ตอนแรกเขาแค่ต้องการรีดเงินตระกูลโจวสักสองหรือสามพันล้าน แต่ไม่คิดเลยว่าตระกูลโจวจะให้ตระกูลหลินแห่งภาคตะวันออกเฉียงใต้มาปะทะกับเขา นี่เป็นเรื่องไม่น่าให้อภัย

โจวซวี่นฉายและคนอื่นๆมีสีหน้าเปลี่ยนไป เงินแปดพันล้าน นี่ไม่เท่ากับว่าเป็นการทำลายตระกูลโจวให้พังพินาศไปเลยหรือ

แม้ว่าตระกูลโจวจะเป็นที่รู้จักในฐานะตระกูลหมื่นล้าน แต่พวกเขาจะเอาเงินสดแปดพันล้านออกมาได้อย่างไร?

ตอนนี้ตระกูลโจวเอาเงินสดออกมาได้เยอะที่สุดก็แค่ห้าพันล้าน อีกสามพันล้านจะต้องขายหุ้นบริษัทและสินทรัพย์ถาวรบางส่วนกว่าจะรวบรวมมันออกมาเป็นเงินสดได้

อย่างไรก็ตามวิธีนี้ก็ทำให้ตระกูลโจวไม่ถึงกับเข้าตาจน

เพราะถ้าลู่เฉินทำให้ตระกูลโจวล้มละลาย พวกเขาจะไม่เหลืออะไรเลย

ท้ายที่สุดโจวซวี่นฉายก็กัดฟันและยอมตกลงมอบเงินแปดพันล้านให้ลู่เฉิน โดยที่ให้ไปก่อนสี่พันล้านและอีกสี่พันล้านที่เหลือจะให้ภายในหนึ่งเดือนนี้

เขาเชื่อว่าลู่เฉินสามารถทำให้ตระกูลโจวของเขาล้มละลายได้ นี่จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

เมื่อเห็นว่าโจวซวี่นฉายยอมแพ้ ทุกคนต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกโดยไม่มีใครพูดอะไร

เพราะพวกเขาก็ยังเชื่อว่าสิ่งที่โจวซวี่นฉายเลือกนั้นถูกต้องแล้ว

แน่นอนว่าไม่มีใครกล้างัดข้อกับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีของพวกเขาอีกในเวลานี้

ผู้นำครอบครัวเหล่านั้นต่างก็พากันนึกเสียใจและกลัวว่าคำพูดของพวกเขาก่อนหน้านี้จะทำให้ลู่เฉินเกลียดพวกเขา

ถ้าหากคำพูดของพวกเขาก่อนหน้านี้ทำให้ลู่เฉินโมโหจริงๆล่ะก็ พวกเขาก็คงอยู่ไม่สุข

สำหรับเหตุการณ์นี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขามองตัวเองสูงเกินไป

เพราะตั้งแต่ต้นจนจบ ลู่เฉินไม่ได้คิดจะลดตัวมาทะเลาะกับคนที่ต่ำกว่า

แม้กระทั่งตระกูลหลิน เขาก็ปล่อยไปโดยไม่ใส่ใจ แล้วเขาจะมาสนใจคำพูดพล่อยๆไม่กี่คำของผู้นำครอบครัวไม่กี่ตระกูลนี้ไปทำไม?

“พี่เฉินเฉิน ผู้ชายคนนี้คือคนที่ทำให้ประเทศMต้องหวาดกลัวหรือเปล่า? เขายังเด็กมากแล้วก็ช่วยพี่อีกด้วย แต่ก็ทำให้ตระกูลโจวทั้งหมดของเราพังพินาศ!”

“ใช่แล้ว ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะขอบคุณหรือเกลียดเขาดี”

โจวเฉินเฉินพึมพำขณะที่ลู่เฉินและพวกเดินออกไป