บทที่418 หายนะ?
เสวี่ยนต้ายชวนรู้ว่าลู่เฉินเก่งกาจมาก เขาให้ความสำคัญกับพลังการต่อสู้ของลู่เฉินมากอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงเรียกลูกน้องทั้ง20กว่าคนมาที่นี่ แถมยังพกอาวุธมาด้วยอีก
เดิมทีเขานึกว่าต่อให้ลู่เฉินจะเก่งกาจแค่ไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าพรรคพวกเขาที่เยอะแยะขนาดนี้ ก็ต้องถูกรุมตีจนเละเป็นโจ๊กแน่นอน
แต่เขานึกไม่ถึงเลยว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี่
ลูกน้อง30กว่าคนของเขากลับถูกตีเละเป็นโจ๊กภายในเวลาไม่กี่นาทีเท่านั้น
แต่สิ่งที่ทำให้สั่นมากกว่านั้นก็คือ ไม่ว่าจะเป็นเฉินจือหรานหรือว่าเซียวจื่อซิน พวกเธอทั้งสองคนเป็นสาวสวยจากหัวเซี่ยที่เขาอยากจะเอาชนะมาโดยตลอด ฝีมือการต่อสู้ก็รุนแรงเหมือนกัน พอฟาดท่อไปนั้น ลูกน้องเขาก็นอนลงไปกับพื้นลุกขึ้นมาไม่ได้อีก
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้บ้าเหมือนกับลู่เฉิน แต่ว่าก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นผู้หญิงที่รุนแรงขนาดนี้
“แก แกคิดว่าไง?” ลู่เฉินเดินเข้ามา เสวี่ยนต้ายชวนก็ตื่นตระหนกไปในทันที
“ฉันจะเตือนอะไรแกหน่อย ที่คือนี่ตงอิ๋งของพวกเรา ไม่ใช่หัวเสี้ย ถ้าเกิดว่าแกกล้าแตะต้องฉัน ฉันจะทำให้แกกลับหัวเสี้ยไม่ได้อีกเลยเชื่อมั้ย!” เสวี่ยนต้ายชวนพยายามฝืนรวบรวมความกล้าของตัวเองแล้วขู่เขา
“งั้นเหรอ? งั้นแกก็ลองดูว่าแกจะทำยังไงให้ฉันกลับหัวเสี้ยไม่ได้” มุมปากของลู่เฉินมีรอยยิ้มที่เยือกเย็น เขายกเข่าขึ้น แล้วก็เตะสูงใส่เสวี่ยนต้ายชวน
แน่นอน เข่าของลู่เฉินไม่ได้เตะโดนหน้าอกของเสวี่ยนต้ายชวน ไม่ยังงั้น ชีวิตเขาต้องหาไม่อย่างแน่นอน
ลู่เฉินก็แค่แทงเข่าเข้าไปที่ท้องน้อยของเขาเท่านั้น
แต่ว่าต่อให้เป็นแบบนี้ เสวี่ยนต้ายชวนก็ยังคงร้องออกอย่างไม่มีเสียง ขดลงไปที่พื้น กุมท้องอยู่นานแต่ก็เปล่งเสียงอะไรไม่ออก
ชายหนุ่มอีกสองคนเห็นสถานการณ์ดังนี้ ก็ด่าภาษาตงอิ๋งแล้วก็วิ่งหนีไป
ลู่เฉินไม่ได้สนใจพวกเขา เขาก้มตัวลงมองหน้าเสวี่ยนต้ายชวน แล้วก็พูดอย่างเยือกเย็นว่า “นี่คือครั้งสุดท้าย ถ้าเกิดว่าครั้งหน้ายังมายั่วยุฉันอีก ฉันจะให้แกไปลงนรก!”
เขาพูดแล้วก็ไม่สนใจว่าเสวี่ยนต้ายชวนจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ยังไง เขาเหยียบเสวี่ยนต้ายชวนแล้วเดินไปเลย
เฉินจือหรานกับเซียวจื่อซินก็ตามเขาไป
ไม่นานพวกเขาก็เจอโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง ก็เลยเข้าพักที่นี่ก่อน
เซียวจื่อซินนังไม่ได้แสดงท่าทีจะสังหารอะไรตอนนี้ ลู่เฉินก็เลยไม่ได้สนใจเธอสักพัก
หลังจากนั้น เขาก็ให้เฉินจือหรานสืบเกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทโอตี้ซี
บริษัทโอตี้ซีก็คือบริษัทที่ผลิตหุ่นยนต์อัจฉริยะที่ใหญ่ที่สุดในตงอิ๋ง
ก่อนที่หุ่นยนต์อัจริยะซีรีย์YQจะถูกปล่อยออกมา หุ่นยนต์อัจฉริยะของโอตี้ซีติดอันดับหนึ่งในบรรดาผู้ผลิตหุ่นยนต์อัจฉริยะของโลก หุ่นยนต์อัจฉริยะที่พวกเขาพัฒนาขึ้นมานั้นมันเสมือนจริงมาก
แต่ว่าพออยู่ต่อหน้าหุ่นยนต์อัจฉริยะซีรีย์YQนั้น ก็แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
หุ่นยนต์อัจฉริยะซีรีย์YQนั้นเทคโนโลยีนั้นก้าวหน้าและเจริญเต็มที่มาก ราคาอยู่ที่ประมาณพันกว่าหยวนเท่านั้นเอง หลังจากผลิตเสร็จแล้ว ต้นทุนก็จะต่ำลงไปอีก แค่ประมาณ700กว่าก็พอแล้ว ราคานี้ ยังน้อยกว่า1ใน10ของโอตี้ซีซะอีก
ดังนั้นพอหุ่นยนต์อัจฉริยะซีรีย์YQถูกเผยแพร่ออกมา ก็เป็นฝันร้ายของบริษัทอัจฉริยะทั่วโลก
จนถึงตอนนั้นพวกเขาต้องเลือกว่าจะเปลี่ยนสายอาชีพ หรือว่าถูกคนอื่นซื้อชะตากรรมของตัวเองไป
เพราะว่าเทคโนโลยีของหุ่นยนต์อัจริยะYQ นำพวกเขาไป2-3สมัย ภายในระยะเวลาสั้นๆพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะไปถึงระดับนั้นได้อย่างแน่นอน
และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ลู่เฉินมั่นใจว่าจะสามารถซื้อโอตี้ซีได้
ตอนกินข้าวเย็นนั้น ในที่สุดเฉินจือหรานก็หาข้อมูลของโอตี้ซีเจอ แล้วก็ติดต่อกับพวกเขา บอกว่าพรุ่งนี้ลู่เฉินจะไปเยี่ยมโอตี้ซี
แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ลู่เฉินประหลาดใจเล็กน้อยก็คือ โอตี้ซีเป็นกิจการลูกของตระกูลเสวี่ยนต้าย
นี่มันค่อยน่าสนใจหน่อย
“เธอลองสืบดูหน่อยว่าตระกูลเสวี่ยนต้ายอยู่ตำแหน่งไหนในเสวี่ยนต้ายชวน” ลู่เฉินพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์