บทที่ 434 ตู้เฟยทำให้ท่านอาวุโสพ่ายแพ้
“พูดจบแล้วใช่ไหม” ลู่เฉินไม่มีท่าทางโกรธ เพียงแต่มองลู่ไห่อิงด้วยสีหน้าเยาะเย้ย
ลู่ไห่อิงโกรธถึงขีดสุด ตะโกนด้วยความโกรธ “จองหองไม่รักดี นายกล้าไม่รับโทษตามกำของตระกูลหรือ เราขอเตือนนาย ตามกฎของตระกูลแม้ว่าพ่อของนายจะเป็นผู้นำครอบครัว เขาก็ช่วยนายไม่ได้”
“ผมไม่ต้องให้เขาช่วย ในชีวิตนี้นอกจากเขาเป็นพ่อของผมแล้วที่จริงไม่เคยช่วยเหลือเขาเลย ที่จริงในใจผมเขาไม่มีคุณสมบัติความเป็นพ่อ” ลู่เฉินพูดขึ้น
คำพูดของเขาที่พูดออกมาทำให้ลู่เทียนสิงสีหน้าเปลี่ยน
ที่จริงเขาไม่ได้เป็นพ่อที่ดีและยังไม่มีคุณสมบัติความเป็นพ่อ
“นั้นเป็นเรื่องของนายกับเขาไม่เกี่ยวข้องกับตระกูล” ลู่ไห่อิงพูดอย่างเยือกเย็น
“ใช่แล้ว ผมก็แปลกใจ ในเมื่อเรื่องของผมลู่เฉินไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลลู่ อย่างนั้นตระกูลมีสิทธิ์อะไรมาลงโทษผม พวกคุณมีคุณสมบัติอะไรมาลงโทษผม” ลู่เฉินมองลู่ไห่อิงอย่างเยาะเย้ย
ลู่ไห่อิงชะงักในชั่วพริบตา เมื่อถูกลู่เฉินถามตอกหน้า
“เลือดที่ไหลเวียนในตัวนายคือเลือดตระกูลลู่ นายต้องเชื่อฟังและทำตามสิ่งที่ตระกูลจัดการ!” ลู่ไห่อิงชะงักอยู่หลายวินาทีถึงได้เถียงขึ้นอย่างข้างๆ คูๆ
ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนสี คิดไม่ถึงว่าลู่ไห่อิงจะไร้ความละอาย ไม่ว่าจะเป็นจะตายต้องลงโทษลู่เฉินให้ได้?
ตู้เฟยดูออกว่าตระกูลลู่ให้ความสำคัญกับบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี ดังนั้นถึงได้ให้ลู่เฉินกลับมาทำความเคารพบรรพบุรุษ
พวกเขามีความกังวลใจต่อลู่เฉิน ไม่รู้ว่าลู่เฉินจะยืนหยัดต่อต้านแรงกดดันจากตระกูลลู่ได้หรือไม่
อีกอย่างที่ลู่ไห่อิงพูดก็ไม่ผิด ทุกตระกูลต่างพูดว่าสายเลือดคือทุกสิ่ง เลือดของตระกูลที่ไหลเวียนอยู่ในกาย อย่างไรเสียก็เป็นสมาชิกในตระกูลต้องยอมรับการจัดการของตระกูล
หลินอี้จุนมือหนึ่งจับมือฉีฉีอีกมือหนึ่งจับมือลู่เฉิน นางออกแรงส่งให้นางไปยืนอยู่กับลู่เฉิน ไม่ว่าลู่เฉินจะเลือกทำอย่างไร นางจะสนับสนุนเขา
“ฮ่าฮ่า ปู่ห้า คำพูดของท่านไม่มีสิ่งใดผิด” ลู่เฉินยิ้มหัวเราะพร้อมยกยิ้มโป้งให้ลู่ไห่อิง
“ในเมื่อคุณพูดอย่างนั้น ก่อนอื่นผมจะทำตนเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลลู่ พวกคุณจะจัดการผมอย่างไร” ลู่ฉินยิ้มพร้อมมองลู่ไห่อิงอย่างเยาะเย้ย
คำพูดของลู่ไห่อิงทำให้เขาเปลี่ยนแผน
ใช่แล้ว เลือดที่อยู่ในกายเขาเป็นเลือดของตระกูลลู่ นี่เป็นความจริงที่ไม่มีทางเปลี่ยนได้
เขาทำไม่ได้แบบนาจาที่เฉือนเนื้อคืนแม่เลาะกระดูกคืนพ่อแต่เขาสามารถเหยียบกฎของตระกูลลู่ให้อยู่ใต้เท้าเขา!
ลู่ไห่อิงสีหน้าดูไม่ได้ ลู่เฉินยั่วยุเขาครั้งแล้วครั้งเล่าจนถึงฟางเส้นสุดท้ายของเขา
“เด็กไม่รักดี ดูท่าวันนี้ถ้าไม่สั่งสอนนาย นายคงไม่เห็นตระกูลลู่อยู่ในสายตาไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่!”
ลู่ไห่อิงพูดด้วยเสียงเย็นชา เดินก้าวมาข้างหน้า คิดจะลงมือตบหน้าลู่เฉินด้วยตนเอง
เพราะเขารู้ว่าเหล่าวัยรุ่นจากห้องดำเนินการลงโทษที่อยู่ด้านหลังเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของบอดี้การ์ดของลู่เฉิน มีเพียงต้องลงมือเองเท่านั้น
ตู้เฟยมองลู่เฉิน เขารู้สึกว่าผู้อาวุโสมีลมปราณแข็งแกร่ง หลินตงสู้เขาไม่ได้
ลู่เฉินพยักหน้า เขารู้ว่าลู่ไห่อิงมีกำลังภายในแข็งแกร่ง หลินตงไม่สามารถต้านทานได้
เพื่อความปลอดภัยของลู่เฉิน ตู้เฟยจึงขึ้นมายืนอยู่ด้านหน้าลู่เฉิน
เขากับลู่เฉินรู้จักกันมาสิบกว่าปีรู้จักลู่เฉินดี
เมื่อลู่เฉินพูดขนาดนี้เห็นได้ชัดว่าเตรียมที่จะก่อกวนตระกูลลู่
ถ้าไม่ได้ทานยาวิวัฒนาการยีนมาก่อนหน้านี้ เมื่อเผชิญหน้ากับลู่ไห่อิงตู้เฟยคงไม่กล้าลงมือ
แต่ตอนนี้เขามั่นใจว่าสามารถทำให้ลู่ไห่อิงพ่ายแพ่ได้
ดูท่าแล้ว นายคงร่อนเร่พเนจรอยู่ข้างนอกจริงๆ แม้แต่พ่อยังไม่ได้สั่งสอนเจ้า วันนี้ปู่ห้าจะสั่งสอนนายแทนเขา” เมื่อเห็นตู้เฟยยืนอยู่ด้านหน้าลู่เฉิน ลู่ไห่อิงริมฝีปากก็ยิ้มอย่างเยือกเย็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์