คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 435

บทที่ 435 นี้ถึงเป็นความมั่นใจของผม

เมื่อนึกถึงตรงนี้ลู่เทียนสิงในที่สุดก็คิดขึ้นได้

ลู่เฉินนิสัยอย่างไรเขาน่าจะรู้ดีถึงจะถูก

ลู่เฉินรู้ว่าในตระกูลลู่มีคนคิดไม่ดีต่อบริษัทของเขา ทั้งที่รู้ว่าตระกูลลู่แข็งแกร่งมากเขายังกล้ามายังตระกูลลู่

นี้เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าเขามีความสามารถพอที่จะรับมือกับเรื่องนี้

แต่ลำพังเพียงพลังยังไม่พอ

ถ้าอย่างนั้น...

ลู่เทียนสิงมองไปยัง

ลู่เทียนสิงมองไปยังเสี่ยวจิง เซียวจ้าน ฉุยหู่สามเจ้า พร้อมขยิบตาขึ้น

ลู่เทียนสิงแม้ว่าไม่กล้าตัดสินพลังของทั้งห้าคนแต่จากร่างกายของทั้งห้าคนก็รู้ว่ามีพลังลมปราณแข็งแกร่ง

ลู่เฉินรับทั้งหาคนเป็นพวกได้อย่างไร

โดยเฉพาะผู้นี้ แม้แต่ท่านอาวุโสห้ายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา มีฝีมือขนาดนี้อยู่ในครอบครัวที่ซ่อนอยู่นับว่าพบได้น้อยยิ่ง

ลู่เทียนสิงมองกลับไปยังลูกของตน

เขาพบว่ายิ่งนานเขายิ่งดูลูกชายของเขาไม่ออก

“ท่านอาวุโสห้าท่านอ่อนแอยิ่งคิดจะลงโทษผม ให้ท่านอาวุโสท่านอื่นมาดีไหม ผมอยากเห็นเหมือนกันว่าตระกูลลู่ของพวกเราจะยอดเยี่ยมเหมือนที่เขาพูดกันหรือไม่” ลู่เฉินมองดูใบหน้าอันดูไม่ได้ของท่านอาวุโสห้าพร้อมพูดอย่างไม่ไว้หน้า

อีกฝ่ายหนึ่งคือปู่ห้าของเขา เขายังพูดจาเชือดเฉือน

“นาย!” ท่านอาวุโสห้าลู่ไห่อิงโกรธจนกระอักเลือด คาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะเย่อหยิ่งอวดดีขนาดนี้

ลู่เฉินใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มบางๆ เขาไม่โมโหและไม่มีท่าทีที่จะโกรธแค้น

ฉีฉีมองไปที่เขา เขาเป็นพ่อเขาต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกสาวของเขา

“ไปเชิญท่านอาวุโสใหญ่มา ผมเชื่อว่าเด็กเวรผู้นี้วันนี้จะสามารถพลิกแผ่นฟ้าได้!” ลู่ไห่อิงพูดจากระโชกโฮกฮากกับวัยรุ่นที่อยู่ด้านหลัง

วัยรุ่นผู้นั้นพยักหน้าและออกจากห้องรับแขกของลู่เทียนสิง

ในตอนนั้นลู่เฉินถึงให้ทุกคนนั่งลง

เขานั่งตรงหน้าลู่เทียนสิง ลู่เทียนสิงในใจรู้สึกสับสน

เขายิ่งนานก็ยิ่งมองลูกชายของตนไม่ออกจริงๆ

“ฉีฉี หิวหรือยัง” ลู่เฉินถามลูกสาว

อีกสักพักกว่าจะถึงงานเลี้ยงตอนค่ำ แต่สถานการณ์ตอนนี้วันนี้คงไม่มีงานเลี้ยงแล้ว และได้เวลาอาหารเย็นพอดี

“ไม่หิว” ฉีฉีส่ายหน้า พูดอย่างน่ารักเฉลียวฉลาด

“โอ้ ถ้าอย่างนั้นรอสักครู่ค่อยทาน”

ลู่เฉินพยักหน้ามองไปยังลู่เทียนสิง

“ใช่แล้วพ่อ ให้คนเตรียมอาหารล่ะ ถ้าในตระกูลลู่ไม่สามารถทานอาหารเย็นได้ก้ไปทานข้างนอกกัน” ลู่เฉินยิ้ม

ลู่เทียนสิงยักคิ้วขึ้นพูดอย่างไม่มีอารมณ์ “เดี๋ยวก็ไปเวลางานเลี้ยงอาหารเย็นของตระกูลแล้ว จะให้เตรียมอาหารทำไม”

“ผมเกรงว่าอีกสักครู่คงเข้างานเลี้ยงของอาหารเย็นของตระกูลไม่ได้หรือพวกคุณอาจจะไม่มีกะจิตกะใจจะทาน ดังนั้นก็ช่างเถอะ ต่างคนต่างทานแล้วกัน” ลู่เฉินยังคงยิ้ม

ลู่เทียนสิงชะงัก เห็นว่าลู่เฉินดูสุขุมนิ่งและมีท่าทางมั่นใจ เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเสี่ยวจิง เซียวจ้าน