คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 450

บทที่450 ก่อนจะเกิดความโกลาหล

วันต่อมา ลู่เฉินโทรไปปฏิเสธหลิวฉานเฟิน เพราะโควต้าแค่สิบที่นั่งมันน้อยเกินไป และมันยังไม่ถึงช่วงสุดท้าย เขายังไม่อยากยอมแพ้

แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ลู่เฉินจะทำการเริ่มรับซื้อวัตถุดิบหายากจากทั่วโลก รวมถึงทรัพยากรอาหารและของอื่นๆด้วย แค่เวลาครึ่งเดือน บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีก็ทำการสั่งซื้อของมามากมายจนกองเป็นภูเขา ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจ

แต่มีบางคนเริ่มจินตนาการไปต่างๆนาๆแล้ว

วันที่สิบสี่ มิถุนายน ลู่เฉินสั่งให้กองกำลังสำนักสังหารหนึ่งหมื่นห้าพันนายยืมคุ้มครองบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีไว้ ทำให้บรรยากาศภายในบริษัทดูน่าอึดอัดขึ้นมาทันที

ในวันนี้ ลู่เฉินออกประกาศบอกทุกคน ให้พวกเขาพาสมาชิกในครอบครัวมาอาศัยอยู่ในบริษัท พอต้องเผชิญหน้ากับคำถามของทุกคน ลู่เฉินไม่อธิบายอะไรมาก บอกแค่ว่าพรุ่งนี้พวกเขาก็จะรู้เอง

ในช่วงกลางคืนลู่เฉินทำการนัดให้นายพลซือถูเจี้ยนเข้ามาพบเขาที่บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี

ซือถูเจี้ยนเป็นนายพลทางฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ที่มีทหารในความปกครองห้าพันนาย ลู่เฉินเคยนัดกินข้าวกับเขาอยู่หลายครั้ง

“ซือถู คุณสังเกตไหม ว่าช่วงนี้สถานการณ์ดูผิดปกติมาก”ตอนที่เห็นซือถูเจี้ยนที่บริษัทเทคโนโลยีอี้ฉี ลู่เฉินจึงถามขึ้นมากะทันหัน

ซือถูเจี้ยนชะงัก เพราะเมื่อก่อนลู่เฉินจะเรียกเขาว่านายพลซือถูมาตลอด แต่วันนี้กลับเรียกเขาว่าซือถู ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เขาไม่ได้คิดว่าที่ลู่เฉินเรียกเขาแบบนี้จะเป็นการไม่ให้เกียรติ กลับกัน ลู่เฉินเป็นคนที่มีอิทธิพลถึงขนาดนี้ สามารถไม่สนใจเขาได้

“ทะ ทำไมประธานลู่ถึงถามแบบนี้ครับ”ซือถูเจี้ยนถามอย่างแปลกใจ เขารู้สึกว่าทุกอย่างปกติมาก ไม่รู้สึกว่ามันจะผิดปกติตรงไหน

“ซือถู ช่วงนี้ทางกรมทหารได้ติดต่อกับคุณบ้างหรือเปล่า”ลู่เฉินถามขึ้นมาอีกครั้ง

ซือถูเจี้ยนชะงักไปอีกครั้ง คำพูดของลู่เฉินทำให้เขายิ่งฟังยิ่งไม่เข้าใจ

“ไม่ครับ ในช่วงหนึ่งเดือนกว่ามานี้ไม่ได้ติดต่อกันเลยครับ”ซือถูเจี้ยนส่ายหน้า ก่อนจะพูดออกมาตามตรง

“คุณลองโทรไปหาผู้บัญชาการ หรือนายพลคนอื่นๆดู ว่าเป็นยังไง”ลู่เฉินพูด

ซือถูเจี้ยนมีสีหน้าสงสัย แต่เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนจะกดโทรไปหาผู้บังคับบัญชาทันที

อีกฝ่ายมีแต่เสียงรอสาย แต่กลับไม่มีคนรับสาย

เขากดโทรหานายพลที่สนิทกัน แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม บางคนถึงขั้นกดตัดสายเขาทิ้งเลยด้วย

ซือถูเจี้ยนรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดี สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

“คุณถูกทอดทิ้งแล้วครับ พวกคุณทั้งทีมเลย หรือจะให้พูดตรงๆก็คือ พวกเราหลายพันล้านคนล้วนแต่ถูกทอดทิ้งแล้ว”ลู่เฉินหยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วพูดเนือยๆ

“อะไรนะครับ”ซือถูเจี้ยนนิ่งตะลึง ตั้งรับเรื่องนี้ไม่ทัน

“ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ พรุ่งนี้ ผู้นำของแต่ละประเทศจะนั่งยานอวกาศเทียนกงบินขึ้นสู่อวกาศ”ลู่เฉินหยิบบุหรี่หนึ่งมวนยื่นให้ซือถูเจี้ยนก่อนจะพูด

“ผมเป็นทหาร แน่นอนว่ามีหน้าที่ต้องปกป้องคุ้มครองประชาชนสิครับ นี่เป็นปัญหาที่ไม่ต้องใช้เวลาคิดทบทวนเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้ในใจผมจะรู้สึกสิ้นหวัง แต่พวกเราที่ยังเหลืออยู่อย่างน้อยก็ยังมีเวลาใช้ชีวิตอยู่อีกสามเดือนไม่ใช่เหรอครับ ถ้าไม่ถึงจุดสิ้นสุด ทำไมพวกเราจะต้องยอมแพ้ด้วยล่ะ”ซือถูเจี้ยนนิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดออกมาอย่างฮึกเหิม

“ซือถู สมควรแล้วที่คุณเป็นที่เคารพของประชาชน ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ผมสามารถให้คำตอบคุณได้เลย ที่ผมเลือกที่จะทิ้งสิทธิ์ในการนั่งยานอวกาศเทียนกง มีอยู่หลายเหตุผลด้วยกัน

เหตุผลที่หนึ่ง คือพวกเขาให้ที่นั่งผมน้อยเกินไป และผมเองก็มีครอบครัวเพื่อนพ้องเยอะมากด้วย

เหตุผลที่สอง ยานอวกาศเทียนกงเป็นยานอวกาศที่สร้างขึ้นมาจากการร่วมมือของแต่ละประเทศทั่วโลก บรรดาผู้นำของแต่ละประเทศต่างก็ได้ที่นั่งบนนั้น การแย่งชิงอำนาจจะต้องรุนแรงมากแน่ๆ ไม่ช้าก็จะต้องมีปัญหา

เหตุผลที่สาม ทางบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีของผมก็กำลังจะสร้างยานอวกาศอยู่เหมือนกัน ภายในสามเดือนนี้คงจะสร้างเสร็จ อีกทั้งยานอวกาศของผมน่าจะรองรับคนได้ถึงหนึ่งแสนคน”ลู่เฉินพูด

ซือถูเจี้ยนเบิกตาโตด้วยความตะลึง ก่อนจะมีประกายตาความหวังเข้ามาแทนที่ความสิ้นหวังก่อนหน้านี้

“คุณ คุณลู่ คุณอยากให้ผมทำอะไรบ้างครับ”ในที่สุดซือถูเจี้ยนเข้าใจจุดประสงค์ที่ลู่เฉินเรียกเขามาแล้ว

แน่นอนว่าจะต้องมีภารกิจให้เขาไปทำ ในขณะเดียวกันเขาจะต้องไม่ทำให้เรื่องราวมันวุ่นวายด้วย

“ควบคุมกองกำลังของคุณให้อยู่ กลับไปแล้วให้บอกความจริงกับพวกเขาทั้งหมด ในขณะเดียวกันให้พวกเขารับครอบครัวมารวมตัวกันที่นี่ เริ่มตั้งแต่บ่ายวันพรุ่งนี้เป็นต้นไป ศุนย์กลางในการสร้างยานอวกาศ คงต้องยกหน้าที่ให้คุณเป็นคนคุ้มครองแล้วนะครับ”ลู่เฉินพูด

ซือถูเจี้ยนพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน ก่อนจะหันหลังแล้วเดินออกไป

ลู่เฉินมองเวลา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดโทรหาบิดาของเขา