คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 456

บทที่456 คือความหวัง หรือว่าวินาศกรรม

บรรดาผู้โชคดี​ที่อยู่​ใน​บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีค่อยๆเดินไปตามทางที่ทหารบอกพวกเขา ยานอวกาศซี-หวั้งจะขึ้นสู่อวกาศ​ในวันพรุ่งนี้ คืนนี้​ทุกคนจะพักผ่อน​กันภายในยานอวกาศ​เลย

ครึ่งชัวโมง​หลังจาก​นั้น พวกเขาก็เดินทางมาถึงจุดหมาย​

ทันใด​นั้น​เอง​ ทุกคนต่างก็พากันตกตะลึง​ และ​มองภาพตรงหน้าด้วยสายตา​อึ้งทึ่ง​ ตรงหน้า​ของ​พวกเขา นี่เป็นลานใต้ดินขนาดกว้างใหญ่​ ทุกคนต่างมองไปไกลสุดตา เหมือนว่าที่แห่งนี้มีขนาดใหญ่​เท่ากับโลกเลยก็ว่าได้

ในลานขนาดกว้างแห่งนี้ มียานอวกาศ​ที่​มีขนาดใหญ่​เท่าๆกันจอดอยู่ ตรงหน้า​ของ​ทุกคนในตอนนี้คือตำแหน่ง​ประตู​ทางเข้ายาน มีขนาดสูงว่าลานกว้างประมาณ​หนึ่งถึงสองเมตร ตรงหน้าของพวกเขามีทั้งบันไดกับลิฟท์​

นี่คือยานอวกาศ​ที่​บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีสร้างขึ้น​มา​ในช่วง​สองปีที่ผ่านมาด้วยแผนเอสเอสเอส มีชื่อ​เรียกว่ายานอวกาศ​ซี-หวั้ง

แต่เมื่อมองลงไปที่ความสูงดังกล่าว พวกเขาแทบมองไม่เห็นขอบเขตของยานอวกาศ​ซี-หวั้งเลย จากที่มองยานอวกาศมีความยาวอย่างน้อยหนึ่งหมื่นเมตรหรืออาจหลายหมื่นเมตรซึ่งใหญ่กว่าเครื่องบินไม่รู้​กี่เท่า กล่าวได้ว่าเป็นยานอวกาศที่มีขนาดเท่ากับตัวเมือง

ยานอวกาศ​มีความสูงอย่างน้อยก็มากกว่าหนึ่งถึงสองร้อยเมตร เพราะจากที่พวกเขาดูด้วยตาเปล่า​ ความสูงของยานลำนี้น่าจะสูงกว่าที่พวกเขาคาดเดาไว้ หรือจะพูดได้ว่า มันน่าจะสูงกว่ายานลำไหน

ยานอวกาศ​ลำใหญ่ขนาดนี้ บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีกลับใช้​เวลาในช่วง​สั้นๆสร้างมันขึ้นมาได้ นี่มัน​เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ

มันเป็นปาฏิหาริย์​ของ​มนุษยชาติ​อย่างแท้จริง​

บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีได้ปล่อยคลิปตอนที่ยานอวกาศ​เทียนกงพุ่งทยานขึ้นสู่งท้องฟ้าออกไป ดังนั้น​ทุกคนต่างก็ได้เห็นรูปร่าง​ของ​ยานอวกาศเทียนกงอย่างชัดเจน ถ้าเทียบกับยานอวกาศซี-หวั้งของบริษัทเทคโนโลยี​อี้ฉีแล้ว​ เห็นได้ชัดว่ามันมีขนาดเล็ก​กว่า​เป็นสองเท่า

ช่วงก่อนหน้านี้​ลู่เฉิน​ใช้​แอนติบอดี​ในซีรัมไวรัสDกับวิธี​การเพาะเลี้ยง​เมล็ด​โพธิ์แลกเปลี่ยน​กับวัตถุดิบ​หายากที่มีราคาหลายหมื่นล้าน ก็เพื่อจะนำมาสร้างยานอวกาศลำนี้

ในความเป็นจริง​แล้ว​ยานอวกาศ​ซี-หวั้งมีความยาวแค่ห้าพันเมตร กว้างหนึ่งพันเมตร สูงสองร้อย​เมตร รูปร่างเหมือนยางรัดผม

จะให้ทำยังไง​ได้ ด้วยเทคโนโลยีในสมัยนี้ นี่เป็นความสามารถขั้นสูงสุดของบริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีที่จะสร้างขึ้นมาได้แล้ว ไม่มีทางที่จะสร้างยานอวกาศ​เหมือนในภาพยนตร์​ออกมาได้

แต่ยานอวกาศ​ซี-หวั้งก็เป็นผลงานชิ้นเอกที่บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีทุ่มเทอย่างหนักในช่วงหลายปีนี้

หลายปีก่อนลู่เฉิน​พยายามตามหาบรรดาแร่ธาตุ​ แล้วยังมีพวกวัตถุดิบ​หายาก ในที่สุดก็สามารถสร้างยานอวกาศซี-หวั้งขึ้นมาได้

ยานลำใหญ่ขนาดนี้จะบินขึ้นได้ยังไง​กัน​

ในช่วงออกแบบ พวกเขาใช้พลังงานนิวเคลียร์​ในการเดินเครื่อง ตอนบินขึ้นไป พวกเขาจำเป็น​ต้อง​เตรียมพลังงาน​นิวเคลียร์​จำนวนมากในการจุดไฟ

แต่หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้​ ลู่เฉิน​ได้ถอดรหัส​พลังงาน​แรงโน้มถ่วง​ออกมาได้ สุดท้ายลู่เฉิน​ก็​เปลี่ยน​ความคิด​ โดยหันไปใช้ระบบพลังงาน​แรงโน้มถ่วง​ในการเคลื่อนตัวออกจากพื้นผิวโลก​

ถึงตอนนั้นแค่ต้องจุดไฟหลายสิบเครื่องก็ได้แล้ว ประหยัด​พลังงาน​ไปได้เยอะมาก

ยานอวกาศซี-หวั้งแบ่งออกเป็นห้าชั้น ทุกชั้นจะมีความสูงอยู่ที่สี่สิบเมตร ล้วนแต่ใช้ระบบจำลองแรงโน้มถ่วงระบบจำลองสภาพแวดล้อมและระบบหมุนเวียนอากาศ

ในการเดินเครื่องสามระบบนี้ คนที่อยู่​ในยานอวกาศ​ ก็จะรู้สึก​เหมือน​ตอนที่อยู่​ใน​พื้นโลก​ ไม่รู้​สึกถึงความ​ผิดปกติ​มากเกินไป

ในชั้นแรกเป็นชั้นที่ใช้เก็บวัตถุดิบ​และ​ทรัพยากรทั้งหมด ส่วนคนจะอาศัย​อยู่​ตั้งแต่​ชั้นสองถึงชั้นสี่

แน่นอนว่าในปัจจุบันนอกจากทหารและครอบครัวตลอดจนสมาชิกอาวุโสของบริษัทและครอบครัวแล้ว ทุกคนยังอาศัยอยู่บนชั้นสอง เต็นท์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกแบ่งจ่ายให้กับทุกคน เพื่อใช้เป็นที่อาศัย​แชั่วคราว เนื่องจากเรื่องเวลาที่มีจำนวนจำกัด ที่พักที่สร้างเสร็จจึงมีเพียงพอแค่รองรับเฉพาะทหารในอาคารสูงและทหารเท่านั้น หลังจากเคลื่อนออกจากพื้นโลกแล้วถึงจะสร้างที่พักเพิ่มเติมที่ชั้นสองได้

ในขณะที่​บรรดา​ผู้โชคดีกำลังเดินขึ้นไปในยานอวกาศ ด้านนอก​บริษัท​ ก็เริ่ม​เกิดการจลาจลขึ้นมา

เพราะทุกคนต่างก็รับรู้​ได้​ถึง​การเคลื่อนไหว​ที่ผิดปกติ​ พวกเขาสงสัยว่าบริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีกำลังจะทอดทิ้งพวกเขาไปแล้ว

“ทุกท่าน ทุกท่าน พวกเราต้องฮึดสู้ บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีจะทิ้งพวกเราไปแล้ว พวกเราจะมามัวยืนเฉยอยู่ไม่ได้แล้ว”

“ตอนนี้​ปริมาณ​ออกซิเจน​ใน​อากาศ​มีน้อยลงเรื่อยๆ พวกเรามีชีวิต​ได้อีกไม่นานแล้ว”

“บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเรา พวกเราเคารพวกเขาว่าเป็นผู้กอบกู้โลก พวกเราคิดว่าลู่เฉิน​เป็นวีรบุรุษ​ แต่ผู้กอบ​กู้โลก เขากลับคิดจะทอดทิ้งพวกเราไป”

“เพื่อความอยู่รอด เพื่อชีวิต​ พวกเราลุย คนที่สามารถพุ่งเข้าไปในยานอวกาศ​ได้ถูกว่าเป็นผู้ชนะ”

“ทุกคนลุยเลย”

ตรงหน้า​กลุ่มคน​ จางเต้าเหริน​ยืนถืออุปการณ์ขยายเสียง และกำลังยืนอยู่ในกลุ่มคน เพื่อเตรียมจะบุกเข้ามาในบริษัม

แต่ในขณะนั้นเอง ประตู​ใหญ่บริษัท​เทคโนโลยี​อี้ฉีก็ถูกเปิดออก มีรถที่ติดลำโพงขับออกมา บนรถคือ ลู่เฉิน​ ทำให้​บรรดา​ผู้คน​ที่กำลังเดือดดาลนิ่งเงียบ​ แม้แต่​จางเต้าเหริน​และคนอื่นๆเองก็ตกใจ

“ประชาชนเพื่อนร่วมโลกทุกท่าน ต้อง​ขอโทษ​ด้วย​ที่ออกมาพบทุกคนช้าแบบนี้”

ตรงหน้า​ลู่เฉินติดตั้งลำโพงไว้ห้าเครื่อง ทำให้​เสียงพูดของเขาถูกส่องออกไป ให้ประชาชนหนึ่งล้านคนได้ยิน​กันถ้วนหน้า

“ตามที่พวกคุณ​ได้ข่าวมา ผมกำลังสร้างยานอวกาศ​อยู่​จริงๆ ผมตั้งชื่อ​มันว่ายานอวกาศซี-หวั้ง เพราะมันจะออกเดินทางไปพร้อมกับความหวังของมนุษย์ เพื่อพาเราไปหาที่อยู่​ใหม่”

“แต่ผมเสียใจที่ต้องบอกพวกคุณว่า ยานอวกาศ​ไม่สามารถจุคนจำนวนมากได้ และผมไม่สามารถพาทุกคนไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเราจะบินขึ้นไปบนอวกาศ​ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน เพราะพลังงานนิวเคลียร์บนโลกส่วนใหญ่อยู่ในมือของผู้นำประเทศ พวกเขานำพลังงานนิวเคลียร์ทั้งหมดไปด้วยเมื่อเดือนที่แล้ว และเหลือทิ้งไว้น้อยมาก ผมไม่แน่ใจว่ายานจะบินออกจากระบบสุริยะได้หรือไม่ แม้ว่ามันจะบินออกจากระบบสุริยะได้ ผมไม่รู้ว่าจุดมุ่งหมายในอนาคตจะอยู่ที่ไหน “

พวกเขาอยากจะรีบเข้าไปในบริษัทเทคโนโลยีอี้ฉีตอนนี้เลย แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของลู่เฉินเมื่อคืนนี้ ทุกคนจึงเลือกที่จะรอดูไปก่อน

หากท้ายที่สุดสิ่งที่นำมาสู่คือการสิ้นสุด ตอนนี้พวกเขาพุ่งเข้าไปก็ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมา

พวกเขาหวังเพียงว่าลู่เฉินจะยังคงเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายที่พวกเขาไว้วางใจได้

ภายในยานอวกาศซี-หวั้ง ลู่เฉินและคนอื่น ๆ กำลังยืนมองยานอวกาศกำลังเคลื่อนบินขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีระบบต่อต้านแรงโน้มถ่วง ยานอวกาศจึงไม่สนใจแรงโน้มถ่วงของโลกและลอยขึ้นไปและสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนห่างไปหลายพันเมตร หลายหมื่นเมตร.. ยานอวกาศทั้งลำได้ลอยขึ้นจากชั้นบรรยากาศของโลก และยังคงลอยออกไปด้านนอก แต่ความเร็วของมันเริ่มลดช้าลง

เมื่อยานอวกาศออกตัวและบินไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ กลุ่มผู้คนหลายล้านคนมองดูที่ค่อยๆเคลื่อนออกไป ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง

ในยานอวกาศ เนื่องจากคำสั่งของลู่เฉินให้เปิดสถานที่หลายแห่งที่สามารถมองเห็นดวงดาวภายนอกได้ หลายคนจึงผลัดกันยืนอยู่ข้างหน้าต่างและมองดูดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่เล็กลงเรื่อยๆ

แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างเงียบ ๆ

หลินอี้จุน หลินอี้เจีย เฉินจือหราน ลี่ชิงเฉิง หลันหลิง สวี่ซูถิง เฉินจิง หวังเหวย ถังต้าหลงและผู้บริหารระดับสูงคนอื่น ๆ ของกลุ่ม บริษัท ในขณะนี้พวกเขาทั้งหมดกำลังน้ำตาไหล

การจากลาถือเป็นการเริ่มต้นใหม่

แต่หลังจากเข้าสู่จักรวาลอันกว้างใหญ่ ไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นการเริ่มต้นใหม่หรือจะต้องมาเสียชีวิตอยู่​ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวภายในจักรวาลที่กำลังหลับใหลอย่างโดดเดี่ยว

“ล่าก่อน บ้านเกิดเมืองนอน!”

“ลาก่อนภูเขาแม่น้ำและโลกที่ให้กำเนิดฉัน!”

“ สักวันหนึ่งลู่เฉินจะนำพามวลมนุษย์ไปพบสถานที่ที่อบอุ่นเหมือนโลกได่อย่างแน่นอน”

“สร้างโลกใหม่ให้กับมนุษย์!”

“สืบทอดความหวังใหม่ของมนุษยชาติ!”

ดวงตาของลู่เฉินปิดลง เมื่อมองดูสีน้ำเงินค่อยๆหายไปในสายตาของเขา สุดท้ายเขาก็นั่งตัวตรงและออกคำสั่งต่อไป

“สตาร์ทเครื่องยนต์นิวเคลียร์ฟิวชันทั้งหมดออกจากโลกด้วยความเร็วสูงสุด เป้าหมายต่อไปคือ ดาวอังคาร!”

“กัปตันสั่งให้สตาร์ทเครื่องยนต์นิวเคลียร์ฟิวชันทั้งหมด และบินไปดาวอังคารด้วยความเร็วสูงสุด!”