คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 79

บทที่ 79 หยูโจวพ่ายแพ้

เมื่อถูกฝ่ายตรงข้ามท้าดวลเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นจั่วชิงเฉิงหรือบรรดาพ่อค้าแห่งเมืองหยูโจวคนไหนล้วนมีสีหน้าไม่ดีนัก

แต่ผู้มาร่วมงานในวันนี้มีเพียงตระกูลจั่วเท่านั้นที่พอมีความสามารถสู้กับพวกเขาได้ นอกจากนั้นก็คงเป็นบ้านตระกูลวัง ส่วนอีกสามตระกูลใหญ่ไม่ได้เดินทางมาร่วมงาน

ถ้าพวกเขาตอบตกลง อาจเสียเปรียบเพราะเห็นชัดว่าฝ่ายตรงข้ามเตรียมพร้อมมาอย่างดี จึงได้เชิญปรมาจารย์มีชื่อเสียงมาด้วย หากไม่รับคำท้าคงจะอับอายขายหน้า บรรดาชาวหยูโจวไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“ในเมื่อเถ้าแก่โจวมีความสนใจจะเล่นกับพวกเรา ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็จะเล่นกับท่านด้วย” จั่วชิงเฉิงครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายเขาตัดสินใจที่จะรับคำท้า เนื่องจากคิดว่าการปฏิเสธไม่ใช่วิธีที่ดีนัก อาจกลับทำให้งานในวันนี้ดูน่าขันยิ่งขึ้น

“ฮ่าๆๆข้าชื่นชอบท่านจั่วจริงๆ เอาอย่างนี้แล้วกันเรามาแข่งขันกัน3ครั้ง หากชนะ2ใน3 ก็จะเป็นผู้ชนะไป ในแต่ละรอบวางเงินเดิมพันไม่ต่ำกว่า5พันล้าน อีกทั้งผู้แพ้พนันจะต้องนำเข้าอัญมณีจากฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น คุณกล้ารับคำท้าหรือไม่?” โจวซุนเฟยรู้สึกว่าข้อกำหนดของจั่วชิงเฉิงนั้นยังไม่ถึงใจพอ เขาจึงตัดสินใจถามออกไปโดยตรงว่ามีความกล้าพอหรือไม่ ทำให้จั่วชิงเฉิงกลัวเกิดความกลัวขึ้นมา

เมื่อสีหน้าของจั่วชิงเฉิงเปลี่ยนไป บรรดาคนอื่นๆก็เริ่มตื่นตระหนก

ซึ่งหากพวกเขาแพ้พนันในครั้งนี้ไม่เพียงแต่สูญเสียห้าพันล้านเท่านั้น ปัญหาก็คือหยูโจวจะถูกตัดแหล่งการนำเข้าวัตถุดิบทุกช่องทาง

ส่วนผู้ชนะนั้นจะสามารถตัดขาดการนำเข้าวัตถุดิบก็เป็นได้

จั่วชิงเฉิงกัดฟันแล้วมองไปยังผู้คนทั้งหลายเลยถามว่า “พวกคุณคิดว่าอย่างไร?”

ตระกูลจั่วถึงแม้จะไม่ใช่ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในหยูโจว แต่เรื่องของอัญมณีนั้นบรรดาพ่อค้าทั้งหลายล้วนรู้ดีว่าบ้านตระกูลจั่วมีอำนาจในการควบคุมด้านของอัญมณี

บรรดาพ่อค้าอัญมณีทั้งหลายล้วนต้องพึ่งพาอาศัยบ้านตระกูลจั่วทั้งนั้น การที่จั่วชิงเฉิงถามออกมาเช่นนั้นก็หมายความว่าหากพวกเขาเห็นด้วยแล้วแพ้พนันขึ้นมาทุกคนจะต้องร่วมรับผิดชอบกัน

“คุณจั่ว พวกเราฟังคุณ การตัดสินใจนี้พวกเราจะร่วมเข้าด้วย” ชายหัวโล้นและบรรดาพ่อค้าอัญมณีทั้งหลายถูกกดดันจนแทบจะกระอักเลือด

แม่งเอ๊ย！ มาเหยียบที่ของเราแล้วยังกล้าดูถูกเจ้าถิ่นขนาดนี้

“ครับ ตกลงตามนั้น” จั่วชิงเฉิงพยักหน้าและมองไปยังโจวซุนเฟย

“เถ้าแก่โจวพวกเรามาเริ่มกันดีกว่า” จั่วชิงเฉิงเอ่ยออกมา

โจวซุนเฟยหัวเราะแล้วเดินไปแลกเงิน

“ศาสตราจารย์หวง ถึงตอนที่คุณจะต้องโชว์ฝีมือแล้วล่ะ” จั่วชิงเฉิงเดินมาหยุดต่อหน้าหวงยาวจุน

หวงยาวจุน หยูเจิ้งเทาและเล่ยหมิงเฉาเป็นศาสตราจารย์ด้านของสะสมโบราณที่มีชื่อเสียงในหยูโจว แต่ทุกคนนั้นก็มีสิ่งที่ถนัดไม่เหมือนกัน

บังเอิญที่หวงยาวจุนมีความสามารถเรื่องของอัญมณี

“ผมเองก็ไม่สามารถรับประกันได้ 100% หากจะเปรียบเทียบในประเทศแล้ว ผมก็ยังมีข้อจำกัดอยู่บ้าง” หวงยาวจุนพูดอย่างเปิดเผย

“ศาสตราจารย์หวง คุณเป็นคนที่มีความรู้เรื่องอัญมณีมากที่สุดในหยูโจวของพวกเราแล้ว ถ้าหากว่าคุณไม่ออกหน้าให้ เกรงว่าคนอื่นยิ่งไม่มีโอกาสเข้าไปใหญ่นะครับ” จั่วชิงเฉิงพูดออกมา

บรรดาผู้คนทั้งหลายก็ทยอยกันเข้ามาขอร้องให้หวงยาวจุนช่วยเหลือ สุดท้ายแล้วหวงยาวจุนจึงได้แต่ออกหน้าเดินขึ้นไปบนเวที ภายในใจเขานั้นไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย

เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามได้เตรียมตัวมาอย่างดีดังที่กล่าวไว้ อาจารย์ที่เชิญมาวิเคราะห์ให้ก็ไม่ใช่มือสมัครเล่น

“เรื่องราวครั้งนี้มีผลกระทบต่อหยูโจวของพวกเราโดยตรง อาจารย์ต้องทำให้พวกเราชนะให้ได้นะครับ” ชายหัวโล้นพูดขึ้นอย่างเคารพ

“ครับ ผมจะพยายาม” หวงยาวจุนพูดออกมา

“พวกเราอย่าสร้างแรงกดดันให้กับศาสตราจารย์หวงเลย ท่านทำดีที่สุดก็พอแล้ว” จั่วชิงเฉิงหันไปบอกกับบรรดาผู้ที่อยู่ด้านล่าง

พวกเขาล้วนพยักหน้าเห็นด้วย เนื่องจากการพนันอัญมณีในครั้งนี้ เกี่ยวข้องโดยตรงกับศักดิ์ศรีและผลประโยชน์ทางด้านอัญมณีของหยูโจว แน่นอนพวกเขาหวังว่าศาสตราจารย์หวงจะชนะ

“อาจารย์ครับผมฝากด้วยนะครับ” โจวซุนเฟยพูดกับชายผู้หนึ่ง

“ครับ ผมเองก็อยากรู้จริงๆว่าที่อยู่โจนี้จะมีผู้เชี่ยวชาญเรื่องอัญมณีอยู่จริงหรือเปล่า” ชายผู้นั้นพูดพร้อมกับชายตามองหวงยาวจุน

“สวัสดีครับผมหวงยาวจุน เคยศึกษาเรื่องพนันอัญมณีมาบ้างเล็กน้อย ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” หวงยาวจุนยื่นมือออกไปและทำท่าจะจับมือกับอาจารย์อีกฝ่ายหนึ่ง

ชายชราเสื้อสีเขียวผู้นั้นใช้สายตาดูถูกมองไปที่หวงยาวจุน เขาไม่ได้ยื่นมือออกมาเพื่อที่จะทักทาย “หวงยาวจุนงั้นเหรอ?ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน มองดูแล้วคุณน่าจะเป็นพวกอ่อนหัดจริงๆ”

หวงยาวจุนสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขารู้สึกอึดอัดใจมาก บรรดาพ่อค้าอัญมณีของหยูโจวล้วนจ้องมองไปที่เขาด้วยใบหน้าดุเดือด คนๆนี้อวดดีเกินไปแล้ว เขาไม่เห็นชาวหยูโจวในสายตาแม้แต่น้อย

“เอาล่ะครับ เริ่มได้” จั่วชิงเฉิงเองก็รู้สึกไม่พอใจจึงตัดบทพูดออกมา