คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 48
สรุปบท บทที่ 48: คู่หมั้นคู่หมาย
สรุปตอน บทที่ 48 – จากเรื่อง คู่หมั้นคู่หมาย โดย ชะนีติดมันส์
ตอน บทที่ 48 ของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่เรื่องดัง คู่หมั้นคู่หมาย โดยนักเขียน ชะนีติดมันส์ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
"คุณอยากจะพูดอะไรกันแน่" เธอนั่งฟังอยู่พักหนึ่ง เหมือนเขาจะพูดอ้อมไปมา แต่เท่าที่จับใจความได้ คือเขาคงจะลืมผู้หญิงคนนั้นไม่ได้
และใจจริงดาวพระศุกร์ก็ไม่คิดอยากจะให้เขาลืม เพราะยังไงเธอก็จากไปแบบไม่มีวันกลับมา
"ผมขอเวลาก่อนได้ไหม ผมอยากจะให้แน่ใจมากกว่านี้หน่อย"
"ค่ะ" ตอบไปแบบไม่ต้องคิดเลย เพราะการที่ผู้ชายขอเวลา นั่นแสดงว่าเราไม่สำคัญมากพอ
"กลับบ้านกันนะ"
"ไม่คะ"
"เป็นอะไรของคุณอีก"
"คุณกลับไปส่งฉันที่บ้านเพื่อนด้วย..ฉันจะไปค้างบ้านเพื่อน"
"เพื่อนคนไหน? ถ้าเป็นไอ้สมชายนั่น คุณอย่าได้ฝัน" ตอนนี้อารมณ์ของชายหนุ่มเริ่มจะเปลี่ยนไป
"ฉันมีเพื่อนแค่คนเดียว จะให้ฉันไปค้างกับใครล่ะ"
"คุณเป็นผู้หญิงนะ จะมีเพื่อนผู้ชายแค่คนเดียวได้ยังไง"
"ฉันจะเลือกเพื่อนเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง มันก็เรื่องของฉันสิ เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย"
"คุณลืมแล้วเหรอว่า คุณอยู่ในฐานะอะไร"
"ก็ในเมื่อฐานะของฉันมันไม่สำคัญ แล้วฉันจะจดจำมันไปทำไม"
"อะไรที่ทำให้คิดแบบนั้นอีก"
"การที่คุณขอเวลาคิด นั่นก็แสดงว่าฉันไม่สำคัญมากพอที่จะให้คุณตัดสินใจเลย"
"แล้วที่ 'ค่ะ' เมื่อกี้มันหมายความว่ายังไง"
"ฉันจะกลับไปที่บ้านเพื่อน ถ้าคุณไม่ไปส่ง ฉันไปเองได้" มือเรียวเอื้อมไปเปิดประตูรถ แต่ยังไม่ทันได้ลงก็ถูกเขาคว้ากลับเข้ามาก่อน
"คุณคิดว่าผมจะปล่อยคุณไปหาไอ้นั่นงั้นเหรอ"
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ก็ในเมื่อฉันไม่มีความสำคัญสำหรับคุณ คุณก็กลับบ้านไป แล้วจดจำแต่คนที่คุณรัก ส่วนเรื่องลูกถ้าคลอดแล้วค่อยเจอกัน อื้มมมม!!" เขาปล่อยให้เธอพูดจนจบ พอจบคำพูดแค่นั้นแหละ หิตายะก็ปิดปากเธอด้วยริมฝีปากหนาของเขาเอง
ดาวพระศุกร์ไม่ได้ต่อสู้ เธอปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ถึงแม้ว่าจะน้อยใจมากก็เถอะ
"ถ้ายังจะกลับไปหามันอีก ผมจะไม่ลงโทษแค่จูบ" พอเขาถอนจูบออกชายหนุ่มก็เริ่มขู่
"คุณไม่กล้าหรอก ตรงนี้มันข้างถนน"
"คุณอยากจะลองดูไหมล่ะ ว่าผมจะกล้าหรือไม่" จบคำพูดชายหนุ่มก็มองต่ำลงไปที่น้องชายของเขา เพราะตอนนี้มันพร้อมมาก
"คนบ้า! คุณใส่ชุดอะไรมาเนี่ย" หญิงสาวเพิ่งสังเกตชุดที่เขาใส่ออกมา เธอถึงกับหน้าแดงเมื่อเห็นความเป็นชายของเขามันเริ่มผงกหัวขึ้น
"โชคดีเท่าไหร่แล้วที่ผมยังใส่ติดตัว ตื่นมาไม่เจอเมียใครจะไม่ตกใจล่ะ"
"คุณจะตกใจทำไม คงจะกลัวฉันหอบลูกหนีมากเลยล่ะสิ" ในเมื่อเธอไม่มีความสำคัญสำหรับเขา สิ่งที่เขากลัวคงจะเรื่องลูก
"แล้วทำไมคุณเลือกที่จะมาอยู่บ้านมันด้วย บ้านตัวเองก็มี" ยังวนกลับมาเรื่องเดิม เพราะเขาอยากจะเคลียร์เรื่องผู้ชายคนนั้น
"บ้านมันไหน สมชายน่ะเหรอ แต่ก่อนฉันก็มาค้างที่นี่ประจำ ค้างบ่อยกว่าบ้านของตัวเองด้วยซ้ำ" เพราะแต่ก่อนเวลาทะเลาะกับพ่อทีไร เธอชอบจะมาค้างอยู่บ้านสมชายแบบนี้
"อะไรนะ!!"
"ทำยังกับหึงเรา" คำนี้หญิงสาวพูดเบา ๆ กับตัวเอง แต่เขาก็ได้ยิน
"ก็หึงน่ะสิ"
"คำว่าหึงมันใช้เฉพาะคนที่รักกันเท่านั้นแหละ ในเมื่อคุณไม่ได้รักฉัน..คุณจะหึงฉันทำไม"
ชายหนุ่มถึงกับหยุดคิด..มันคืออาการหึงงั้นเหรอ แล้วทำไมอาการนี้ถึงไม่เกิดขึ้นกับชมพู่ล่ะ ทั้ง ๆ ที่เรารักเธอมาก
และเขาก็เคยเห็นชมพู่แอบส่งสายตาให้กับสุขายะหลายต่อหลายครั้ง แต่หิตายะก็ไม่รู้สึกเฮิร์ทถึงขนาดนี้
แทนที่ดาวพระศุกร์จะโกรธ แต่เธอกลับยิ้มหน้าบาน เพราะเธอรู้สึกมีความสุขมากที่เขาหึง
"อย่ายิ้มแบบนี้อีก เดี๋ยวผมก็อดใจไม่ไหว" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับค่อย ๆ เลื่อนรถออกไปแบบช้า ๆ
"อุ๊ย!!" ดาวพระศุกร์ตกใจอยู่ดี ๆ เขาก็คว้ามือของเธอมาวางลงที่ตักตัวเอง หญิงสาวพยายามจะดึงมือออก เพราะตรงนั้นมันคือแก่นกายของเขา
"ปล่อยค่ะ"
"อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวรถก็เกิดอุบัติเหตุ" เพราะตอนนี้เขาขับรถแค่มือเดียว
"คุณก็ปล่อยสิคะ!" หญิงสาวหน้าแดงขึ้นเรื่อย ๆ ถึงแม้ว่าจะมีอะไรกับเขาหลายครั้ง แต่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
เอี๊ยด! ติดไฟแดงเกือบเหยียบเบรกไม่ทัน
"ปล่อยนะคุณหิตายะ เดี๋ยวคนก็มองเข้ามา" หญิงสาวมองซ้ายมองขวา เพราะตอนนี้มอเตอร์ไซค์จอดแนบข้างรถของเขาใกล้มาก
"คุณก็อย่าดิ้นสิ ฟิล์มกระจกมืดขนาดนี้ ใครจะมองเข้ามาเห็นล่ะ" ถ้าคนเขาจะสังเกตคงเพราะตอนนี้รถโยกไปมา
"คุณก็ปล่อยมือฉันสิ! กรี๊ดด!!" ดาวพระศุกร์ตกใจแทนที่เขาจะปล่อย แต่เขากลับจับมือเธอยัดเข้าไปในกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวนั้น
จนมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ด้านข้างหันมามอง
หิตายะนึกขำที่เธออาย เพราะยิ่งเธอเอียงอาย ก็ยิ่งน่ารักน่าแกล้งเข้าไปอีก
หมับ!
"อุ๊ย!!" ชายหนุ่มตกใจแทนที่เธอจะพยายามดึงมือออกอีก แต่กลับเป็นกำหัวมันไว้แน่น..จนเสียวสันหลังวูบ
"ยังจะเล่นอยู่อีกไหม" หญิงสาวใช้แรงที่อุ้งมือบีบรัดให้แรงขึ้นเพื่อที่จะขู่
"อ๊อยยย.. เดี๋ยวมันก็สูญพันธุ์หรอกคุณ" ชายหนุ่มเริ่มร้อนวูบวาบ
"รับรองว่าไม่สูญพันธุ์ค่ะ เพราะมีแล้วหนึ่งอยู่ในท้องของฉัน แต่ถ้าคุณไม่ปล่อยมือออก..ฉันได้หักคอมันแน่!"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่หมั้นคู่หมาย