คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 49
สรุปบท บทที่ 49: คู่หมั้นคู่หมาย
อ่านสรุป บทที่ 49 จาก คู่หมั้นคู่หมาย โดย ชะนีติดมันส์
บทที่ บทที่ 49 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ คู่หมั้นคู่หมาย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ชะนีติดมันส์ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
"ปะ..ปล่อยก็ได้จ้าา..โหดจัง" จังหวะที่เขาปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระนั้น ก็ได้มีเสียงแตรบีบมาจากคันหลัง เพราะตอนนี้ได้ไฟเขียวแล้ว
"หึ!!" หญิงสาวนั่งกอดอกทำหน้าบูดบึ้งทันทีที่มือเป็นอิสระ
"คืนนี้ผมต้องได้เดินทางแล้วนะ" ขับรถมาได้สักพักชายหนุ่มก็ได้พูดขึ้น
"คะ" ใบหน้างามเปลี่ยนสีทันทีที่ได้ยิน เครื่องบินลำที่เพิ่งจะเกิดอุบัติเหตุมันยังทำให้เธอใจหายอยู่เลย แต่นี้เขาจะเดินทางอีกแล้วเหรอ..หญิงสาวหันมามองหน้าเขาด้วยตาละห้อย
"ถ้าคุณไม่ได้ท้อง ผมคงให้เดินทางไปด้วย แต่นี่ผมกลัวเป็นอันตรายกับลูกและก็ตัวคุณ" เขาจอดรถอีกครั้ง แต่ก็ใกล้จะถึงบ้านแล้ว
"ฉันก็ไม่ได้อยากจะไปกับคุณสักหน่อย" แค่ไม่อยากจะแสดงอาการให้เห็นว่าเธออาลัยในตัวเขามากไหน ถึงแม้ว่าในใจมันโหยหามาก
"ถ้าจะไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะผมได้สัญญากับน้องชายไว้แล้ว ว่าจะเดินทางแทนเขา"
"แล้วคุณไปสัญญาทำไมล่ะ คุณอยู่ที่นี่ยังช่วยบริษัทได้มากกว่าน้องชายของคุณอีก" เพราะเธอเห็นเขาทำงานแบบหัวชนฝาเกือบทุกวัน
"จะเพราะใครล่ะ ก็เพราะผมรีบตามหาคุณวันนั้น.. แต่ช่างมันเถอะ ต่อจากนี้ห้ามหนีไปแบบไร้ร่องรอยอีกนะ" มือหนาถูกยกขึ้นมาขยี้ศีรษะคนตัวเล็กแบบเอ็นดู
"เพราะฉันงั้นเหรอคะ" ถึงแม้เขาจะบอกว่าช่างมัน แต่ประโยคก่อนหน้านั้น..เขาหมายถึงเราใช่ไหม
"ใช่" มือหนาค่อยๆ เลื่อนลูบไล้ลงมาตามใบหน้าเรียว นิ้วโป้งหยุดอยู่ที่ริมฝีปากบาง..เขาเขี่ยมันเล่นเบาๆ
"ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันกลัว..กลัวว่ามันจะเป็นเหมือน.." เธอกลัวเหลือเกิน ถ้าอุบัติเหตุเมื่อวานนี้มันร้ายแรง เขาจะเป็นยังไง
นิ้วชี้แนบที่ริมฝีปากบาง เหมือนบอกว่าให้หยุดพูดสิ่งที่ไม่ดี เพราะเขารู้ดีว่าเธอกำลังกลัวเรื่องอะไร
"ผมจะพยายามดูแลตัวเอง ให้กลับมาหาคุณกับลูกครบ 32"
"เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ" ใบหน้าหวานแนบลงที่อกชายหนุ่มแบบอ่อนโยน
"หืม?" เขาแอบยิ้มมุมปาก เพราะเธออ้อนได้น่ารักมาก
"ฉันอยากให้คุณลืมเรื่องบาดหมางระหว่างคุณกับพ่อของฉันได้ไหมคะ ฉันคงอยู่กับผู้ชายที่คิดอคติกับพ่อตัวเองไม่ได้" ถึงแม้ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน แต่ถ้าให้เลือกระหว่างเขากับพ่อ เธอคงต้องเลือกพ่อ
"ได้สิ" ชายหนุ่มตอบออกไปแบบไม่ต้องคิดเลย เพราะสิ่งที่เขากระทำกับเธอมันหนักหนามาก ดีเท่าไรแล้วที่เธอเปลี่ยนความแค้นเป็นความรักได้
"ขอบคุณค่ะ ฉันกับลูกจะรอคุณนะ" ดาวพระศุกร์อยากจะถามเรื่องที่เขาจำเป็นต้องได้ไปต่างประเทศ เธอพอรู้มาคร่าวๆ เรื่องพ่อของเขา แต่ก็อยากจะรู้ลึกกว่านั้นด้วยปากของเขาเอง
หิตายะขับรถมาเพียงไม่นานก็ถึงบ้าน..ระหว่างทางที่ทั้งสองนั่งมาด้วยกัน ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อยหญิงสาวออกจากอ้อมกอดเลย และเธอก็ซุกอยู่ที่อกเขาแบบนั้น
"กลับมาแล้วเหรอคะ จะทานข้าวเลยไหม เดี๋ยวป้าตั้งโต๊ะให้" แม่บ้านรีบเดินออกมาต้อนรับ
"คุณหิวไหม" หิตายะหันมาพูดกับดาวพระศุกร์เบาๆ
"ไม่ค่ะ" ตอนนี้ถึงแม้หิวเธอก็ไม่กินแล้ว เพราะอยากจะอยู่กับเขาสองต่อสองมากกว่า
ดวงตาเหี่ยวย่นได้แต่มองตามผู้เป็นนายขึ้นไปข้างบน..มันเป็นภาพที่ป้าแม่บ้านไม่เคยเห็นทั้งสองกอดกันกลมแบบนี้มาก่อน..เพราะเห็นทีไรมีแต่จิกกัดกันตลอด
"แบบนี้ค่อยเหมือนหน่อย" แม่บ้านหมายถึงเหมือนพ่อของลูกในท้องเธอ ทีแรกก็แอบคิดอยู่ว่า จะใช่ลูกของเจ้านายไหม..ไม่เคยเห็นหวานกันสักที
และป้าแม่บ้านก็ดีใจอีกอย่างคือเขาคงจะลืมชมพู่ได้ในไม่ช้า คนที่รู้จักชมพู่ดีที่สุดก็คือป้าแม่บ้านนี้แหละ รู้แม้กระทั่งว่าชมพู่ไม่เคยรักเจ้านายของนางเลย ที่ทนอยู่ก็เพราะเงิน
"อืมม" พอประตูห้องนอนถูกปิดลง ไม่รู้ว่าใครจู่โจมใครก่อน แต่ตอนนี้พวกเขาจูบกันแบบดูดดื่ม เพราะหัวใจมันเรียกร้อง
"จุ๊บ..น่ารักจัง" ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกแล้วก็จุ๊บลงที่เดิมเบา ๆ อีกครั้ง
"ผมขอนะ ไม่ไหวแล้ว" เขากลัวว่าร่างกายของเธอจะรับไม่ไหว เพราะเมื่อคืนนี้เขาก็จัดเธอไปแล้ว
หญิงสาวพยักหน้าพองาม
เห็นเธออนุญาตเท่านั้นแหละ คนร่างหนาก็รีบจัดการกับสิ่งกีดขวางที่อยู่บนร่างกายของเขาและเธอ
"อึก" หิตายะเสียวสันหลังวูบ เพราะเธอไม่เก็บฟันเลย
"ขะ..คุณอย่าให้ฟันโดนนะครับ อ๊าาา เก็บฟันอีกนิดครับ"
อ็อก~ อ็อก~ ปึก! ปึก!!
"อุ๊ววว..ใช่แล้วจ้ะ แบบนั้นแหละ เก่งจังเลย" ชายหนุ่มชมไม่ขาดปาก เพราะตอนนี้เธอเริ่มจะทำเป็นแล้ว
เธอดูดกินมันอยู่แบบนั้นอย่างเอร็ดอร่อย จังหวะที่มีน้ำเยิ้มออกมา เธอก็เก็บทำความสะอาดให้เขาอย่างดี ทำเหมือนที่เขาเคยทำให้เธอ
"คุณยังไหวอยู่ไหม" ชายหนุ่มมองต่ำลงไป แล้วกระซิบถาม เพราะกลัวว่าเธอจะแพ้ท้องเหม็นกลิ่นคาวของมัน
ตอนนี้หญิงสาวกำลังเพลิดเพลินไม่มีอารมณ์ตอบ..เธอใช้ลิ้นตวัดเลียวนตรงปลายยอด จนชายหนุ่มเผลอกดศีรษะของเธอแช่ไว้
"อืมมม"
"พะ..พอแล้วครับ" เขารีบปล่อยมือออกแล้วชักไอ้นั่นออกจากปากคนตัวเล็ก เพราะกลัวเผลอทำเธอขาดอากาศหายใจ
"ไม่ค่ะกำลังสนุกเลย" จบคำพูดหญิงสาวก็งับมันเข้าไปอีก
อึก~ อึก~ ปึก! ปึก!! ดาวพระศุกร์แปลกใจ ทำไมเธอถึงไม่นึกอยากจะอาเจียนเหมือนได้กลิ่นกับข้าว ตอนนี้หญิงสาวกลับชอบ
"ผะ..ผะ ผม..ไม่ไหวแล้ววว" เพียงไม่นานน้ำลาวาขาวข้นก็ได้ถูกส่งเข้าปากหญิงสาว
"อืมมมม!" ดาวพระศุกร์ไม่รู้จะทำยังไงเพราะตอนนี้มันไหลลงไปในลำคอของเธอ ถ้าจะคายทิ้งก็กลัวเขาคิดว่าเธอรังเกียจ
เอื้อก เสียงกลืนน้ำเชื่อมขาวข้นลงไปในลำคอ
สายตาของทั้งสองมองสบกันแบบไม่มีคำบรรยายใดๆ ออกมาจากปากของพวกเขาเลย และหิตายะก็ไม่คิดว่าเธอจะกล้ากลืนกินน้ำของเขาแบบนี้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่หมั้นคู่หมาย