คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 527
ตอนที่ 527 สอน
ไป๋จื่อถามว่า “เขาได้บอกแผนการของพวกเขาหรือไม่เจ้าคะ”
อาอู่ตะลึงไปเล็กน้อย “แผนการ? แผนการอะไร” เมื่อครู่โจวกังไม่ได้พูดอะไรเลยสักอย่าง
เด็กสาวส่ายหน้า “ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ช่างเถอะ ไปกินข้าวกันดีกว่า!”
หูเฟิงร้อนใจให้นางจากมาถึงเพียงนี้ เขาจะต้องมีแผนการเสี่ยงอันตรายอะไร ที่ไม่อยากให้นางเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยเป็นแน่ เขาอยากปกป้องนาง นางกระจ่างแจ้งแก่ใจดี แต่เขาเชื่อในความสามารถของนางไม่ได้เลยหรือ มีนางอยู่ด้วย นางอาจจะช่วยทำให้แผนการของเขาสำเร็จมากยิ่งขึ้นก็ได้
นางมองทุกคนกินอาหารที่นางทำ ใบหน้าของนางในตอนนี้มีแต่ความดีใจและพอใจ ทว่าความกลัดกลุ้มในใจของนางกลับแผ่ขยายไปเรื่อยๆ มีวิธีแสดงคุณค่าของคนมากมายหลายวิธี หากวิธีนี้ใช้การไม่ได้ผล ก็ยังมีอีกวิธีการหนึ่งรออยู่ ในเมื่อตอนนี้หูเฟิงไม่ต้องการนางแล้ว ก็ย่อมมีคนที่เขาต้องการมากกว่านาง
อยู่ร่วมกับครอบครัวที่น่ารักเช่นนี้ ไม่ดีกว่าหรือ?
นางเข้าใจในทันที รู้สึกอยากอาหารขึ้นมาทีเดียว จึงกินข้าวไปรวดเดียวถึงสองถ้วย
…
เช้าวันต่อมา ไป๋จื่อและอาอู่บังคับรถม้าไปยังที่ดิน เก็บสมุนไพรสองมัดเข้าไปในเมือง มุ่งหน้าไปยังร้านสือเค่อ
ครั้นเถ้าแก่เฉินเห็นนาง หัวใจที่เอาแต่คอยเป็นห่วงนางก็สงบลงได้เสียที หลายวันมานี้เขาไปที่หมู่บ้านหวงถัวอยู่หลายครั้ง ทว่าไม่แม้แต่จะได้พบหน้านาง คนในบ้านนางต่างก็อ้ำๆ อึ้งๆ เขาจึงดูออกว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน
“เจ้าไปที่ใดมา ข้าตามหาตัวเจ้าเสียให้วุ่น” เถ้าแก่เฉินบ่นนาง
ไป๋จื่อยิ้มจาง “ข้าไปเรียนหลอมยามาเจ้าค่ะ ไปขอวิชาความรู้จากหมออาวุโสที่ลึกซึ้งในวิชาแพทย์อย่างยิ่ง ข้าเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้เอง”
ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไร เหตุใดคนในบ้านของนางถึงไม่กล้าบอกความจริงกับเขากัน
เถ้าแก่เฉินรู้สึกสงสัยอยู่ในใจ ทว่าไป๋จื่อตอบเขาเช่นนี้แล้ว เขาก็ไม่อยากซักไซ้ให้มากความอีก เข้าประเด็นสำคัญทันที “วันก่อนข้าไปที่บ้านของเจ้า ได้ยินมาว่าสมุนไพรในที่ดินโตเต็มที่แล้ว ทำอาหารเป็นยาได้แล้วใช่หรือไม่”
แตงดินในโกดังขายไปจนเกลี้ยงแล้ว เหล่าลูกค้าที่มาต่างก็เรียกร้องอยากชิมอาหารรายการใหม่ การค้าขายในช่วงนี้จึงนับได้ว่าดิ่งลงเหว
“แน่นอนเจ้าค่ะ ข้านำสมุนไพรมาด้วย พวกเราไปห้องครัวกันเลยเถอะ” ไป๋จื่อกล่าว
เถ้าแก่เฉินนำไป๋จื่อและอาอู่ไปที่ครัวด้านหลัง ขณะนี้ยังเช้าอยู่ ในครัวจึงกำลังเตรียมการทำงาน ยังไม่ได้เปิดเตา
พ่อครัวเห็นไป๋จื่อแล้ว ก็พากันกระตือรือร้นราวกับพบคนในครอบครัว พากันล้อมหน้าล้อมหลังเข้ามาทักทาย คึกคักยิ่งนัก
เถ้าแก่เฉินให้พวกเขาหลีกไปก่อน พลางหัวเราะร่วน “ดูพวกเขจ้าเข้าสิ แสดงท่าทีชัดเจนเกินไปแล้ว กลัวอาจื่อไม่สอนพวกเจ้าทำอาหารหรือไรกัน”
ไป๋จื่อก็หัวเราะเช่นกัน “พวกท่านอย่าได้รีบร้อนเลยเจ้าค่ะ วันนี้ข้ามาเพื่อสอนทำอาหารรายการใหม่ให้พวกท่านอยู่แล้ว”
อาอู่วางสมุนไพรสองมัดลง สมุนไพรที่ใช้ได้ในที่ดินตอนนี้มีแค่สองชนิดนี้เท่านั้น
“นี่คือต้นเฟิงหลานม่วงที่ออกดอกแล้ว และต้นเฉียวเขียวที่ลำต้นหนาแต่ใบเล็ก ข้าจะสอนพวกท่านว่าต้องทำความสะอาดอย่างไร…”
“การล้างและหั่นสำคัญมากนะเจ้าคะ เพราะหากลางไม่ดี ไม่เพียงแต่จะทำลายรูปลักษณ์ภายนอกของพืช ยังทำลายโภชนาการและระดับความกรอบในพืชไปด้วย ทว่าวิธีการปรุงน้ำแกงข้นเฟิงหลานม่วงจำเป็นต้องใช้เวลาพักหนึ่ง ดังนั้นใส่ดอกเฟิงหลานม่วง คนอย่างรวดเร็วสักสองรอบก่อนยกขึ้นจากเตาเท่านั้น กลิ่นหอมของดอกเฟิงหลานม่วงจะแทรกซึมเข้าไปในน้ำแกงข้น ตัวดอกก็ไม่ถึงขั้นถูกต้มจนเปื่อย ดอกไม้แต่ละดอกฝังอยู่ในน้ำแกงข้น ราวกับสระบัวที่มีดอกบัวบานสะพรั่งในฤดูร้อน ไม่เพียงแต่มีกลิ่นหอม ยังน่ามองด้วยเจ้าค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา