คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 12

หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จ, ทัง โรลชูว ก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมที่จะไปทำงาน ลู ชินจิน ก็จะไปบริษัทของเขาเช่นกัน เขาจึงอาสาไปส่งเธอ

หลังจากที่พวกเขาไปถึงบริษัทไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ ลู ชินจิน ก็ได้หยุด ทัง โรลชูว ไว้และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันไม่คิดว่าครอบครัวของเธอจะปล่อยเธอไปง่ายๆแบบนี้ อย่าลืมที่จะโทรหาฉันได้ตลอดถ้ามีอะไรเกิดขึ้นภายในสองวันนี้”

“ตกลงค่ะ ขอบคุณนะคะ ชินจิน”

“ตอนแรกฉันอยากได้คำขอบคุณเป็นอย่างอื่นมากกว่าที่ไม่ใช่คำพูด แต่เมื่อฉันได้ยินเธอพูดชื่อฉันได้น่ารักขนาดนี้ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกเอาเป็นครั้งหน้าแล้วกัน” ลู ชินจิน พูดแบบไม่ค่อยแสดงอารมณ์แต่ก็มีรอยยิ้มอ่อนๆของเขา

ทัง โรลชูว หน้าแดงและรีบบอกลาเขาก่อนที่เธอจะวิ่งหนีออกไปโดยไม่หันมามองเขาเลย

หลังจากที่เธอมาถึงบริษัทของเธอ เธอก็กลับไปนั่งที่ประจำของเธอ และเตรียมตัวที่จะตอบคำถามทุกอย่างของวันนี้ อย่างไรก็ตาม เธอยังไม่ได้เริ่มคิดอะไรเลยเมื่อซอง อันยีเข้ามาลากเธอออกไป

ซอง อันยี พาเธอไปที่ห้องน้ำ ล็อคประตู แล้วถามทันทีว่า “แกบอกว่าเธอจะย้ายออกไปเมื่อวานนี้ มันเกิดอะไรขึ้นหรอ กู โรลโรล ไล่แกออกจากบ้านหรอ?”

“ไม่, ฉันเลือกที่จะย้ายออกมาเองอ่ะ” ทัง โรลชูว พูดอย่างใจเย็นพร้อมกับส่ายหัว

…

“แกคิดว่าจะเชื่อแกอย่างนั้นหรอ?” ซอง อันยี พูดด้วยความสงสัย

ทัง โรลชูว ถอนหายใจและยอมรับว่า “ก็ได้, แต่นั่นมันก็เป็นความจริงส่วนหนึ่ง”

“เอาจริง ๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น?” ซอง อันยีถาม

ทัง โรลชูว ยักไหล่อะไรก็พูดว่า “มันก็ไม่มีอะไรมากหรอก กู โรลโรล จัดงานหมั้นของเธอกับจี ยินเฟง พรุ่งนี้ และพ่อของฉันอยากให้ฉันไปร่วมงานด้วย…”

“อะไรนะ!!!” ซอง อันยี ตาโตเปิดกว้างด้วยความไม่น่าเชื่อเธอก็อ้าปากกว้างไปที่เพื่อนของเธอ

…

ทัง โรลชูว คิดไว้ก่อนแล้วว่าเธอต้องเป็นอย่างนี้เมื่อเขาบอกทุกอย่างเธอจึงยิ้มขึ้นมาทันที

ซอง อันยี มองไปที่เพื่อนของเธอรักพูดด้วยความเห็นใจว่า “โรลชูว…”

“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร เขาต้องการหมั้น ก็ปล่อยเขาไป แต่ฉันไม่มีทางที่จะไปงานอย่างแน่นอน กู โรลโรล อยากยั่วโมโหฉันแต่ฉันจะไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสอย่างแน่นอน” เธอพูดอย่างใจเย็น

จะไม่ปล่อยให้ กู โรลโรล และ จิ ยินเฟง มีผลกับอารมณ์ของเธออีกต่อไป

เธอคงทำทุกอย่างเพื่อ จี ยินเฟง ตอนที่เธอยังรักเขา แต่ตอนนี้เธอไม่ได้รักเขาแล้ว เธอเปลี่ยนเป็นเกลียดเขาแทน กู โรลโรล คิดผิดแล้วล่ะหาเฉยๆสิ่งนี้ยั่วให้เธอโกรธ

ทัง โรลชูว ทำใจได้แล้วกับเรื่องพวกนี้ภายในไม่กี่วัน

“โรลชูว, ดีใจนะที่แกคิดได้อย่างนั้น ฉันเป็นห่วงมากว่าแกจะทำอะไรไม่ดีเพราะพวกเขา” ซอง อันยีพูด

เธอเป็นห่วงเพื่อนของเธอมาตลอดเพื่อนของเธอตกใจมาก, แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ ทัง โรลชูว แล้วเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ไม่ต้องห่วง ฉันก็ไม่ใช่คนโง่นะ” ทัง โรลชูวพูดและตบไหล่เพื่อนเธอเบาๆ

“ไปกันเถอะ เราควรกลับไปทำงานกัน” เธอพูดแล้วก็ยิ้ม