คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 122

“เอาล่ะ พักผ่อนอยู่บ้านสักสองสามวัน รอให้เรื่องนี้จบก่อน"

"แล้วโฆษณาและสปอนเซอร์ของฉันล่ะ?"

กู โรลโรล กัดริมฝีปากล่างของเธอโดยไม่เต็มใจ หน้าของเธอแสดงถึงความไม่พอใจ

"ตอนนี้ไม่มีแบรนด์ไหนยินดีใช้คุณเป็นตัวแทนหรอก แค่รอฟังข่าวที่บ้าน เชื่อผมเถอะ จนกว่าความวุ่นวายจะจบลง ผมขอเตือนคุณอีกครั้ง ถ้าคุณสร้างปัญหามากกว่านี้ แม่จะไม่ยอมให้ผมแต่งงานกับคุณ ถึงแม้ว่าคุณจะขอร้องเธอแค่ไหน ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมแล้ว เพราะฉะนั้นทำตัวให้ดี ๆ”

หลังจากพูดจบ จี ยินเฟง ก็คว้าเสื้อแจ็คเก็ตของเขาและออกไปทันทีในขณะที่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะปลอบ กู โรลโรลสักเท่าไหร่

เมื่อ จี ยินเฟง จากไปท่าทีของ กู โรลโรล ก็เปลี่ยนไปเป็นความเศร้าโศก

แม้ว่าเธอจะรู้ว่า จี ยินเฟง จะปกป้องเธอจากการถูกรังแก แต่ตอนนี้เขาก็ยุ่งกับงานมากเกินไป จนไม่มีเวลาให้กับเธอมากนัก

ดังนั้นตอนนี้เธอต้องช่วยตัวเอง

เมื่อนึกได้แบบนั้นแล้ว กู โรลโรล จึงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อโทรหา ลิน เสี่ยวไอ "เสี่ยวไอ เพราะว่าคุณรู้จักผู้คนจากวงการบันเทิงมากขึ้นคุณช่วยจัดงานเลี้ยงของพวกเขาให้ฉันได้ไหม? ฉันต้องการเลี้ยงอาหารพวกเขาซะหน่อย"

"คุณมีแผนจะทำอะไรเหรอ?"

ลิน เสี่ยวไอ เข้าใจว่า กู โรลโรล ต้องการอะไร

"ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ ขอแค่ฉันสามารถอยู่รอดในวงการบันเทิงได้ ฉันจะเสียสละทุกอย่าง" กู โรลโรล กัดฟันและพูดด้วยความมุ่งมั่น

“ตกลง ฉันจะจัดการให้”

หลังจากวางสาย กู โรลโรล เหล่มองจ้องมองด้วยสายตาที่อันตรายของเธอ ออกไปนอกหน้าต่าง

"ทัง โรลชูว อย่าคิดว่าแกสามารถทำลายฉันแบบนี้ ปล่อยให้แกหยิ่งไปก่อนตอนนี้ แต่ฉันจะทำให้แกต้องทนทุกข์ทรมานเจียนตายในที่สุด"

เธอหายใจเข้าลึก ๆ และกลับไปที่ตระกูลทัง เพื่อระงับความโกรธในใจของเธอ

ตอนนี้มีเพียง ทัง ซอง เซา เสี่ยวหวัน แม่บ้านและสาวใช้ที่อยู่ในตระกูลทัง

หลังจาก กู โรลโรล กลับมาเธอก็รีบไปที่ห้องของ เซา เสี่ยวหวัน หลังจากเข้าไปในห้องเธอถามอย่างเร่งรีบว่า "แม่เกิดอะไรขึ้นกับการโอนหุ้นที่แม่เคยคุยกับพ่อ?"

“ทำไมจู่ ๆ ลูกก็ถามเรื่องนี้ อีกอย่างทำไมจู่ ๆ ลูกถึงกลับมาล่ะ? ลูกแต่งงานกับตระกูลจีไปแล้ว และมันก็ดูไม่ดีที่ลูกจะกลับมาแบบนี้บ่อย ๆ”

เซา เสี่ยวหวัน รีบไปและดึงแขน กู โรลโรล ไปที่ด้านข้างของเธอ

กู โรลโรล พูดอย่างร้อนรน “ฉันจะไม่พูดถึงมันได้ยังไง ฉันรอมันนานแล้ว ข้างนอกนั้นมีปัญหามากมายที่ทำให้ชีวิตยุ่งยาก ที่บ้านนั้นก็มีแต่คนแก่สร้างความเดือดร้อน พ่อแม่ของเขาไม่เคยต้องการฉัน เพื่อมีชีวิตที่ดีตอนนี้อาชีพของฉันก็มามีปัญหา แม่ของ ยินเฟงจะโยนฉันออกจากบ้านอย่างง่ายดาย ถ้าฉันไม่มีทรัพย์สินสำรอง”

“เฮ้อ กู โรลโรล แม่รู้ว่าลูกเป็นกังวล แต่แม่ไม่มีทางรับมือได้เพราะพ่อไม่ต้องการที่จะโอนหุ้นให้ลูกในตอนนี้”

เซา เสี่ยวหวัน ทำอะไรไม่ถูก

ทายาททางกฎหมายของตระกูลทัง คือ ทัง โรลชูว มาโดยตลอด นี่คือคำสัญญาที่แม่ทัง ได้ทำไว้กับทัง ซอง บนเตียงขณะที่เธอเสียชีวิต

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาแม้ว่า เซา เสี่ยวหวัน จะดูมีเสน่ห์ แต่ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูลทัง เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย

เซา เสี่ยวหวัน ไม่มีความสุขและไม่เต็มใจที่จะเตรียมการเรื่องนี้ หลังจากทำใจอยู่นาน ทัง ซอง ก็ตกลงที่จะมอบทรัพย์สินบางส่วนให้กับ กู โรลโรล เพื่อเป็นสินสอด

อย่างไรก็ตามเธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ทัง โรลชูว จะต้องเห็นด้วยกับการแบ่งปันทรัพย์สิน

การคิดถึงเรื่องนี้ทำให้ เซา เสี่ยวหวัน กังวลมากขึ้น

หาก ทัง โรลชูว ต้องเห็นด้วยเท่านั้น และมันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะได้รับทรัพย์สินนั้น