คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 126

เซา เสี่ยวหวัน ตัวสั่นด้วยความโกรธ

กู โรลโรล ดึงเธอเข้ามาเพื่อปลอบโยนเธอ จากนั้นเธอก็หันไปมอง ทัง ซอง ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม "คุณพ่อ แม่ของฉันแก่กว่าเธอ พ่อจะอนุญาตให้ ทัง โรลชูว ดูถูกเธอแบบนี้เหรอ?"

ทัง ซอง ขมวดคิ้ว เขารู้สึกปวดหัวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ต่อหน้าเขาและด้วยเหตุนี้เขาจึงแยกเขี้ยวใส่พวกเขา "พวกเธอทั้งคู่หุบปาก! ไม่ว่าเธอจะไม่ถูกกันและทะเลาะกันข้างนอก แต่ขอให้ทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อกันเมื่อเธอกลับมาที่บ้านหลังนี้ อย่าทำตัวเหมือนศัตรูที่ร้ายกาจทุกครั้งที่เจอหน้ากันมันน่าอายสำหรับฉัน!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทัง โรลชูว ก็เม้มปากของเธอ

เธอและ กู​โรลโรล เป็นคู่แข่งที่ร้ายกาจอยู่แล้ว เหมือนคนที่ไม่สามารถทนเห็นกันและกันได้

กู โรลโรล และ เซา เสี่ยวหวัน ไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากที่พวกเธอกลับไปที่โซฟา ความชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทั้งแม่และลูกสาว

หลังจากนั้นไม่นานในขณะที่ ทัง โรลชูว กำลังเตรียมขึ้นบันได ทัง ซอง ก็หยุดเธอ “ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ ตั้งแต่เธอกลับมา”

"อะไรเหรอคะ?"

ทัง โรลชูว หยุดขณะที่เธอถามอย่างสงสัย

"มันเกี่ยวกับการโอนหุ้นของบริษัท"

ทัง ซอง ยืนขึ้นจากโซฟาส่งเอกสารที่เขาเตรียมไว้ให้ ทัง โรลชูว

“การโอนหุ้นบริษัท?”

ทัง โรลชูว ขมวดคิ้วขณะที่เธอยื่นมือไปรับมัน “หุ้นทั้งหมดของ ทัง กรุ๊ป ไม่ใช่ชื่อของหนูนะ และทำไมจึงต้องโอนให้พวกเขาด้วย”

ทัง ซอง ไม่ตอบแต่ส่งสัญญาณให้เธอดูเอกสารในมือ

เป็นการจัดการโอนหุ้นซึ่งมีรายละเอียดว่า ทัง กรุ๊ป ยินดีที่จะโอนหุ้น 20% ให้กับชื่อ กู โรลโรล จำเป็นต้องมีลายเซ็นของ ทัง โรลชูว เท่านั้นจึงจะบรรลุผล

ทัง โรลชูว สแกนก่อนที่จะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“มิน่าล่ะ!

"ไม่น่าแปลกใจที่ กู โรลโรล ไม่ได้ตอบโต้ฉัน เธอกำลังคำนวณทรัพย์สินของตระกูลทังอยู่สินะ"

หล่อนคิดปรารถนาที่จะขอให้โอนทรัพย์สินในนามของเธอหลังจากทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้กับเธอ

ทัง โรลชูว รู้สึกว่าโลกทัศน์ของเธอถูกเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเธอก็ฝืนคำพูดออกจากปากของเธอ “คุณฝันกลางวันอยู่หรือเปล่า? คิดจะมาเอาของของฉันงั้นเหรอ?”

ทัง โรลชูว มองไปที่ทั้งสองด้วยความเย้ยหยันและความเย็นชาในดวงตาของเธอ เธอโยนเอกสารเกี่ยวกับการโอนหุ้น 20% ให้ ทัง ซอง ส่งสัญญาณว่าเธอไม่ต้องการลงนามในเอกสาร

ทัง ซอง ดูเหมือนจะคิดไว้แล้ว และไม่ได้พูดอะไรเลย อย่างไรก็ตาม เซา เสี่ยวหวัน ตะโกนออกมาว่า "ทัง โรลชูว พ่อของเธอสัญญาว่าจะแบ่งเงิน 20% สำหรับสินสอดของ โรลโรล เธอต้องเซ็นนะ"

“ทำไมต้องให้ฉันเซ็น? พ่อเป็นคนสัญญากับแม่ของฉัน แม่ทิ้งหุ้นส่วนของทัง กรุ๊ปเอาไว้ให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”

ทัง โรลชูว เยาะเย้ยพวกเขาด้วยการยิ้มเยาะก่อนที่เธอจะหันไปมอง ทัง ซอง เธออธิบายโดยไม่แสดงออกว่า "พ่อ ถึงแม้ว่าพ่อจะบริหาร ทัง กรุ๊ป ตลอดเวลานี้ แต่หนูก็เป็นคนที่เป็นทายาทของตระกูลนี้ มันเป็นสิ่งที่แม่ของหนูทิ้งไว้ให้ ดังนั้นไม่มีใครควรแตะต้องมัน ถ้าพ่อยังต้องการให้หนูเป็นลูกสาวของพ่อ พ่อควรทำให้สองคนนั้นเลิกความคิดเกี่ยวกับทรัพย์สินของหนู หนูจะไม่มีวันเห็นด้วยกับข้อตกลงดังกล่าว"

หลังจากพูดแบบนั้น ทัง โรลชูว ก็หันกลับไปโดยไม่สนใจ ทัง ซอง

เซา เสี่ยวหวัน รู้สึกกังวลและเธอก็รีบออกไปจับมือ ทัง โรลชูว "โรลชูว เธอต้องเห็นด้วยกับพ่อของเธอ พ่อของเธอสัญญากับโรลโรลว่าจะให้เธอ 20% เธอควรฟังผู้อาวุโสของเธอ นอกจากนี้ โรลโรล ต้องการหุ้น 20% นี้เพื่อให้มีหน้ามีตากับตระกูลจี"

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

ทัง โรลชูว สะบัดมือของ เซา เสี่ยวหวันออกด้วยความรังเกียจและยิ้มเยาะ "ฉันได้ให้สินสอดแล้วโดยอนุญาตให้มีการแต่งงานกับ กู โรลโรล และ จี ยินเฟง นอกจากกลั่นแกล้งฉันแล้ว เธอเคยขอโทษฉันหรือเปล่า? ฉันอยากรู้ว่าพวกคุณต้องทำเรื่องไร้สาระมากขนาดไหน!"