คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 142

แม้ว่า ลู เสี่ยวเหยา จะพูดอย่างน่าสงสาร แต่ ทัง โรลชูว ก็ไม่ได้ใส่ใจ

ด้วยรูปลักษณ์ของเขาแล้ว เขาสามารถไปได้ทุกที่ และจะมีผู้หญิงนับไม่ถ้วนที่พุ่งมาหาเขาพร้อมเสนอตัวให้เขา แต่เขาก็ยังคงพูดถึงว่าไม่มีใครอยากแต่งงานกับเขา

ทัง โรลชูว กลอกตามาที่เขา "ทำไมเหรอ คุณคิดว่าการที่ฉันอยู่ข้าง ๆ คุณมันจะทำให้คะแนนนิยมของคุณตกงั้นเหรอ?"

ลู เสี่ยวเหยา พูดขึ้นมาทันที "ใช่ คุณโดดเด่นมาก เมื่อผู้หญิงคนอื่นมองมาที่คุณ พวกเธอจะคิดว่าพวกเธอไม่สามารถเปรียบเทียบกับคุณได้อย่างแน่นอน"

"โอ้ จริงเหรอ? เพราะว่าฉันโดดเด่นมาก คุณคิดจะแย่งฉันจากพี่ชายของคุณไหม?"

ทัง โรลชูว เลิกคิ้วขึ้นและยิ้มให้เขา

เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ มุมริมฝีปากของ ลู เสี่ยวเหยา ก็กระตุกสองครั้ง เขาพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสยดสยอง "พี่สะใภ้ คุณพูดอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ แต่คุณไม่สามารถพูดเรื่องตลกที่คุณต้องการได้ มุกตลกนั้นสามารถฆ่าผมได้เลยนะ!"

“ใช้ไม่ได้เลย!”

ทัง โรลชูว แกล้งทำเป็นดูถูกเขาและจู้จี้ จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมา “ดูเหมือนคุณจะกลัวพี่ชายคุณจริง ๆ นะเนี่ย”

ลู​ เสี่ยวเหยา พูดอย่างเบื่อหน่าย “ไม่มีทางเลือกแล้ว ตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมไม่กลัวอะไรเลย แต่พี่ใหญ่เป็นคนเดียวที่สามารถควบคุมผมได้ เขาคือตัวซวยของผมในชีวิตนี้”

"ฉันบอกให้ได้"

ทัง โรลชูว กลั้นเสียงหัวเราะของเธอ จากมุมของดวงตาของเธอ เธอสามารถเห็นได้ว่ามีผู้คนจำนวนมากกำลังหันไปทางพวกเขา เธอขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้และรีบดึง ลู​ เสี่ยวเหยาไปที่มุมหนึ่ง

“พี่ชายของคุณมาแล้วเหรอ?”

“เขาอยู่ที่นี่แล้ว”

ดวงตาของ ทัง โรลชูว สว่างขึ้นและเธอมองไปรอบ ๆ อย่างใจจดใจจ่อ “เขาอยู่ที่ไหน?”

"อย่ามองนะ เขายังไม่เข้ามา เขาให้ผมเข้ามาทางแขกรับเชิญพิเศษ โชคดีที่ผมไม่ได้เข้ามาทางประตูทางเข้าหลักไม่งั้นผมคงถูกฝูงชนไปแล้ว"

"มันแตกต่างกันงั้นเหรอ? ตอนนี้คุณไม่ได้ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนด้วยงั้นเหรอ?"