คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 156

ทัง โรลชูว รู้สึกงงงวยและสับสนอย่างมาก

การเปิดเผยตัวตนของ ลู ชินจิน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน มีคนแฮ็กเข้าเว่ยป๋อของเธอและโพสต์รูปพวกนั้น

มันจะเป็นใครไปได้?

จุดประสงค์ของฝ่ายตรงข้ามคือไล่เธอออกจากวงการบันเทิงโดยสิ้นเชิง

นั่นเป็นเพราะการที่ ลู ชินจิน ขุ่นเคืองหมายถึงจุดจบของชีวิตในวงการบันเทิง

อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามของเธอไม่รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ ลู ชินจิน ถึงแม้แผนจะล้มเหลว แต่เขาก็มีเจตนาไม่ดีแล้ว

‘แค่เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องห่วงที่รัก ผมจะจัดการเอง’

เมื่อความคิดแล่นพล่านอยู่ในใจของ ทัง โรลชูว ลู ชินจิน ก็ส่งข้อความมาหาเธออีกครั้ง

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงประโยคสั้น ๆ แต่มันก็ทำให้ ทัง โรลชูว สงบลงได้

เธอเชื่อว่าปัญหานี้จะยุติลงด้วยพลังของ ลู ชินจิน และอิทธิพลของ ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป

แต่มันก็เป็นความจริง

เมื่อทุกคนรอดูจุดจบของ ทัง โรลชูว ภาพยอดนิยมเหล่านั้นทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตก็หายไปในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง

ในเว่ยป๋อและในเว็บไซต์ข่าวและวิดีโอมากมาย ข่าวพวกนั้นเกี่ยวข้องกับเขา ทั้งหมดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

หลังจากนั้น ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์ ก็ตอบกลับมาเช่นกัน "หลังจากเจรจากับ คุณทัง เป็นการส่วนตัว เราพบว่าการเปิดโปง ท่านประธานลู เป็นการกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจ เนื่องจากเธอเมาสุรา ดังนั้น ในฐานะผู้ที่เกี่ยวข้อง ท่านประธานลู จึงตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการทางกฎหมายใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตามเรา หวังว่าคุณทัง จะได้เรียนรู้บทเรียนจากสิ่งนี้ นอกจากนี้เราหวังว่าข้อผิดพลาดดังกล่าวจะไม่เกิดขึ้นกับใครอีก มิฉะนั้นเราจะดำเนินการทางกฎหมายอย่างแน่นอน"

ประโยคสั้น ๆ เหล่านี้ขัดกับ "ความผิดพลาด" ของ ทัง โรลชูว ทำเอาคนทั้งวงการบันเทิงตกใจทันที

ทุกคนเชื่อว่า ทัง โรลชูว โชคดีอย่างมากที่สามารถหลบหนีได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บหลังจากตกอยู่ในเงื้อมมือของ ลู ชินจิน

อย่างไรก็ตาม มีบางคนพบว่าข้อความนี้น่าสงสัย

ลู ชินจิน กลายเป็นคนง่ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

พวกเขายังจำได้ว่า บริษัทหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่งถูกบังคับให้ปิดตัวลงในวันรุ่งขึ้นหลังจากเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับ ลู ชินจิน โดยบังเอิญ มันเพิ่งหายไปจากวงการบันเทิงนับจากนั้น

หลายคนรวบรวมปริศนาจากเรื่องนี้

ดูเหมือนว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมือนใครระหว่าง ทัง โรลชูว และ ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ป

"ดีจังเลยนะ มีคนหนุนหลังเนี่ย"

เมื่อเห็นว่าความวุ่นวายที่ทำให้ทุกคนตกใจได้รับการแก้ไขอย่างเงียบ ๆ ซอง อันยี ก็อดไม่ได้ที่จะเก็บริมฝีปากของเธอและอุทานออกมา

ทัง โรลชูว มองไปที่เธออย่างขบขัน "แกก็สามารถหาคนหนุนหลังแบบนี้ได้เหมือนกัน"

"ฉันก็หวังแบบนั้น แต่ฉันจะหาคนหนุนหลงที่ดีเช่นท่านลูได้ที่ไหนล่ะ?"

ซอง อันยี จ้องมองไปที่ ทัง โรลชูว และคร่ำครวญอยู่ในใจของเธอ "แกคิดว่าฉันกำลังมองหากะหล่ำปลีอยู่งั้นเหรอ ฉันจะหาได้ง่ายขนาดนี้ได้ที่ไหน"

"แน่นอน แต่ไม่จำเป็นต้องไปหาใคร ฉันสามารถเป็นกำลังใจให้แกได้ เมื่อตอนฉันร่ำรวยในอนาคต"

"สถานะของแก ตอนนี้เพียงพอแล้วที่จะเป็นกำลังใจให้ฉันได้"

ซอง อันยี ยิ้มขณะที่เธอจำอะไรบางอย่างได้และอุทานออกมา "เออใช่ แล้วแกคิดว่าใครเป็นคนโพสต์? โชคดีนะที่นี่คือคุณลู ไม่งั้นการทำงานหนักของแกในช่วงหลายปีที่ผ่านมาคงสูญป่าว เพราะโพสต์นี้ เราไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปได้"

"ฉันคิดอย่างรอบคอบคนเดียวที่จะทำแบบนั้นกับฉันคือ กู โรลโรล และคงเป็นคนอื่นไม่ได้หรอก แต่ กู โรลโรล แทบจะไม่มาที่ บริษัท ในตอนนี้ เพราะงั้น เธอจึงไม่ควรมีโอกาสโพสต์เรื่องพวกนั้นได้ คนที่ทำเรื่องแบบนั้นได้อีก เป็นไปได้อาจจะเป็น..."

ทัง โรลชูว ยังไม่จบประโยคของเธอในขณะที่เธอมองไปที่ ลู เส้าหลิน อย่างลับ ๆ ซึ่งเป็นความเย็นที่ซ่อนอยู่ในตา

"เป็นไปได้มากเลยนะ ที่แกพูดไป ยัยนั่นอยู่แผนกเดียวกับเรา นอกจากนี้เธอยังสามารถเปิดคอมพิวเตอร์ของแกได้โดยที่บัญชีเว่ยป๋อของแกจะเข้าสู่ระบบโดยอัตโนมัติทุกครั้ง"

หลังจากที่ ทัง โรลชูว เตือนเธอแล้ว ซอง อันยี ก็เข้าใจประเด็นสำคัญของสิ่งที่เกิดขึ้น

“เธอต้องเป็นผู้ร้ายแน่ ๆ เราเข้าใจไม่ผิดหรอก”

ทัง โรลชูว เหล่ตาของเธอบ่งบอกถึงอันตรายที่ซ่อนอยู่ในรูม่านตาที่สวยงามของเธอ