คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 209

ผู้หญิงคนนี้รับมือได้ยากจริง ๆ

หลี่ น่า ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อช่วย ทัง โรลชูว ออกจากสถานการณ์นี้

อย่างไรก็ตาม ทัง โรลชูว พูดออกไปก่อนเธอเสียอีก เธอพูดด้วยน้ำเสียงเฉื่อยชาเล็กน้อย "กรรมการผู้จัดการ ดูเหมือนคุณจะมีความคิดเห็นมากมายเกี่ยวกับการเป็นรองผู้จัดการของฉัน"

ซู เทียนอ้าย กล่าวอย่างรุนแรง "ฉันแค่มองจากมุมมองของฉัน ไม่จำเป็นที่ฝ่ายสื่อจะต้องมีรองผู้จัดการสองคน ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณจะถูกปลดออกจากตำแหน่งของคุณ!"

ท่าทางของเธอบอกพวกเขาว่าไม่มีที่ว่างสำหรับการสนทนา

เมื่อคนรอบข้างได้ยินก็พากันส่ายหัว สายตาของพวกเขามองไปที่ ทัง โรลชูว ด้วยความสงสาร

พวกเขาหลายคนถึงกับคิดในใจว่า "ทัง โรลชูว คนนี้เป็นตัวก่อปัญหาจริง ๆ ทุกที่ ที่เธอไปเธอมักจะทำให้ใครบางคนขุ่นเคือง"

ทัง โรลชูว เดาอยู่แล้วว่าเธอจะพูดแบบนั้น เธอระเบิดเสียงหัวเราะเยือกเย็นทันที "กรรมการผู้จัดการ คุณเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการมากนะคะ แต่ฉันกลัวว่าคุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะถอดฉันออกจากตำแหน่ง ในตอนนั้นคณะกรรมการตัดสินใจที่จะเลื่อนตำแหน่งฉัน หากคุณมีความกล้าคุณควรนำติดตัวไปด้วยแทนที่จะมาแสดงที่นี่"

"คุณพูดอะไร?"

การโต้แย้งของ ทัง โรลชูว ทำให้ใบหน้าของ ซู เทียนอ้าย ก้มลงไปในทันที

คนรอบข้างอ้าปากค้าง พวกเขาต่างหวาดกลัวกับความกล้าของ ทัง โรลชูว ที่จะพูดคุยกับเธอ

"ผู้หญิงคนนี้กล้าหาญมาก! เธอไม่อยากอยู่ในบริษัทแล้วเหรอ?"

"กรรมการผู้จัดการคุณและฉันเป็นคนฉลาดทั้งคู่ มีคนมากมายที่นี่ แต่คุณก็มุ่งเป้าไปที่ฉันเท่านั้นคุณพยายามแก้แค้นให้ กู โรลโรล เหรอ? ฮ่าฮ่า และจากประสบการณ์หลายปี เรื่องราวที่ไม่ดี... เช่นนั้น จุดดีที่ฉันลองยกขึ้นมา แต่นั่นเป็นเพียงข้อแก้ตัวเท่านั้น ฉันทำดีที่สุดเพื่อบริษัทมาโดยตลอด ทุกคนรู้ดีว่าฉันสร้างผลงานอย่างไร คุณต้องการใช้ประโยชน์จากบทบาทของคุณเพื่อดำเนินการตามแผนสกปรกของคุณ ฉันบอกคุณได้แค่นี้ คุณกำลังเลือกคนผิด!”

ทัง โรลชูว ดูเหมือนจะไม่สนใจสายตาที่ตกตะลึงของคนรอบข้าง

ซู เทียนอ้าย ต้องการแสดงความแข็งแกร่ง จากนั้นเธอก็ต้องแข็งแกร่งกว่าเธอ เธออยากจะรู้ว่าเธอจะรับไหวไหม!

เงียบไปหมด!

ทั้งห้องประชุมเต็มไปด้วยความเงียบงัน ดูเหมือนว่าจะมีร่องรอยของดินปืนที่เผาไหม้อยู่ในอากาศ

ไม่มีใครกล้าส่งเสียงเพราะกลัวว่าจะตกเป็นเป้าหมายต่อไป

ใบหน้าของ ซู เทียนอ้าย เปลี่ยนเป็นสีซีด

ในฐานะกรรมการผู้จัดการตำแหน่งของเธอสูงและมีอำนาจมาก แม้ว่าเธอต้องการที่จะยิง ทัง โรลชูว แต่ก็ไม่มีใครกล้าคัดค้าน

อย่างไรก็ตาม ทัง โรลชูว ชี้ให้เห็นถึงอคติส่วนตัวของเธออย่างรุนแรง ถ้ายิงเธอมาถึงจุดนี้จริง ๆเธอคงไม่มีใครอยู่ข้างเธอแน่ ๆ ในอนาคต

ซู เทียนอ้าย เดือดดาลด้วยความโกรธ

ด้วยสถานะของเธอไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ทุกคนก็จะประจบสอพลอและมองเธอ

แต่เธอไม่เคยคาดหวัง ทัง โรลชูว ที่เคยอ่อนโยนและอ่อนแอ และมักจะเรียกเธอว่า "พี่เทียนอ้าย” อย่างเชื่อฟังทุกครั้ง จะมาเปิดเผยเธอแบบนี้ต่อหน้าทุกคน

"ดีมาก ทัง โรลชูว!"

ซู เทียนอ้าย นิ่งเงียบเป็นเวลานาน เธอพยายามระงับความโกรธที่เดือดพล่านของเธอจากนั้นก็ดุ ทัง โรลชูว "ทัง โรลชูว นี่คือบริษัท ไม่ใช่ที่เล่นสำหรับคุณ ที่จะกระทำอย่างนี้ และนี่เป็นทัศนคติที่ดีเมื่อพูดคุยกับหัวหน้าของคุณเหรอ?"

"ฉันจะปฏิบัติต่อหัวหน้าที่น่าเคารพเท่านั้น แต่คุณใช่คนแบบนั้นหรือเปล่า?"

ทัง โรลชูว ปล่อยเสียงหัวเราะเยือกเย็นและวิพากษ์วิจารณ์เธอต่อไป “พวกเราทุกคนที่นี่ คือที่ที่เราอยู่ในวันนี้เพราะเราทุ่มเทอย่างหนัก และทุ่มเทในฐานะกรรมการผู้จัดการที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง สิ่งแรกที่คุณทำคือเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากการทำงานหนักของเรา เราไม่ได้ต่อต้านผลประโยชน์ของบริษัท และเราได้รับตำแหน่งของเราด้วยความสามารถของเราเอง ดังนั้นฉันขอถามได้ไหมว่า คุณเป็นใครที่จะปลดเราออกจากตำแหน่งของเรา?"