คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 216

หลังจากกลับไปที่แผนกสื่อมวลชน หลี่ น่า ก็เรียกทุกคนมาประชุม

ในขณะที่ซีอีโอและหัวหน้าคนใหม่เพิ่งเข้ามาแทนที่ หลี่ น่า ก็ตระหนักดีว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายของบริษัท ดังนั้นเธอจึงเตือนคนอื่น ๆ ให้ทำงานหนักและเชื่อฟังเพื่อที่จะไม่สร้างความประทับใจที่ไม่ดีให้กับซีอีโอคนใหม่ของพวกเขา

ลู เส้าหลิน มีความคิดมากมายในใจของเธอ ในขณะที่เธอหันไปถาม หลี่ น่า อย่างกะทันหัน "ผู้จัดการคุณรู้ไหมว่าทำไมคุณเซินถึงมาที่บริษัทข่าวบันเทิงไทม์? ฉันได้ยินมาว่าเขามีธุรกิจขนาดใหญ่ในต่างประเทศมันจริงไหม?"

"ฉันไม่แน่ใจ" หลี่ น่า เหลือบมองเธอเล็กน้อย "ธุรกิจของซีอีโอของเราเป็นเรื่องส่วนตัวของเขาและเราไม่มีสิทธิ์ตั้งคำถาม ดังนั้นคุณควรคิดว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ งานของเราคือการได้ทำข่าว เพื่อพาดหัวข่าวในนิตยสารรายสัปดาห์ในสัปดาห์หน้า"

"เอ่อ…"

ลู เส้าหลิน ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม ดวงตาของเธอซ่อนความคิดไว้ภายในของเธอ

ซอง อันยี โค้งริมฝีปากของเธอและยิ้มอย่างเยาะเย้ย “ลองดูคนแถวนี้สิ เธออยากแปลงร่างเป็นนกฟีนิกซ์จากการแต่งงานเหรอ?”

ท่าทีของ ลู เส้าหลิน เปลี่ยนไป “ซอง อันยี เธอกล้าดียังไง!”

"ไม่นี่ ฉันแค่พูดแบบลอย ๆ อาจไม่ได้หมายถึงเธอนี่นา"

ซอง อันยี ยิ้มอย่างชั่วร้าย

ลู เส้าหลิน โกรธมาก เธอกำลังจะตอกกลับ แต่ หลี่ น่า เปิดปากพูดว่า "หยุดเถียงกันซะ อย่าลืมทำงานของคุณให้ดี อีกอย่างซีอีโอคนใหม่ไม่ใช่ผู้ชายง่าย ๆ ระวังคำพูดของคุณด้วย ไม่เช่นนั้นคุณอาจโดนไล่ออก"

หลี่ น่า ไม่ได้ขู่พวกเธอเลย จากทัศนคติของซีอีโอคนใหม่ในวันนี้ เธอสามารถบอกได้ว่าเขาไม่ใช่คนง่าย ๆ แน่

หลังจากปิดการประชุมแล้ว หลี่ น่า ก็เรียกให้ ทัง โรลชูว มาคุยด้วย "เสี่ยวทัง เธอรู้ไหมว่าใครคือซีอีโอคนใหม่?"

ทัง โรลชูว พยักหน้า "รู้ค่ะ คุณชายเซินจากตระกูลเซิน ข่าวลือของเขาดังมาก"

“เธอรู้จักเขาเป็นการส่วนตัวไหม?” หลี่ น่า ถามอีกครั้ง

ทัง โรลชูว ตกตะลึงและหัวเราะออกมา "ผู้จัดการคะ ทำไมคุณถามฉันแบบนั้น? ฉันไม่รู้จักเขา คนอย่างฉันจะรู้จักคนจากตระกูลเซินได้ยังไง"

"จริงเหรอ?"

หลี่ น่า ไม่เชื่อเธอ

ท่าทีของ เซิน โมเฟย ในวันนี้แสดงให้เห็นถึงความพยายามในการปกป้อง ทัง โรลชูว

เธอสงสัยมากเกินไปเหรอ?

หลี่ น่า ไม่เข้าใจและเธอถาม ทัง โรลชูว อยู่พักหนึ่ง อย่างไรก็ตามเธอทำได้เพียงแค่ถอนหายใจ เมื่อไม่พบร่องรอยของการโกหกของเธอ "ออกไปได้ ฉันไม่มีอะไรจะถามแล้ว"

‘บางทีมันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ!’

...

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ภายในห้องทำงานซีอีโอของบริษัทข่าวบันเทิงไทม์

เซิน โมเฟย กำลังนั่งอยู่บนโซฟาอย่างเกียจคร้านและเรียกใครบางคน ขาเรียวยาวของเขาวางลงบนโต๊ะ และตอนนี้เขากำลังแสดงท่าทางที่น่าเกลียดของเขา เขาดูขี้เล่นและไม่ไยดี

“ลูกพี่ลูกน้อง ผมได้จัดการเรื่องที่พี่ร้องขอแล้ว”

เซิน โมเฟย พูดด้วยความเคารพกับชายคนนั้นที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ไม่เหลือแม้แต่ความหยิ่งของเขาไว้เลย

"ไม่มีช่องโหว่ใช่ไหม?"

"ไม่แน่นอน เชื่อในความสามารถของผมสิ"

เซิน โมเฟย ยกคางของเขาอย่างภาคภูมิใจและถามอย่างสงสัย "อย่างไรก็ตาม ทัง โรลชูว คือใครกันแน่ ทำไมต้องเรียกตัวผมกลับมาด้วย?"

"เธอ…คือภรรยาของฉัน!"

"อะไรนะ?"

เซิน โมเฟย เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจพร้อมกับปากของเขาที่ขยายใหญ่จนสามารถยัดไข่ทั้งใบลงไปได้ "ฮ่า ๆ ๆ ไม่ต้องมาโกหก!"

“ฉันดูเป็นคนอย่างนั้นเหรอ?”