คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 236

ทัง โรลชูว ยิ้มเมื่อเธอพูดเสร็จ ดวงตาของเธอเย็นชาราวกับหิมะในเดือนธันวาคม

ผู้หญิงเหล่านั้นที่ล้อมรอบ ลู เส้าหลิน รู้สึกรำคาญกับการดูถูกของเธอในทันที

พวกเขาเดินไปหา ทัง โรลชูว ทีละคน

"ทัง โรลชูว เธอหมายความว่าไง?"

"ทัง โรลชูว อย่าคิดว่าเธอจะทำอะไรก็ได้เพียงเพราะซีอีโอชอบเธอ!"

"เกือบลืมไปเลยว่าผู้หญิงที่เดทกับคู่หมั้นของพี่สาวเธอเป็นใคร เธอกล้าพูดได้ยังไงว่าคนอื่นหยิ่งและฝันกลางวัน ช่างกล้าจริง ๆ!"

"...”

พวกเขาพูดทีละคน ทัง โรลชูว ยิ้มอย่างใจเย็นและไม่แสดงอาการโกรธอะไรทั้งนั้น

"เธอ..."

ซอง อันยี โกรธเกรี้ยวแตกต่างจาก ทัง โรล ชูวที่สงบ

ทัง โรลชู ตบไหล่ของเธอ และขอให้เธอใจเย็น ๆ

เมื่อเธอเห็นความสงบของโรลชูว ความโกรธที่ร้อนแรงของ ซอง อันยี ก็ค่อย ๆ หายไป

นั่นเป็นเพราะเธอรู้ว่าโรลชูว จะไม่ปล่อยให้ผู้หญิงที่เสียงดังเหล่านั้นได้หลุดมือไปง่ายๆ

อันที่จริง ทัง โรลชูว คว้าถ้วยน้ำชาบนโต๊ะและสาดไปที่ ลู เส้าหลิน และผู้หญิงคนอื่น ๆ

“กรี๊ดด!”

ทันใดนั้นในห้องทำงานขนาดใหญ่ก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น

“น่าเสียดายที่นี่เป็นเพียงถ้วย ไม่ใช่ถังขยะ!”

ทัง โรลชูว จ้องไปที่ถ้วยน้ำชาที่เธอถือ และเม้มริมฝีปากด้วยความเสียใจ

“นั่นคือน้ำร้อนที่ฉันเพิ่งริน”

เมื่อเห็นเพื่อนของเธอทำตัวน่ากลัวขนาดนี้ ซอง อันยี ก็อยากจะสนับสนุน แต่เธอกลัวว่าพวกนั้นอาจถูกน้ำร้อนลวก หากเป็นเช่นนั้นพวกเธอก็จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตและขอเงินค่าทำขวัญจากเธออย่างแน่นอน