คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 249

หลังจากที่พวกเขาได้รับรู้ว่าตัวตนจริง ๆ ของพวกเขาคือใคร เซิน โมเฟย ก็พยามหาข้ออ้างต่าง ๆ เพื่อที่จะให้ ทัง โรลชูว มาที่ห้องทำงานของเขา

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากการพบกันโดยบังเอิญสองสามครั้งแต่หลังจากการนัดเจอส่วนตัวมากขึ้น ก็มีข่าวลือเกิดขึ้นในบริษัท

บ้างก็ว่า ทัง โรลชูว เป็นเด็กของ เซิน โมเฟย

บ้างก็พูดว่าที่ เซิน โมเฟย เข้ามาซื้อกิจการ ไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ก็เพราะ ทัง โรลชูว

บ้างก็แต่งเรื่องกันไปเป็นฉาก ๆ นินทากันไปว่าเป็นเรื่องน้ำเน่าชิงดีชิงเด่นของพวกครอบครัวผู้ดี

พวกเขาพูดกันว่า ทัง โรลชูว เป็นรักแรกของ เซิน โมเฟย ทั้งสองรักกันแต่ไม่ได้รับการยอบรับจากตระกูลเซิน

เมื่อ ซอง อันยี นำเรื่องเหล่านั้นมาเล่าให้ ทัง โรลชูว ฟังนั้นตาของเธอกระตุกพร้อมกับโอดครวญ “เรื่องเหลวไหลทั้งเพ นี่มันนิยายน้ำเน่าชัด ๆ”

“ทำไมพวกเขาไม่พูดว่าฉันเป็นแม่เลี้ยงของ เซิน โมเฟย ไปเลยล่ะ รักร่วมสายเลือดยิ่งน่าตื่นเต้นออก”

ซอง อันยี ถึงกับพูดไม่ออก

มีแค่เธอเท่านั้นที่เอาข่าวลือเหล่านี้มาทำให้เป็นเรื่องตลบขบขันได้

จริง ๆ แล้ว ทัง โรลชูว ไม่ได้อยากจะทำให้มันเป็นเรื่องตลกขบขันอะไร แต่เธอไม่คิดว่าจะต้องไปใส่ใจกับเรื่องเหลวไหลที่ไม่ได้เป็นจริงเหล่านั้น ยิ่งเธอไปต่อปากต่อคำกับคนเหล่านั้นก็จะยิ่งทำให้เรื่องนินทาเลวร้ายลงไปอีก

คนที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ท้ายที่สุดก็จะหลุดพ้นจากข่าวลือเหล่านั้นเอง

เธอจึงทำงานและพักผ่อนใช้ชีวิตต่อไป ข่าวลือพวกนั้นทำอะไรเธอไม่ได้หรอก

แต่คนอื่นก็ไม่สามารถยั้งความอยากรู้อยากเห็นได้

“เฮ้ นั่นไม่ใช่ภรรยาในอนาคตของท่านประธานเราเหรอ?”

ทัง โรลชูว กำลังเดินเข้ามายังห้องพักพนักงานพร้อมกับแก้วในมือ ขณะที่เสียงเสียดเสียนินทาลอยเข้ามั้ง

เธอหันมองไปยังต้นทางของเสียงนั้นและพบว่ามาจากเจ้ากรรมนายเวรของเธอ ลู เส้าหลิน

เธอเลิกคิ้วสูง ลู เส้าหลิน เป็นคนที่ยิ่งต่อปากต่อคำด้วยก็ยิ่งไม่จบสิ้น

ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเมินเฉย