คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 271

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องทางหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส ทำให้มีแสงแดดบาง ๆกระทบกับพื้นห้อง

หลังจากที่เจียวไข่จนสุกเสร็จแล้ว ทัง โรลชูว ก็เงยหน้าขึ้นมามองชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ

แสงแดดสาดส่องเขา ทำให้ร่างกายของเขาดูดี และหล่อเหลามากขึ้น

เขากำลังดื่มนมขณะอ่านหนังสือพิมพ์ ทำให้ตอนนี้เขาดูมีสมาธิ และจริงจัง

“ตั้งใจทานอาหารนะ ถ้าวอกแวกเดี๋ยวอาหารไม่ย่อยนะ”

ทัง โรลชูว พึมพำเพราะรู้สึกไม่พอใจ ชายที่นั่งตรงข้ามเธอได้ยินสิ่งที่เธอพูดจึงเงยหน้าขึ้น และมองมาที่เธอ

"นั่นคือสิ่งที่แม่ของฉันเคยบอกน่ะ" ทัง โรลชูว พูด การพูดถึงพ่อแม่ช่วยเพิ่มความน่าเชื่อถือของคำพูดเสมอ

ลู ชินจิน พับหนังสือพิมพ์อย่างสวยงาม และวางไว้ข้าง ๆ จากนั้นเขาหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "ถ้าแม่ยายของผมพูดอย่างนั้น ผมจะไม่เชื่อฟังเธอได้ยังไงล่ะ?"

ทัง โรลชูว เหล่ตาของเธอ “คุณกำลังเล่นมุกเหรอ?”

“ผมคงไม่กล้าหรอก” ลู ชินจิน อดยิ้มไม่ได้

ทัง โรลชูว มองเขาอย่างไม่พอใจ เธอหยิบไข่ดาวแล้ววางลงบนจานของเขา “ไข่นี้เจียวได้พอดี อร่อยมากเลยนะ ลองทานดูสิ”

เขามองลงไปที่ไข่ดาวสีน้ำตาลทองบนจานแล้วเงยหน้าขึ้นมองเธออีกครั้ง ช่องเขาเหมือนคาดหวังอะไรสักอย่าง

เขาจึงจับตะเกียบคีบไข่ขึ้นมาแล้วกัดเบา ๆ

“เป็นยังไงบ้าง?” เธอถามอย่างกระตือรือร้น

เขาลิ้มรสมันอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นไม่นานสายตาที่จ้องมองเขาอย่างใจจดใจจ่อ ให้เขาพูดว่า "อร่อยจัง"

หน้าของเธอค่อย ๆ มีความสุขขึ้นมา เธอยิ้มกว้างขณะที่เธอพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ฉันเป็นคนเจียวเอง"

ลู ชินจิน มองเธอด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเอ็นดูเธอ

“ฉันเหมาะสมที่จะเป็นภรรยาที่ดีของคุณ” ทัง โรลชูว กล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม

“ใช่ คุณเป็นภรรยาที่ดีมากอยู่แล้ว”

เมื่อได้รับคำตอบจากเขา เธอก็รู้สึกมีความสุขยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่เสียอีก