คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 28

ทั้งคู่รับประทานอาหารเย็นอย่างอิ่มหนำสำราญ ทัง โรลชูวดื่มไวน์และรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เธอรู้สึกเบาหวิวเมื่อพวกเขาออกจากร้าน

เมื่อกลับถึงบ้าน ขณะที่ ลู ชินจินถอดเสื้อคลุมของเขาออก เขาก็บอกเธอว่า “คุณไปอาบน้ำก่อน”

"ตกลง"

แก้มของเธอแดงเหมือนลูกมะเขือเทศ ขณะที่เธอเดินไปที่ห้องน้ำอย่างไม่มั่นคง

สี่สิบนาทีต่อมาเธอก็อาบน้ำเสร็จและออกมา เธอพูดกับลู ชินจินที่นั่งอยู่บนโซฟาว่า "เสร็จแล้ว ตาคุณ"

ลู ชินจินเงยหน้าขึ้นมองเธอ เมื่อเห็นผมยาวของเธอกระจัดกระจายเต็มไหล่ขณะที่เปียก เขาก็ขมวดคิ้ว “มานั่งตรงนี้สิ”

“อืม”

ทัง โรลชูวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็นั่งลงข้าง ๆ เขา

ลู ชินจินไม่ได้พูดอะไร เขาลุกขึ้นไปหาไดร์เป่าผมและเริ่มเป่าผมให้แห้ง

ในตอนแรกทัง โรลชูวรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย “ฉันทำเองได้”

"อยู่นิ่ง ๆ" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

ทัง โรลชูวหันกลับจากความคิดของเธอ เธอสะบัดผมไปมาและยิ้มสดใสให้เขา

สายตาของลู ชินจินค้างราวกับว่าเขาถูกมนต์สะกด เขาไม่สามารถละสายตาไปจากใบหน้าของเธอได้เลย

ภายใต้การส่องสว่างของแสง ผมยาวของเธอ เป็นเหมือนน้ำตก โดยเน้นให้เห็นภาพที่ละเอียดอ่อนของเธอ แก้มของเธอโปร่งแสง คิ้วของเธอบางราวกับน้ำนิ่งและดวงตาของเธอซ่อนความเปร่งประกายไว้ในนั้น รอยยิ้มของเธอมีเสน่ห์ และชุดนอนผ้าไหมบ่งบอกถึงสรีระอันงดงามของเธอ คงจะไม่มีคำใดสามารถอธิบายภาพนี้ได้อย่างเหมาะสม

บางทีเธออาจจะยังคงมึนงง ผิวของเธอถูกเคลือบด้วยสีชมพูที่น่าดึงดูด มันเริ่มจากใบหน้าของเธอไปที่คอของเธอ เธอมีเสน่ห์มากจนทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง

หัวใจที่แข็งกระด้างอ่อนลงในทันที ลู ชินจินไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป เขาคว้าเอวของเธอเข้ามาและโน้มตัวเข้ามาเพื่อจูบเธอ