คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 281

ทัง โรลชูว งัวเงียตื่นขึ้นมา เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ แล้วพบว่าไม่ใช่สถานที่ที่คุ้นเคย เธอกระเด้งตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

เลิกผ้าห่มที่คลุมตัวเธอขึ้น ก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เธอยังคงใส่เสื้อผ้าอยู่

หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ เธอจึงมองสำรวจไปรอบ ๆ ห้อง

ห้องขนาดใหญ่ ตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ทำให้ภายในห้องดูเรียบง่ายและสงบ มันคือห้องของผู้ชาย

‘‘ฉันมาทำอะไรที่นี่?”

ความทรงจำสุดท้ายในงานเมื่อตอนเย็นผุดขึ้นมาในหัว เธอจำได้ว่าเธอไปที่งานเลี้ยง เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับ ลู เซียวเหยา และเธอได้พบกับแฟนคลับของเธอ เซิน เฉียน

“เซิน เฉียน!”

นัยน์ตาเธอเบิกกว้างเมื่อนึกขึ้นได้ว่าความทรงจำสุดท้ายของเธอคือดื่มไวน์จากแก้วที่รับมาจาก เซิน เฉียน

“พี่ โรลชูว ฉันขอโทษนะ ฉันถูกบังคับให้ทำ ถ้าจะโทษก็ไปโทษ ซู เทียนอ้าย แทนเถอะนะ”

เธอจำได้ลางๆว่าได้ยิน เซิน เฉียน พูดประโยคนี้ตอนที่สติของเธอกำลังจะดับวูบไป

เธอไม่แน่ใจนักว่าหล่อนได้พูดเช่นนั้นจริง ๆ หรือเปล่า

ถ้า ซู เทียนอ้าย กับพรรคพวกจ้องจะทำร้ายเธอจริง เธอจะหนีออกมาได้อย่างไร้รอยขีดข่วนแบบนี้เหรอ และอีกอย่างเธอไม่ควรจะมาอยู่ที่นี่!

แต่อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เวลาจะมานึกถึงเรื่องพวกนั้น เธอห่วงเรื่อง ชินจิน มากกว่า เขาคงเป็นกังวลที่เธอหายตัวไป

“ว่าแต่ฉันอยู่ที่ไหนกัน?”

คำถามยังคงติดอยู่ไหนหัว เธอลุกออกจากเตียง ก้าวเท้าลงบนพรมหนังแกะนุ่ม เธอเดินไปที่หน้าต่างด้านข้างและดึงม่านที่หนักให้เปิดออก แสงจ้าของดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้อง

ด้วยแสงจ้าที่สาดส่องเข้ามาอย่างกะทันหันทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัวนักโดยไม่รู้ตัวเธอยกมือขึ้นมาบังแสงจ้า เมื่อเริ่มชินกับแสงเธอจึงค่อย ๆ ลดมือลง และจ้องออกไปยังนอกหน้าต่าง

ตึกสูงตั้งตระหง่านต่อหน้าเธอ แสงแดดที่ตกกระทบและสะท้อนลงบนตึกราวกับกระจกใสก็ไม่ปานส่องเข้ามาที่หน้าเธอ

มันคือตึกของ ลู กรุ๊ป ปิง เซิง ทาวเวอร์ ตึกสูงโดดเด่นที่สำคัญของเมืองปักกิ่ง

เธอรู้แล้วว่าตอนนี้เธออยู่ตรงข้ามตึกนี้ เธออยู่ที่คอร์ทยาร์ด วิวตึกคอนโดมิเนี่ยมที่แสนหรูหรา สนนราคาห้องก็อยู่ที่สองสามแสนหยวนต่อตารางเมตร