คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 286

ลู ชินจิน ดึง ทัง โรลชูว ออกมา

“พี่สะใภ้…” ลู เซียวเหยา โอดครวญ

เห็นเช่นนั้น หยิง เสี่ยวเซียว ส่ายหัว พร้อมกับถอนหายใจ ตบบ่าเขาเบา ๆ เธอพยายามปลอบใจเขา “ภาวนาให้ตัวเองรอดเถอะนะ ลู เซียวเหยา”

“หยิง เสี่ยวเซียว เธอคงดีใจสุด ๆ ไปเลยสินะที่เห็นฉันงานเข้าอย่างนี้” ลู เซียวเหยา ถามออกมาอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยจากเธอ

หยิง เสี่ยวเซียว เบิกตากว้างพร้อมแสร้งทำเป็นตกใจ “ไม่นะ นี่นายรู้ด้วยหรอ?”

“หยิง เสี่ยว เซียว!” ลู เซียวเหยา กัดฟันแน่น ตะโกนเน้นชื่อเธอทีละคำดังลั่น

“เห้อ ฉันได้ยินมาว่าที่แอฟริกาใต้มียุงเยอะมาก ไหนจะเชื้อโรคอีก ดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยแล้วกันนะ”

หยิง เสี่ยวเซียว ส่งยิ้มอย่างรักใคร่แต่แฝงด้วยความสะใจให้กับเขา

เธอไม่สนใจเสียงอวดครวญของเขา แต่กลับเดินหนีไปอย่างเฉิดฉาย

ทัง โรลชูว โดน ลู ชินจิน ลากมายังอีกห้องนึง เธอรู้ว่าที่ ลู เซียวเหยา เข้ามาขอร้องให้เธอยกโทษให้เป็นแค่การแสดง แต่ก็อดรู้สึกผิดต่อเขาไม่ได้ก็เขาอุตส่าห์เรียกเธอ “พี่สะใภ้” อย่างเว้าวอนขนาดนั้น

“ชินจิน เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของ เซียวเหยา เลย อย่าลงโทษเขาเหมือนที่คุณลงโทษ โมเฟย เลยนะ”

ทัง โรลชูว ขอร้องให้ ชินจินให้อภัย ลู เซียวเหยา แทนเขา เพราะเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นก็เพราะเธอเองทั้งนั้น เธอไม่อยากให้ใครต้องมารับผิดแทนความผิดพลาดของเธอ

ลู ชินจิน ก้มหน้าลงมา จ้องลึกเข้าไปในยังนัยน์ตาใสเเจ๋วของเธอ ริมฝีปากของเขาหยักเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น “ถ้าเช่นนั้น คุณเองก็ต้องถูกลงโทษไปกับเขาด้วย”

“หืม?” ทัง โรลชูว เบิกตากว้างด้วยความตกใจและงุนงง “ทำไมฉันต้องโดนลงโทษด้วยล่ะ?”

“เพราะคุณไม่เชื่อฟังคำสั่งผม”

เพียงเหตุผลง่าย ๆ ที่ทำให้ ทัง โรลชูว พูดไม่ออก เธอเองไม่ได้เชื่อฟังในสิ่งที่เขาบอกอย่างที่เขาต้องการ เธอยืนกรานที่จะไปงานเลี้ยงให้ได้ทั้ง ๆ ที่เขาขอไว้ และก็ยังยืนกรานว่าเธอดูแลตัวเองได้