ทัง โรลชูว และ ลู เซียวเหยา ถึงกับทำตัวไม่ถูก
ที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง พวกเขาแค่เดินผ่านมาเท่านั้น และคนด้านในก็พูดกันเสียงดังมาก
พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากจะได้รับฟังเรื่องราวเหล่านั้น
เซิน เฉียน ตัวแข็งทื่อไปชั่วครู่ก่อนจะรีบปาดน้ำตาทิ้ง เธอร้องออกมาด้วยความตกตะลึง “พี่ โรลชูว”
ทัง โรลชูว ยิ้มให้เธอเล็กน้อย “สวัสดี”
เสียงของเธอราบเรียบและเหินห่าง ไม่มีความกระตือรือร้นเหมือนเมื่อครั้งในงานเลี้ยง
เซิน เฉียน จับปลายด้านล่างเสื้อไว้อย่างไม่รู้ตัว ราวกับว่านั่นจะช่วยมอบความกล้าให้เธอเผชิญหน้ากับโรลชูว
ลู เซียวเหยา มองสำรวจ เซิน เฉียน อย่างตั้งคำถาม เธอใส่ชุดของกองละคร เธอคงจะเป็นนักแสดงเช่นกัน อย่างไรก็ตามเขารู้สึกคุ้นหน้าเธออย่างบอกไม่ถูก
เขาจึงถามขึ้น “พี่สะใภ้ พี่รู้จักเธอเหรอ?”
เธอเอียงหัวของเธอก่อนจะตอบกลับนิ่ม ๆ “เธอคือ ผู้หญิงที่เดินชนกับนายในงานเลี้ยงไง”
“นั่นไม่ใช่…?” ดวงตาของ ลู เซียวเหยา เบิกกว้างอย่างความตกตะลึง
ทัง โรลชูว ผยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะพูดกับ เซิน เฉียน “เราไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง ไม่ต้องห่วง พวกเราไม่บอกใครหรอก”
เธอคิดว่า เซิน เฉียว รู้สึกไม่สบายใจเพราะพวกเขาได้ยินสิ่งที่เธอทะเลาะกัน และกังวลว่าพวกเขาจะนำเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นต่อ
เพราะเธอเองก็ทำงานในสายข่าว และ เซิน เฉียว ก็เป็นดารา
“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก พี่โรลชูว”
เซิน เฉียว อยากจะอธิบายแต่ก็โดน ทัง โรลชูว ตัดบท “งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะ”
เธอยิ้มให้อย่างสุภาพและห่างเหิน ก่อนจะเดินผ่านเธอไป
ลู เซียวเหยา หันไปมองเธอด้วยสายตา เย็นชาก่อนจะเดินตาม ทัง โรลชูว ไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม