คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 319

ประตูห้องทำงานถูกผลักเปิดจากข้างนอก แล้วร่างเพรียวก็เดินเข้ามา

"พี่..."

เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในห้อง เซิน โมเฟย แทบจะอุทานด้วยความประหลาดใจ โชคดีที่เขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนคำพูดเป็น "คุณมาที่นี่ทำไม รองผู้จัดการทัง?"

ทัง โรลชูว เดินเข้ามาและยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะหันไปมอง กู โรลโรล เธอโค้งริมฝีปากของเธอและอธิบายว่า "ฉันมาที่นี่เพราะฉันได้ยินมาว่ามีคนมาสร้างปัญหาที่นี่"

กู โรลโรล หันหน้ามามองเธอ

นั่นคือสถานการณ์เมื่อศัตรูเห็นกันและกัน

ทัง โรลชูว สามารถมองเห็นความเกลียดชังในสายตาของ กู โรลโรล ได้อย่างชัดเจน ถ้า กู โรลโรล ถือมีดอยู่ตอนนี้ เธอจะต้องรีบเข้าฆ่า ทัง โรลชูว อย่างแน่นอน

กู โรลโรล ดูแย่มาก เธอชอบแต่งหน้าหนักมาก แต่วันนี้เธอไม่ได้แต่งหน้าเลย ใบหน้าและริมฝีปากของเธอซีด มันทำให้เธอดูแก่กว่าที่เคยเป็นมาก

นั่นเป็นสิ่งที่ ทัง โรลชูว ไม่เคยคิดเลย

เดิมทีเธอคิดว่าเธอใช้ประโยชน์จากลูกของเธอ เพราะเธอไม่ผูกพันกับลูกเลย แต่ดูเหมือนเธอจะเข้าใจผิด

เธอเหลือบไปมองหน้าท้องของ กู โรลโรล อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอรู้สึกผิดและเสียใจเป็นอย่างมาก

กู โรลโรล ไม่ผิด แท้จริงแล้วเธอเป็นคนฆ่าเด็กทางอ้อม

เธอเม้มริมฝีปากและหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะจ้องไปที่ กู โรลโรล ด้วยความจริงใจ "เรื่องเด็ก ฉันขอโทษ"

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ กู โรลโรล ก็ตกตะลึงเล็กน้อยก่อนที่เธอจะตะคอก "ทัง โรลชูว หยุดปลอมได้แล้ว เธอคงดีใจมากสินะที่ลูกของฉันจากไปแล้ว เธอคงคิดว่านี่สมควรแล้วเพราะฉันแย่งยินเฟงไปจากเธอ"

“ฉันไม่เคยมีความคิดแบบนั้นเลย” ทัง โรลชูว ส่ายหัว "กู โรลโรล ฉันไม่ได้ใจร้ายเท่าเธอ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า..." จู่ ๆ กู โรลโรล ก็หัวเราะออกมาดัง ๆ เธอจ้องไปที่ ทัง โรลชูว ด้วยสายตาที่หดหู่และเย็นชาราวกับหิมะในเดือนธันวาคม

"ทัง โรลชูว ทำไมฉันไม่ฆ่าเธอ แล้วโทษว่าเป็นอุบัติเหตุกันนะ"

น้ำเสียงที่เศร้าหมองของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง