คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 321

เจ็บ

มันเจ็บมาก

คำด่าที่บ้าคลั่งของ กู โรลโรล เสียงตะโกนด้วยความโกรธของโมเฟย และเสียงกรีดร้องของอันยี ดังเข้ามาในหูของเธอ

ทัง โรลชูว กุมหน้าท้องของเธอและทรุดตัวลงกับพื้นห้อง

ความเจ็บปวดจากหน้าท้องของเธอมันทำให้แขนและขาของเธอไม่สามารถทำงานได้ เธอรู้สึกเจ็บไปทั่วทั้งตัว

ตัวของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำตาของเธอไหลออกมามาเหมือนหยาดฝน เธอเจ็บมากจริง ๆ

“ชูวชูว เจ็บตรงไหน? เจ็บมากไหม? ชูวชูว”

ซอง อันยี วิ่งไปนั่งข้าง ๆ เธอ และถามด้วยน้ำเสียงกังวล

"อันยี ฉันเจ็บท้อง"

ทัง โรลชูว เงยหน้าขึ้นมาและพูดเบา ๆ ใบหน้าของเธอซีดมาก

ซอง อันยี รู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นสีหน้าซีดเซียวของเธอ เธอกรีดร้องเสียงดัง "เซิน โมเฟย ชูวชูวเจ็บมาก"

“ชูวชูว ไม่ต้องกลัวนะ รถพยาบาลจะมาแล้ว ไม่ต้องกลัว”

เธอหยิบโทรศัพท์มากดเบอร์โทรออกด้วยมือที่สั่นเทา เธอใช้เวลาสักพักกว่าจะกดเลข 3 เลขเสร็จ

เธอร้องไห้ในขณะที่อธิบายสถานการณ์ให้ในสายฟัง จากนั้นก็ขอร้องให้พวกเขารีบมา

หลังจากวางสายเธอกอด ทัง โรลชูว เพื่อปลอบ และให้เธอพิงตัวของเธอเอาไว้ เธอจับมือของ ทัง โรลชูว เพราะไม่อยากให้เธอรู้สึกเจ็บไปมากกว่านี้

เซิน โมเฟย ไม่เคยทำร้ายผู้หญิงเลย แต่วันนี้เป็นข้อยกเว้น

จะให้เขาทนได้ยังไงในเมื่อพี่สะใภ้ถูกทำร้ายต่อหน้าเขาแบบนี้?

หลังจากดึง กู โรลโรล ออก เขาก็ตบ กู โรลโรล เต็มแรง และหันหน้าไปมองพี่สะใภ้เล็กน้อย แรงตบของเขาทำให้ กู โรลโรล ล้มลงอย่างแรง

เมื่อเห็น กู โรลโรล นอนนิ่งอยู่บนพื้น เขาก็ยิ้มเยาะเย้ย "กู โรลโรล เธอไม่ควรอุกอาจขนาดนี้ ถ้าเธอคิดให้ได้มากกว่านี้ ลูกของเธอก็คงไม่ตาย และเธอก็คงไม่ต้องถูกยกเลิกสัญญา เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด มันเป็นเพราะตัวของเธอเองต่างหาก"