“หืม?” ซอง อันยี นิ่งงันไปก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเขาหมายถึงใคร
เธอผลักมือที่ช่วยปาดน้ำตาเธอออกไป “ใช่ ฉันชอบเขา”
เซิน โมเฟย หรี่ตาและถามต่อ “คุณปฏิเสธผมเพราะเขาอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว” เธอตอบกลับทันทีโดยไม่รีรอ
เซิน โมเฟย หดมือกลับ สีหน้าของเขาเย็นชา เขายิ้มอย่างเย้ยหยัน “สุดท้ายมันก็เป็นแค่ผมที่คิดไปเองฝ่ายเดียวสินะ”
ซอง อันยี ปาดน้ำตาที่ไหลลงมา ริมฝีปากของเธอคลี่ยิ้มออกมา “ใช่แล้วแหละ คุณแค่คิดไปเองฝ่ายเดียว มันยังไม่สายหรอกนะที่คุณได้รับรู้มันตอนนี้”
ทั้งสองจ้องตากันอยู่เป็นเวลานานก่อนที่เขาจะหันหลังกลับแล้วเดินจากไปโดยพูดอะไรสักคำ
ครั้งนี้เขาจากไปจริง ๆ
เมื่อเขาหันหลังกลับไป ซอง อันยี หลับตาลงเพื่อซ่อนความเจ็บปวด เธอปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาโดยไม่ปิดกั้นใด ๆ
“โมเฟย ฉันขอโทษที่ฉันไม่พูดความรู้สึกของฉันออกไป”
ถึงแม้ว่าเธอจะรักเขา แต่เธอไม่สามารถเป็นของเขาได้
เธอก็ควรจะปล่อยเขาไป
เมื่องานเทศกาลของ ทังไห่ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จบลง ก็มีข่าวมากมายที่ออกมาจากงานนี้แพร่กระจายไปทั่ว
สามีแห่งชาติ เหยียน ซู ประหลาดใจที่เขาได้รางวัลนักแสดงนำชายแห่งปี
เทพธิดา ฉิน ยีอาน แอบบอกใบ้ว่าเธออาจจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้
ผู้กับกับชื่อดัง…
เว็บไซต์ข่าวทั้งหลายต่างพาดหัวข่าวที่เกี่ยวข้องกับงานเทศกาลเมื่อวานนี้
ประเด็นที่เป็นที่พูดถึงมากที่สุดไม่ใช่ สามีแห่งชาติ เหยียน ซู หรือเทพธิดา ฉิน ยีอาน แต่กลับเป็นประเด็นของ กู โรลโรล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม