คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 357

เมื่อเห็นว่าเธอรู้สึกไม่สบายใจ ลู ชินจิน ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้มอันอบอุ่นเล็ก ๆ จากมุมริมฝีปาก

เขาเอื้อมมือไปลูบผมของเธออย่างอ่อนโยน และสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก “ผมขอให้ป้าวู ต้มซุปปลาให้คุณ เดี๋ยวไว้ค่อยกิน”

"อือ" เธอตอบอย่างเชื่อฟัง

ผมของเธอละเอียดและนุ่มมาก ในขณะที่ปลายนิ้วของเขาลูบไล้เส้นผมของเธอเบา ๆ การจ้องมองของเขาก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เผยให้เห็นความเย็นชา

เหยียน ซู!

เขาเป็นคนที่สนิทกับชูวชูวและมีเหตุจูงใจที่ไม่บริสุทธิ์

ทัง โรลชูว รู้สึกถึงกลิ่นอายที่เย็นชาของเขากำลังเล็ดลอดออกมา เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา แววตาของเขาตอนนี้ไม่สามารถบอกได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

เธอขมวดคิ้วแล้วเรียกเขาเบา ๆ “ชินจิน”

เมื่อได้ยินเสียงเรียก ลู ชินจิน ก็ก้มมองเข้าไปในดวงตาที่งงงวยของเธอ เขาหัวเราะเบา ๆ “มีอะไรเหรอ?”

ทัง โรลชูว ส่ายหัว และพูดรอยยิ้มว่า "ไม่มีอะไร ฉันแค่หิว"

ลู ชินจิน ยิ้มและลูบหัวเธอเบา ๆ “ผมจะไปเอาซุปปลามาให้คุณ”

"ค่ะ" เธอพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

เมื่อเขาไปเอาซุปปลาให้เธอ รอยยิ้มที่เคยอยู่ที่มุมริมฝีปากของเธอก็ค่อย ๆ จางหายไป

เธอมองหลังของเขา และขมวดคิ้วเล็กน้อย ท่าทางของเขาก่อนหน้านี้ดูเย็นชาและน่ากลัว เขากำลังคิดเรื่อง เหยียน ซู หรือเปล่านะ?

เขาเข้าใจผิดเรื่องเธอกับ เหยียน ซู รึเปล่า?

เธอกัดริมฝีปากเบา ๆ และคิดว่าควรอธิบายไหม

ลู ชินจิน ถือชามซุปปลาและหันกลับไปทำให้เห็นท่าทางที่ดูสับสนของเธอ เขายิ้มขึ้นมา “ชูวชูว คิดอะไร?”

ทัง โรลชูว เงยหน้าขึ้นและยิ้มให้เขา “ฉันสงสัยว่าฉันควรจะกินหนึ่ง หรือสองชามดี”

ลู ชินจิน รู้ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอกังวล แต่เขาไม่กดดันเธอ