คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 368

"ขอบคุณค่ะ คุณหมอ" ทัง โรลชูว ยิ้มให้หมอ

"ยินดีครับ มันคืองานของเรา" หมอยิ้มให้เธอก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ภายในห้องคนไข้ ตอนนี้มีเพียง ทัง โรลชูว เซา เสี่ยวหวัน และ ทัง ซอง ที่หมดสติเท่านั้น ที่ยังอยู่ข้างใน

ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ

ทัง โรลชูว เลือกที่จะปฏิบัติต่อ เซา เสี่ยวหวัน เหมือนเธอไม่มีตัวตน เธอจ้องมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อของเธออย่างอ่อนโยนด้วยความห่วงใย

ในอดีตเธอเคยทะเลาะกับพ่อทำให้โกรธเขาหลายครั้ง ในตอนนั้นพ่อของเธอเป็นคนขี้รำคาญ แต่เขาก็มีสุขภาพที่ดีมาตลอด

แต่ตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล แม้ว่าเขาจะหายใจ แต่มันดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีชีวิตเลย

ในความคิดของเธอ เธอยังคงชอบพ่อที่น่ารำคาญ แต่มีสุขภาพดี

เมื่อคิดอย่างนั้นเธอก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน ขณะกระซิบกับพ่อของเธอว่า "พ่อคะ หนูจะส่งผู้ชายที่ไว้ใจได้ไปอเมริกากับพ่อด้วยนะ พ่อจะได้ไม่เหงา"

“หนูจะดูแล ทัง กรุ๊ป แทนพ่อเองหนูจะทำจนกว่าหนูจะแน่ใจว่ามันจะไม่ตกไปอยู่ในมือของคนเลวพวกนั้น”

ในขณะที่เธอพูดเธอมองไปที่ เซา เสี่ยวหวัน ที่กำลังไม่สบายใจ ริมฝีปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มที่เย็นชา

ดูเหมือนว่าใครบางคนจะไม่สามารถทนได้และจะโจมตีในไม่ช้า

“ชูวชูว” หลังจากลังเลอยู่นานในที่สุด เซา เสี่ยวหวัน ก็เรียกเธอ

ทัง โรลชูว ไม่ได้หน้าไป เธอแค่รับฟังมัน เซา เสี่ยวหวัน พูดต่อ "ชูวชูว ป้าคิดว่าเราไม่ควรส่งพ่อของเธอไปสหรัฐอเมริกานะ มันอยู่ไกลเกินไปและเราจะเป็นห่วง"

“เขาควรจะอยู่ที่นี่ ที่ ๆ เรามองเขาที่เป็นแบบนี้ไปตลอดน่ะเหรอ”