คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 371

ซอง อันยี หลับตาแล้วเงยหน้าขึ้น เธอปล่อยให้น้ำเย็นไหลลงบนใบหน้าของเธอ

เธอติดอยู่ในภวังค์ จนไม่ได้สังเกตว่ามีใครบางคนกำลังเข้ามาในห้องน้ำ

จู่ ๆ เธอก็รู้สึกถึงการกอดรอบเอวของเธอแน่น เธอลืมตาขึ้นด้วยความตกใจและหันไปรอบ ๆ จนไปหยุดที่ใบหน้าที่กำลังโกรธเธออยู่

"คุณกำลังทำอะไร? ทรมานตัวเอง เพราะผมเหรอ?"

และเมื่อมือของเขาสัมผัสน้ำ ความโกรธก็เกิดขึ้นทันที เซิน โมเฟย ไม่คิดว่ามันจะเป็นน้ำเย็น

ซอง อันยี หันหน้าไปมองเขาด้วยความเฉยเมย "มันไม่เกี่ยวกับคุณ"

น้ำเสียงของเธอช่างเย็นชา

รูม่านตาของ เซิน โมเฟย ขยายตัว ก่อนที่เขาจะยิ้มเยาะ “คุณกำลังเสียใจกับสิ่งที่คุณทำสินะ?”

ซอง อันยี ไม่ตอบ

เซิน โมเฟย หรี่ตาของเขา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธอย่างแท้จริง เขาบีบคางเล็ก ๆ ของเธอ และบังคับให้เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา แต่เธอก็ยังดื้อดึง

เขายิ้มอย่างยั่วยวนและยื่นหน้าของตัวเองไปใกล้เธอ เมื่อริมฝีปากของเขากำลังจะแตะลงบนริมฝีปากของเธอ เธอก็หันหนีไปเพื่อหลบเลี่ยงการคุกคามของเขา

"เซิน โมเฟย ฉันไม่อยากเกลียดคุณ" เธอพูดอย่างเย็นชา

"เกลียดผม?" เซิน โมเฟย ยกคิ้วขึ้น ก่อนที่เขาจะใช้นิ้วลูบไปทุกส่วนตามร่างกายของเธอ

“เซิน โมเฟย...ฉัน...เกลียด...คุณ” เสียงของเธอสั่น ในขณะที่เธอพยายามต่อต้านความปรารถนาของตัวเอง

แต่ด้วยสัญชาตญาณของเธอ ซอง อันยี ก็ไม่สามารถห้ามมันได้

เธอไม่สามารถย้อนกลับได้อีกต่อไปหลังจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดมากมาย

หลังจากทุกอย่างจบลง เขาก็ช่วยเธอทำความสะอาดร่างกายก่อนจะอุ้มเธอเข้านอน

ซอง อันยี ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัว "กรุณาออกไป"