คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 374

ซอง อันยี ยิ้มให้เธอก่อนจะหันไปหั่นผักต่อ

ทัง โรลชูว เช็ดมือของเธอบนผ้ากันเปื้อน เธอยิ้มให้ ซอง อันยี อย่างอ่อนโยน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใยที่มีต่อเพื่อนที่แสนดีขอเธอ

ตาของ ซอง อันยี บวมแดงจากการร้องไห้ เห็นได้ชัดว่าเธอก็รักโมเฟย

แต่มันเป็นความสัมพันธ์ที่ถูกกำหนดให้จบลงอย่างเลวร้าย เพราะโมเฟยมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เขาไม่สามารถแต่งงานกับเธอได้

เนื่องจากเป็นเช่นนั้นการเลิกกันจึงเป็นการตัดสินใจที่ดีกว่าสำหรับทั้งเธอและโมเฟย หากความสัมพันธ์ยังดำเนินต่อไปมีแต่เธอที่ต้องเจ็บปวดจากมัน

เธอจึงไม่ยอมให้อันยีต้องเจ็บปวดอีกต่อไป

“ชูวชูว หั่นผักเสร็จแล้ว ต้อง...”

ประโยคที่เหลือของเธอถูกกลืนลงไป ซอง อันยี หันกลับมาและเห็น ทัง โรลชูว กำลังใช้ความคิด เธอขมวดคิ้วและเรียกเธอ “ชูวชูว”

"ห้ะ?" ทัง โรลชูว ตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกเธอ เธอกระพริบตาและถามด้วยความสับสน "เกิดอะไรขึ้น?"

ซอง อันยี มองเธออย่างครุ่นคิดก่อนจะชี้ไปที่ผักที่หั่นไว้บนเขียง และถามเธอว่า "ฉันหั่นผักเสร็จแล้ว มีอะไรให้ช่วยอีกไหม"

ทัง โรลชูว มองเธอและยิ้ม "ไม่แล้ว ไปเตรียมตัวกินข้าวเถอะ"

หลังจากที่เธอพูด ซอง อันยี ก็ยังยืนอยู่ตรงนั้น เธอไม่ยอมขยับไปที่อื่นเลย

"ไปสิ" ทัง โรลชูว ผลักเธอออกจากห้องครัว

ซอง อันยี มองเธอก่อนจะเดินจากไป

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของเธอ ทัง โรลชูว ยืนยิ้มก่อนจะกลับไปทำอาหารในครัวให้เสร็จ

...

ในระหว่างรับประทานอาหารกลางวัน ทัง โรลชูว ไม่ได้พูดถึง เซิน โมเฟย เลย เธอพูดถึงเรื่องซุบซิบต่าง ๆ ที่เธอได้ยินมา

ซอง อันยี แค่เห็นด้วยกับเธอเป็นครั้งคราว และเงียบเกือบตลอดเวลา

หลังจากล้างจานด้วยกันเสร็จแล้ว ทั้งสองก็เตรียมชาและนั่งลงในห้องนั่งเล่น