"อี้เฉินและคุณยังไม่ได้แต่งงานกันนี่ เขาสามารถเลือกคู่ที่ดีกว่าได้ เรารักกัน ฉันไม่ใช่มือที่สามซักหน่อย"
หยาง เฉียนเฉียน ดูเหมือนจะไม่กระวนกระวายกับคำพูดของเธอ ในขณะที่เธอปกป้องตัวเองอย่างใจเย็น
"ใช่ คุณรักกัน ฉันอวยพรให้นะ แต่ไปรักกันไกล ๆ เถอะ"
ซอง อันยี รู้สึกหงุดหงิดสุด ๆ เธอรู้สึกวาบหวามอย่างมากเนื่องจากเธอเพิ่งมีเรื่องกับผู้ชายมา และเมื่อได้พบกับพวกเขาแล้ว เธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอเหมือนลูกบอลขนสัตว์ที่ยุ่งเหยิง
เธอแค่ต้องการให้พวกเขาหลีกทางให้เธอ เพื่อที่เธอจะได้จากไป
ในขณะเดียวกัน ทัง โรลชูว และ หยิง เสี่ยวเซียว กำลังยุ่งอยู่กับการช็อปปิ้ง โดยที่พวกเธอไม่เห็นว่า ซอง อันยี ไม่ได้ตามมา
"อันยี แกว่าเตียงอันยี้เป็นยังไง"
“อันยี โต๊ะอาหารอันนี้ดีไหม?”
“อันยี...”
ทัง โรลชูว ถามคำถามมากมาย แต่เธอไม่ได้รับคำตอบใด ๆ เธอกำลังจะหันกลับมาถาม ซอง อันยี ว่าทำไมเธอถึงเงียบ แต่เมื่อหันกลับไป เธอก็ไม่เห็น ซอง อันยี อยู่ด้านหลังแล้ว
“อันยีอยู่ไหน” ทัง โรลชูว เอื้มมือไปดึง หยิง เสี่ยวเซียว ที่เดินอยู่ข้างหน้า
“นั่นเธอไม่ใช่เหรอ…?”
“ข้างหลัง?”
ขณะที่ หยิง เสี่ยวเซียว หันกลับมา ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ "ตายแล้ว ซอง อันยี อยู่ไหน?"
"ฉันก็ถามแกอยู่" ทัง โรลชูว ถอนหายใจ
"กลับไปที่เดิมกันเถอะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม