คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 385

ทัง โรลชูว พักผ่อนอยู่ที่บ้าน 2-3 วัน ถ้าไม่ดูละครโชว์ไร้สาระ เธอก็เรียนทำอาหารกับป้าวู เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าและน่าเบื่อ

วันนี้ ป้าวูจะสอนเธอทำจานโปรดของ ชินจิน นั่นก็คือ กระดูกหมูเปรี้ยวหวาน

เธอรีบกุลีกุจอเข้ามาที่ห้องครัวพร้อมกับสมุดจดของเธอ

ในครัวเต้าหู้กำลังล้างกระดูกหมู เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาเธอยิ้มและพูดหยอกล้อขึ้นว่า “คุณผู้หญิง ทำไมคุณถึงรีบวิ่งมาที่นี่ทันทีตอนที่ฉันบอกว่านี่เป็นอาหารจานโปรดของนายน้อยคะ?”

ทัง โรลชูว รู้ว่าเธอกำลังพูดหยอกล้อ แต่เธอก็ไม่ได้โกรธอะไร เธอกลับทำตัวปกติราวกับไม่มีอะไร “เค้าว่ากันว่าถ้าอยากจะมัดหัวใจผู้ชายให้อยู่มัดได้ ก็ต้องเริ่มที่เรื่องปากท้องของเขา เมื่อฉันได้เรียนรู้การทำอาหารจานโปรดของเขาแล้ว ฉันเชื่อว่าเขาจะไม่มีทางหนีฉันไปไหนได้”

เมื่อพูดเช่นนั้นไป ภาพก็ลอยเข้ามาในหัว ชินจิน ที่น้ำตาคลอกำลังอ้อนวอนให้เธอทำกระดูกหมูเปรี้ยวหวานให้ เขาร้องไห้อย่างน่าสงสาร และน่าเห็นใจ

“ฮ่าฮ่า…” เธอขำคิกคักออกมา

ป้าวู ผู้ที่ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังหัวเราะคิกคักกับตัวเองราวกับคนบ้า เธอจึงถามขึ้นอย่างสงสัย “คุณกำลังคิดอะไรอยู่คะ? ทำไมหัวเราะคิกคักมีความสุขเชียว?”

เสียงของป้าวู ดึงความคิดพิสดารของเธอให้กลับมา เธอหันมาเจอป้าวูที่จ้องหน้าเธออยู่ด้วยความงงงวย เธอหัวเราะขำอย่างสนุกสนานถึงสองรอบก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูด ชี้ไปที่กระดูกหมูในตะแกรงเธอถามขึ้น “ป้าวูคะ ป้าต้องล้างกระดูกหมูนี่กี่ครั้งเหรอ?”

ป้าวู เปลี่ยนความสนใจทันที “ล้างแค่สองสามครั้งเท่านั้นแหละค่ะ ก่อนจะนำไปต้มในน้ำร้อน”

“อ้อ เข้าใจแล้ว” ทัง โรลชูว เริ่มเข้าใจก่อนจะพยักหน้ารับ เธอชี้ไปที่สมุดจดของเธอยิ้มให้กับป้าวู “เดี๋ยวฉันจะจดลงไปที่สมุดของฉันค่ะ”

เธอวางโน๊ตบุ๊คของเธอลงบนเคาน์เตอร์สะอาด ก้มลงจดบางอย่างสองสามคำด้วยปากกาของเธอ

ในขณะเดียวกันป้าวู ก็ได้ล้างทำความสะอาดกระดูกหมูเรียบร้อย

หลังจากนั้น ป้าวู ก็สอนให้เธอทำเมนูโปรดของ ชินจิน นั่นก็คือกระดูกหมูเปรี้ยวหวาน ทีละขั้นตอน

เธอจดทุกอย่างที่เธอคิดว่าเธอจำเป็นต้องรู้ลงในสมุดของเธอ