คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 389

เมื่อสิ้นสุดเสียงของเธอ ทัง โรลชูว หน้าซีดเผือดลง “เธอก็ไปพบผู้อาวุโสเฉินมางั้นเหรอ?”

“แน่นอน” กู โรลโรล ไม่ได้พยายามซ่อนความทะเยอทะยานของเธอในครั้งนี้ ก็ในเมื่อฉันต้องการที่จะเป็นผู้บริหารของ ทังอกรุ๊ป คนต่อไป ฉันก็ต้องสู้ทุกวิถีทางเพื่อประโยชน์ของฉันสิ”

เป็นตามที่คาดไว้ เธอช้าไปก้าวหนึ่ง

ทัง โรลชูว สูดลมหายใจเข้าลึก ผู้อาวุโสเฉิน บอกว่าเขาจะไม่สนับสนุนเราทั้งคู่ เขาโกหกฉันอย่างนั้นเหรอ?”

เธอแค่ต้องการจะแกล้งพูดแหย่โดยใช้คำพูดของผู้อาวุโสเฉินเท่านั้น ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รู้ความจริงจากสิ่งนี้

เมื่อ กู โรลโรล ได้ยินเธอพูด ความรู้สึกผิดแล่นผ่านขึ้นมายังใบหน้าของเธออย่างรวดเร็ว แต่ ทัง โรลชูว ก็สังเกตเห็นได้ทัน

ความกังวลที่อยู่ในใจได้คลายลง ทัง โรลชูว หยักริมฝีปากขึ้น “ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสเชิญก็จะไม่สนับสนุนเธอเหมือนกันนะ”

“สนับสนุนสิ เขาจะสนับสนุนฉัน” กู โรลโรล ที่พยายามแกล้งทำเป็นมั่นใจแต่ก็ไม่เป็นผล เธอในตอนนี้นั้นเริ่มกระวนกระวายใจและวิตกกังวล ผลโหวตของผู้อาวุโสเฉิน มีผลอย่างมากต่อทั้งเธอ และ ทัง โรลชูว เธอจะแพ้ให้กับ ทัง โรลชูว ไม่ได้

ทัง โรลชูว ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะรอเจอเธอที่การประชุมผู้ถือหุ้นที่จะมีขึ้นในครั้งนี้แล้วกันนะ”

พูดจบเธอก็หันหลังกลับ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายบอกไปทันทีพร้อมกับดวงตาของเธอแน่วแน่ เธอจะไม่ยอมแพ้กับคะแนนเสียงของผู้อาวุโสเฉินหรอก

“เซียวเหยา ช่วยฉันหน่อย”

“ไม่ว่าคุณจะต้องการความช่วยเหลืออะไรพี่สะใภ้ คุณแค่บอกผมมา” ลู เซียวเหยา หันหลังกลับไปจ้อง กู โรลโรล และ จี ยินเฟง ดวงตาของเขาฉายแววดุร้าย “ถ้าบอกให้ผมไปฆ่าพวกเขา ผมก็จะทำอย่างไม่ลังเล”

ถ้ากินเขาได้ก็จะกิน เธอหยุดเดินจ้องไปที่เขาอย่างหมดหนทาง “เราเป็นพลเมืองที่ปฎิบัติตามกฏหมายนะ เราจะไม่ทำตัวเหมือนพวกคนเถื่อนที่ฆ่าคนเป็นผักเป็นปลาได้ง่าย ๆ”

ลู เซียวเหยา หยักไหล่อย่างไร้เดียงสา “ผมล้อเล่นน่ะ มันก็แค่การอุปมาอุปไมย”

ถ้าเค้าต้องฆ่าใครซักคนจริง ๆ เขาก็คงไม่สามารถที่จะทำเรื่องโหดร้ายอย่างนั้นได้

จากนั้นมันจะเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้น

ทัง โรลชูว ถอนหายใจอย่างหมดหนทางก่อนจะเริ่มเดินต่อไป

“หาใครสักคนให้ช่วยจับตาดูผู้อาวุโสเฉินให้ฉันที ฉันอยากจะรู้กิจวัตรประจำวันของเขา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม