คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 41

ทัง โรลชูว ไม่ได้ปฏิเสธมันแต่อย่างใด

รูปลักษณ์ของผู้ชายคนนี้เปรียบได้กับผู้หญิง และเขาสามารถชนะพวกเธอได้อย่างราบคาบเขามีสิทธิ์ที่จะรู้สึกมั่นใจขนาดนี้

แต่เธอยังคงหัวเราะเบา ๆ “แต่ฉันก็ยังคิดว่าสามีของฉันหล่อกว่าคุณ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน เขาก็ยืนอยู่ข้างหลังคุณแล้ว”

"หืม?"

ในขณะนี้ ลู เซียวเหยา รู้สึกบางอย่าง เขาหันไปมองว่าเธอชี้ไปทางไหน

ลู ชินจิน ยืนอยู่ใกล้ทั้งสามคนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ เขามองไปที่ ลู เซียวเหยา ด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนบนใบหน้าของเขา การมองที่รุนแรงของเขาทำให้เกิดคลื่นแห่งความเย็นชา เขาดูน่ากลัวที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ลู เซียวเหยา รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่น่าเชื่อ "คุณ...คุณกำลังพูดว่าเขา เขา...เป็นสามีของคุณงั้นเหรอ?"

"ใช่!" ทัง โรลชูว พยักหน้าด้วยตาที่กำลังยิ้ม

ลู เซียวเหยา ตัวแข็งทื่อ ปฏิกิริยาแรกของเขาคือการหัวเราะออกมาดัง ๆ สามครั้ง "ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นไปไม่ได้!"

ลู ชินจิน กำลังเดินเข้าไปหาพวกเขาอย่างช้า ๆ จากนั้นตบไหล่เขาแล้วพูดช้า ๆ "ไม่เลวนี่ กลับมาก็จะทำให้ภรรยาของฉันมีชู้แล้วเหรอ หืม?”

เสียงที่ยืดเยื้อของเขาทำให้ ลู เซียวเหยา ตกใจมากจนเขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าร้องฟาดเป็นล้านครั้ง เขาชี้ไปที่ ลู ชินจิน จากนั้นไปที่ ทัง โรลชูว หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดออกไปในที่สุด "พี่ชาย! พี่กับเธอ…พวกคุณแต่งงานกันจริง ๆ เหรอ?”

"ทำไมเหรอ? ต้องการให้ฉันแสดงทะเบียนสมรสให้ดูไหม?”

ลู ชินจิน ยิ้มอย่างร่าเริง

ลู เชียวเหยา อยู่ในความงุนงงชั่วขณะ ทันใดนั้นเขาก็วิ่งมาหาเขาและเขย่าคอเขาอย่างกระวนกระวาย "พี่ชาย! พี่จะแต่งงานได้ยังไง? ผมคิดว่าพี่จะเป็นโสดตลอดไป! ผมไม่เคยคิดว่าพี่จะแต่งงาน! พี่แต่งงานต้องเป็นเรื่องใหญ่ พี่จะไม่บอกผมได้ยังไง? พี่ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง!"

ลู ชินจิน เหล่ตาของเขาอย่างอันตรายและจับจ้องไปที่มือของ ลู เซียวเหยา “ถ้าแกไม่ปล่อยมือออกจากฉันตอนนี้ ฉันจะทำให้แกอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต!”

ลู เซียวเหยา ตกใจและรีบดึงมือของเขาออกมา เขายิ้มอย่างขอโทษ “ผมตกใจเกินไป แต่พี่หมายความว่า พี่ได้แต่งงานกับพี่สะใภ้ที่สวยงามคนนี้ แต่พี่ก็ไม่ได้คิดที่จะบอกให้น้องชายของพี่รู้…”

ลู เซียวเหยา เดินออกไปขณะที่เขาบ่น ลู ชินจิน ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก หลังจากส่งเสียงอย่างเลือดเย็นเขาก็เดินไปที่ ทัง โรลชูว และถามว่า "เดินสำรวจไปถึงไหนแล้ว?"

“ไม่เลวนะ มันเป็นบริษัทที่ใหญ่เกินไป ฉันจึงไม่สามารถเดินได้ทั่วทั้งหมดในครั่งเดียว” ทัง โรลชูว พูดด้วยความเสียใจ

...

“ไม่ต้องกังวล เรามีเวลา คราวหน้าจะมาใหม่ก็ได้ กลับไปที่ห้องทำงานก่อน” ลู ชินจินพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปจับมือเธอก่อนจะเดินไปที่สำนักงานด้วยกัน ลู เซียวเหยา เกือบจะตาบอดแล้ว ที่เห็นรอยยิ้มของเขา

"โอ้พระเจ้า!”

“เขาเป็นพี่ใหญ่ที่เด็ดเดี่ยวเลือดเย็น และไร้อารมณ์ที่ไม่เคยหวั่นไหวจริง ๆ เหรอ?”

"เขายิ้มจริง ๆ! และรอยยิ้มของเขาก็อ่อนโยนจริงใจมาก!”

"นี่มันเหลือเชื่อ เหลือเชื่อมาก!"

ถ้าเขาไม่ได้เห็นมันด้วยตาของเขาเอง เขาจะไม่มีทางเชื่อ แม้ว่าคุณจะทุบตีเขาให้ตายก็ตาม ลู ชินจิน จะมอบรอยยิ้มนั้นให้ใครบางคนได้ยากมาก

“นายน้อยสามคุณจะมาด้วยกันไหม?”

เมื่อเห็นอารมณ์ที่ตื่นเต้น ร้อนรนของ ลู เซียวเหยา นั้นทำให้ มู่หลิง กำลังปวดท้องจากการกลั้นเสียงหัวเราะของเขา

ผู้หญิงที่เขาชอบกลายมาเป็นพี่สะใภ้ของเขาในเสี้ยววินาที…เขาสามารถหัวเราะกับเรื่องตลกของ นายน้อยสามนี้ได้เป็นปีเลย!