หลังจากที่ชายทั้งสามคนเดินออกจากห้องไป ทัง โรลชูว จึงพูดขึ้น “พวกเขาไปแล้ว เราก็มาเริ่มคุยกันเลยดีกว่า”
ซอง อันยี หันหน้าไปมอง หยิง เสี่ยวเซียว เธอเม้มปากก็จะพูดขึ้นด้วยท่าทีระมัดระวัง “เสี่ยวเซียว ฉันขอโทษนะฉันไม่ควรพูดแบบนั้นเลยเมื่อวันก่อน ฉันแค่ไม่อยากให้เธอและชูวชูว กังวลมากจนเกินไป นั่นทำให้ฉันพูดออกไปอย่างไม่ได้คิด”
หยิง เสี่ยวเซียว โค้งหัวรับ แต่ไม่ได้พูดอะไร
เมื่อเห็นดังนั้น ซอง อันยี พุ่งสายตากลับไปที่ ทัง โรลชูว บอกไปนัย ๆ ว่าเธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทัง โรลชูว เลิกคิ้วขึ้นกำลังจะอ้าปากพูดแทนอันยี แต่ หยิง เสี่ยวเซียว กลับเงยหน้าขึ้นมาก่อน
เธอมองไปที่ ซอง อันยี นิ่งคิดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นมาช้า ๆ “อันยี ที่ฉันโกรธเธอก็เพราะเธอไม่ให้เกียรติตัวเอง เธอก็รู้ดีนี่ว่า เซิน โมเฟย มีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา นั่นทำให้ฉันโกรธมาก”
“เสี่ยวเซียว ฉัน…”
ซอง อันยี อยากที่จะอธิบายเป็นอย่างมาก แต่ก็ถูกคำพูดที่ตามมาของ หยิง เสี่ยวเซียว ขัดขึ้น
“อย่าบอกฉันนะว่าเป็นเพราะความรัก ความรักไม่ใช่ทุกสิ่ง เซิน โมเฟย อาจจะรักเธอตอนนี้ เขาอาจจะบอกเธอว่าเขาจะต่อสู้กับคุณปู่ของเขาเพื่อเธอ แต่เมื่อเวลาผ่านไปความรักของเธอจะค่อย ๆ สึกกร่อนลงก็เพราะเรื่องที่ขัดขวางพวกเธออยู่นี้”
“ฉันเชื่อมั่นในตัวโมเฟย และในความรักของพวกเรา”
ซอง อันยี ยืนกรานหนักแน่น
ในตอนนั้นเอง หยิง เสี่ยวเซียว ก็ตระหนักขึ้นได้ว่า มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะอธิบายเรื่องนี้ให้กับคนที่กำลังตกหลุมรักอย่างโงหัวไม่ขึ้นฟัง
เธอโค้งหัวลงก่อนจะยิ้มออกมา ในรอยยิ้มนั้นเจือด้วยความสิ้นหวัง
“ชูวชูวพูดถูก นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอสองคน ในฐานะเพื่อนที่ดี พวกเราได้พูดทุกอย่างที่ควรจะพูดไปหมดแล้ว เราไม่ควรเข้าไปจุ้นจ้านในความสัมพันธ์ของพวกเธอ ดังนั้น…” หยิง เสี่ยวเซียว เม้มริมฝีปากก่อนจะยิ้มออกมา “ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติก็แล้วกัน”
ทัง โรลชูว ยิ้มออกมา “นั่นเป็นเรื่องที่ดีที่เธอคิดได้เสียที”
“ชูวชูว เสี่ยวเซียว ขอบคุณนะ” ซอง อันยี พูดเสียงอ่อน
หยิง เสี่ยวเซียว เลิกคิ้วขึ้น “เธอไม่จำเป็นต้องขอบคุณพวกเราหรอก ชูวชูวกับฉันไม่ทำอะไรเลยสักนิด”
ซอง อันยี ยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณที่พวกเธอเข้าใจ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม