คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 450

“ชินจิน รีบ ๆ มาช่วยฉันที!”

“คุณอยู่ที่ไหน?” น้ำเสียงของชินจินตื่นตระหนก

ทัง โรลชูว บอกที่อยู่แก่เขาไปก่อนจะวางสายเธอยังคงวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ ไม่หยุด

สายลมพัดผ่านเข้ามาในหูของเธอ ทัง โรลชูว ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงหายใจหอบหายใจของตัวเอง

ขาของเธอราวกับถูกเติมเต็มไปด้วยตะกั่ว มันหนักอึ้งเสียจนเธอต้องผ่อนฝีเท้าลง เธอหันหลังกลับไปดูด้วยสัญชาตญาณ และก็เห็นร่างอันดุดันของชายคนนั้นกำลังวิ่งตามมา

เธอตกใจกลัว เธอกัดริมฝีปากก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าของเธอขึ้นไปอีก

“ยัยตัวแสบ! อย่าให้ฉันจับตัวได้นะ ฉันจะทำให้เธอต้องร้องขอชีวิตเลยคอยดู”

เสียงตะโกนของชายหนุ่มไล่ตามหลังมา ทัง โรลชูว รู้ดีว่าเขาพูดจริงแน่ ๆ ถ้าเธอถูกเขาจับได้อีกครั้งเธอจะต้องตายแน่ ๆ

แต่ขาของเธอมันกลับหนักมากยิ่งขึ้นทุกที เธอวิ่งช้าลง และชายคนนั้นก็ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

มันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังอยู่ภายในใจ

เธอวิ่งต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว!

เธอก้มตัวลงจับที่เข่าหายใจหอบหนัก ลำคอของเธอแห้งเผือด จนเธอคิดว่ามันคงโดนเผาไม่ไปหมดแล้ว เธอรู้สึกแย่เอามากๆ

“วิ่งสิ ทำไมเธอไม่วิ่งหนีไปอีกล่ะ?” ชายหนุ่มเข้ามาใกล้เธอ น้ำเสียงของเย็นยะเยือกและมุ่งร้าย

ในที่สุดเธอก็ถูกจับได้!

หัวใจของเธอราวกับดิ่งลงไปในเหว รู้สึกเข้าตาจนและสิ้นหวัง!

ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเอื้อมมือออกมาจับเธอ ก็มีแสงไฟหน้ารถสาดส่องเข้ามาที่พวกเขา ด้วยสัญชาตญาณชายหนุ่มยกมือขึ้นบังดวงตาของเขา ไม่นานก็มีรถคันหนึ่งเข้ามาจอดใกล้ ๆ พวกเขา

ร่างสูงลงมาจากรถ แล้ววิ่งตรงมาที่พวกเขา