คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 482

และเธอก็ดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลย เธอดูปกติมาก ยกเว้นบลัชออนที่แก้มที่แดงแจ๋ด

ต่อมรับรสของเธอ ยังทำงานผิดปกติใช่ไหม

หรือว่าพวกเขาไม่ได้กินหม้อไฟหม้อเดียวกัน

ลู เซียวเหยา นึกไม่ออกว่าใครจะทนอาหารรสเผ็ดได้ขนาดนี้ได้

เธอต้องไม่ธรรมดา!

หยิง เสี่ยวเซียว กำลังเป่าอาหารของเธอ เธอยังคงโยนอาหารลงไปในหม้อไฟ และหยิบมันออกมาใส่เข้าไปในปากของเธอ

ถึงแม้ว่ามันร้อนมากจนทำให้เธอไม่รู้สึกอะไรเลย เธอก็ยังคงกินต่อไป

ลู เซียวเหยา ทนกินต่อไม่ได้อีกแล้ว เขาเอื้อมมือไปจับมือเธอ ขณะที่เธอถือกระชอน "ถ้ายังกินแบบนี้ ระวังท้องอืดนะ"

หยิง เสี่ยวเซียว เงยหน้าขึ้นมองเขา และเห็นที่เขาขมวดคิ้วราวกับว่าเขาเป็นห่วงเธอ

เธอเลียริมฝีปากที่ชาของเธอแล้วพูดติดตลกว่า “ถ้าอยากให้ฉันหยุดกินของอร่อยนี่ ก็ตกลงเป็นแฟนกับฉันสิ”

"ฮะ?" ลู เซียวเหยา ตกตะลึง ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูดเลย

ในที่สุด หยิง เสี่ยวเซียว ก็วางตะเกียบลงและเช็ดปากก่อนจะพูดว่า “อันที่จริง วันนี้ฉันจะเลี้ยงอาหารเย็นนาย เพราะฉันต้องการให้นายช่วยอะไรสักหน่อย”

เขาเพิ่งรู้ว่าเธอจะไม่มีวันใจดีกับเขาขนาดนั้น เว้นแต่เธอจะต้องการอะไรจากเขา

ลู เซียวเหยา หัวเราะออกมา “ยัยเสี่ยวเซียว ทำไมคุณไม่พูดตรง ๆ แทนที่จะอ้อมไปเอามาแบบนี้”

น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงการเยาะเย้ย

หยิง เสี่ยวเซียว ขมวดคิ้ว "ที่ฉันเลี้ยงข้าวนายอยู่เนี่ย มันอ้อมไปอ้อมมาหรอ"

"เอ่อ..." ลู เซียวเหยา พยักหน้าอย่างเฉยเมย

หยิง เสี่ยวเซียว กัดริมฝีปากของเธอพยักหน้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจและพูดว่า "ก็ได้ ฉันคิดว่าฉันคงตรงไม่พอ"

ลู เซียวเหยา รู้สึกขำนิด ๆ เพราะเขาไม่ได้คิดไว้ว่าเธอจะยอมรับ

“โห นี่คุณยอมรับมันจริง ๆ แล้วเหรอว่า คุณเป็นคนแบบนั้น ผมฝันไปหรือเปล่าเนี่ย” เขาหยิกแก้มตัวเอง