คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 507

งานกาล่าดินเนอร์เพื่อการกุศลของ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป จะจัดขึ้นที่สปอร์ตคอมเพล็กซ์ของเมือง ในตอนเย็นของวันเสาร์ที่จะถึงนี้ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ได้เริ่มตกแต่งคอมเพล็กซ์เมื่อสองสามวันก่อนแล้ว

ทัง โรลชูวพาเสี่ยวซูไปที่คอมเพล็กซ์ เพื่อถ่ายวิดีโองานเตรียมการของพวกเขา เธอต้องการกล่าวถึงความคืบหน้าของงานกาล่าดินเนอร์เพื่อการกุศลเพื่อให้ชาวเน็ตได้รู้

เมื่อพวกเขามาถึงสปอร์ตคอมเพล็กซ์ โครงสร้างพื้นฐานของเวทีก็ถูกสร้างขึ้นแล้ว มันดูใหญ่โตมาก

แม้ว่าตอนนี้จะเป็นเพียงเวทีที่เรียบง่าย แต่เธอเชื่อว่าจะมีการประดับประดาด้วยแสงไฟอันหรูหราในตอนเย็นของอาหารค่ำ มันคงจะดูวิจิตรตระการตาเป็นพิเศษอย่างแน่นอน

คนงานกำลังเตรียมงานอย่างเป็นระเบียบ ทัง โรลชูวและเสี่ยวซูไม่เต็มใจที่จะรบกวนพวกเขามากเกินไป พวกเธอจึงถามคำถามสองสามข้อแล้วจึงเริ่มถ่ายวิดีโอของการจัดงาน

ทันใดนั้น ก็เกิดความโกลาหลที่ทางเข้าสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มีคนตะโกนว่า "ซีอีโอลู มาตรวจงาน!" คนงานทั้งหมดหยุดงานและไปเข้าแถวอย่างรวดเร็ว พวกเขาทั้งหมดยืนตัวตรงเหมือนกับกองทหารที่ยืนริมขบวนพาเหรด

เสี่ยวซูค่อนข้างงุนงง เขากระซิบข้างหูของ ทัง โรลชูว “พี่สาวโรลชูว พี่ไม่คิดว่ามันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”

ทัง โรลชูวพยักหน้า "ก็อาจจะใช่"

"ฉันก็รู้สึกแบบนั้น"

ขณะที่พวกเขากำลังกระซิบข้างหูของกันและกัน ร่างสูงของ ลู ชินจินก็ปรากฏในสายตาของทุกคน

เขาเดินอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน ท่าทางของเขาเฉื่อยชาเหมือนเช่นเคย

เขาเหลือบมองอย่างเฉยเมยไปที่เวทีที่สร้างขึ้นจากนั้นก็หันไปด้านข้างเพื่อพูดกับชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา ชายคนนั้นเริ่มคำนับด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง

เมื่อเห็นคนงานยืนเข้าแถว เขาก็ขมวดคิ้ว ตอนนี้มีร่องรอยของความไม่พอใจปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา

“ทำอะไรกันอยู่?” เขาถามเสียงเข้ม

ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาเดินออกมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ เขาตอบว่า "พวกเขามายืนต้อนรับซีอีโอลูครับ"

ลู ชินจินเหล่มองเขา “ผู้จัดการหวัง คุณทำงานให้กับ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป มากี่ปีแล้ว”