คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 515

ค่ำคืนที่มืดมิดปกคลุมสนามหญ้าขณะที่เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง แสงสีส้มส่องออกมาจากโคมไฟถนนใน มันช่างดูเหงาและเงียบสงบ

ทัง โรลชูวมองใบหน้าที่ลึกซึ้งและหล่อเหลาของเขา ตอนนี้ดวงตาของเธอสว่างผิดปกติ

“ฉันอยากแบกรับภาระกับไปกับคุณ” เธอพูดเบา ๆ

“ฉันอยากแบกรับภาระกับไปกับคุณ”

คำพูดของเธอราวกับก้อนหินที่ถูกโยนลงไปในทะเลสาปที่นิ่งสงบในหัวใจของเขา มันทำให้เกิดระลอกคลื่นครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาจ้องมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่จริงจังของเธออย่างจดจ่อ เขาเหยียดแขนออกเพื่อโอบกอดเธอ

ทัง โรลชูวเชิดคางของเธอขึ้นและมองตรงเข้าไปในดวงตาสีดำที่ลุกโชติช่วงของเขา รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเธอ “ชินจิน คุณเต็มใจที่จะบอกทุกอย่างให้ฉันรู้ไหมคะ?”

“ครับ ผมเต็มใจ” เขาจุมพิตเธอที่ริมฝีปากเบา ๆ

เขาจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างนุ่มนวล แขนที่แข็งแรงและทรงพลังของเขาโอบเธอไว้แน่น

ทัง โรลชูวจ้องไปที่คิ้วและดวงตาอันหล่อเหลาของเขา หัวใจของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่พุ่งพล่าน เธอค่อย ๆ หลับตาเพื่อสัมผัสกับความอ่อนโยนและความรักของเขา

พวกเขาจูบนานจนอุณหภูมิในห้องทำงานค่อย ๆ สูงขึ้น

...

ที่อีกมุมหนึ่งของเมือง สถานบันเทิงยามค่ำคืนเพิ่งเริ่มต้นขึ้น

หยิง เสี่ยวเซียวเดินเข้าไปในบาร์ที่กำลังเปิดเพลงเสียงดัง แสงไฟนั้นช่างชวนให้หลงใหล ผู้คนรวมตัวกันกลุ่มละสามถึงห้าคน พูดคุยล้อเล่นกันในบรรยากาศที่มีชีวิตชีวา

เธอนั่งลงอย่างสบาย ๆ ที่บาร์และสั่งค็อกเทล เธอหยิบแก้วที่อยู่ในมือของเธอและเหลือบมองไปรอบ ๆ เพื่อมองดูทุกสิ่งรอบตัวเธอ

เธอมองเห็นแต่ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย ทำให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นไปอีก

ชูวชูวแต่งงานแล้ว อันยีก็มีแฟนแล้ว เธอกำลังถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพัง

เธอจิบค็อกเทลเบา ๆ แววตาของเธอฉายแววเยาะเย้ยตนเอง อันที่จริงเธอก็มีแฟนแล้ว แต่มันก็แค่...